szpak80 szpak80
614
BLOG

Drugi raz - ten sam scenariusz

szpak80 szpak80 Historia Obserwuj temat Obserwuj notkę 1

To drugi atak Izraela na Polskę według tego samego scenariusza.


Premier Izraela Ichak Shamir, który zyskał sobie wśród ziomków określenie "szczery kłamca", "łamiącym się głosem" zaprezentował w Knesecie podczas Dnia Pamięci Holocaustu (10 maja) opowieść o rzekomym losie swojego ojca. Działo się to w roku, kiedy świat patrzył na Polskę z większą sympatią i uwagą niż zazwyczaj - 1989.

"Mój ojciec, Szlomo Jeziernicki, który uciekł przed odjazdem pociągu do obozu śmierci, podczas gdy szukał schronienia pomiędzy przyjaciółmi we wsi, w której dorastał, oni, jego przyjaciele z dzieciństwa, zabili go", powiedział Szamir łamiącym się głosem".

Ze względu na rok i dzień wybrany na to "świadectwo", nie wiem czy jest sens w ogóle pochylać się nad tym, zwłaszcza, że w ostatnich dniach doświadczyliśmy kłamstwa zbudowanego na tej samej zasadzie w zbliżonych okolicznościach, jeszcze bardziej bezczelnego i zuchwałego.
Ojciec Shamira: po dwóch latach gett/a, ok. 60. letni mężczyzna musiałby zostawić rodzinę, uciec z pociągu obstawionego przez Niemców, przebyć ok. 60 km. i trafić na czyhających kolegów z dzieciństwa (i nie chodziło mu tu "raczej" o Żydów, w domyśle miało chodzić o "gojów" z kresowej miejscowości, pewnie Polaków).

Ojciec Shamira mógł mieć prędzej wrogów raczej wśród Żydów ponieważ był... członkiem kolaborującego z Niemcami Judenratu.

Z kolei jego syn i późniejszy premier Jeziernicki vel. Shamir był członkiem Lehi - tzw. grupy Sterna, żydowskiej organizacji walczącej z Brytyjczykami o ustanowienie państwa żydowskiego "od Nilu do Eufratu", "problem arabski zamierzano rozwiązać na drodze wymiany ludności(?) albo wysiedlenia", byli oni bliżsi dyktaturze niż demokracji. Z dokumentu dyplomatycznego z 11.01.1941 r. wynika, że grupa Sterna, której członkiem był Shamir, oferowała Niemcom-nazistom "sojusz wojskowo-polityczny w zamian za pomoc w stworzeniu niepodległego państwa", ale Hitler postawił wówczas na muftiego.

Kontekst. Likud (Shamir), dysponujący wówczas 40 krzesłami, w grudniu 1988 r. sformował koalicyjny rząd (m.in. z Partią Pracy, 39)
Wypowiedź izraelskiego premiera Ichaka "szczerego kłamcy" Shamira to 10 maja 1989 r.
w tym czasie
- kolejny etap walki Żydów (w tym amerykańskich) z klasztorem sióstr Karmelitanek (Shamir zaatakuje także w kwietniu 1990 r.- "wyssali...") - należy na to patrzeć, jako na element strategii polegającej na eliminacji "nieżydowskich wątków z Auschwitz i okolic", z obozu założonego przez Niemców dla Polaków + ewentualne inne cele, znane organizatorom hucpiarskich ataków, brudnym trickiem "na antysemityzm"
- trwająca I Palestyńska Intifada, i zapewne słabnąca pozycja Shamira (w lewicowo-prawicowym rządzie), niepewna sytuacja rządowa - Partia Pracy będzie próbowała przejąć rządy (tzw. "brudny trick" 1990)

później 1990 r.:
- "Most", założenie spółki Art-B (4 maja 1989 r.) przez.... tssst
- nawiązanie stosunków dyplomatycznych
- operacja "Most" - przerzut Żydów sowieckich do Izraela przez Polskę (26 marca 1990 - oficjalna deklaracja pomocy - tranzytu - Mazowiecki) - co najmniej w części na nasz koszt via "sponsoring Art-B".

Wrzesień 1939, Różany:

Moshe Lev - "Nineteen Days of the German-Polish War, and Russian Jurisdiction [sic!] in Ruzhany" (19 dni wojny niemiecko-polskiej i rosyjska jurysdykcja [sic!] w Różanach")

"W dniu 17.09 czekaliśmy cierpliwie na przybycie Rosjan. Wyszliśmy przywitać ich z kwiatami w rękach. Zostaliśmy poinformowani o zbliżaniu się Rosjan z pobliskiej miejscowości Słonim. Gdy przyjechał ich pierwszy czołg była wielka radość [There was great joy when their first tank arrived]. Wszyscy życzyli sobie "Mazel Tov".

Zaczęły się nowe rządy. Rosyjska policja i poczta umiejscowiły się w domu Sobola. Przez nich młodzi komuniści zaczęli prowadzenie spraw cywilnych. Wśród nich David Rabinowicz, który był dyrektorem tartaku i młyna, Szakiel Wysocki (syn Symchy kapelusznika), który został dyrektorem fabryki skór. Jakub Meir Maruchnik, garbarz z miejsca zwanego "po drugiej stronie rzeki", który nie był wcześniej znany w ogóle jako komunista, stał się jednym z bardziej aktywnych działaczy ruchu komunistycznego w tym czasie. Gdy na dobre zaczęły się rządy komunistyczne, został mianowany przez rząd jako przedstawiciel przy mińskim sowiecie". (3)

O "gojach" autor wspomina, że uciekli. Pewnie "do Mandżurii".
 
Fragment wspomnień Chany Kirshstein, która po rozpoczęciu wojny pomiędzy wczorajszymi sojusznikami - ZSRS i Niemcami, postanowiła przeprowadzić się wraz z mężem z Wołkowyska do oddalonej o 50 km. miejscowości Różany (Ruzhany) "tam będzie spokojniej", mieszkali tam również jej krewni.
W tych wspomnieniach Shlomo Jeziernicki występuje jako...członek Judenratu:

"Judenrat: Zaraz po wkroczeniu, Niemcy ustanowili Judenrat spomiędzy notabli społeczności. Miedzy innymi był wśród nich Shlomo Jezrenisky. Część spośród członków służyła jako poręczyciele, którzy, w przypadku nie wywiązania się w pełni z rozporządzeń Niemców, mogli otrzymać surowe kary. Judenrat mianował żydowskich policjantów, których pracą była realizacja zarządzeń niemieckiej władzy i poleceń Judenratu. Siedziba Judenratu mieściła się w wielkiej synagodze.
Praca przymusowa: Jednym z zadań Judenratu było codzienne dostarczanie ludzi do pracy przymusowej".

2.11.1942 ghetto w Różanach /brak kolei/ przeniesiono do większego, w Wołkowysku. Znajdowało się ono w miejscu byłych koszar Wojska Polskiego (3 lata wcześniej strzeżone przez niewielki oddział WP, koszary zostały zaatakowane przez żydowskich komunistów, częściowo spalone i rozkradzione). W czasie okupacji sowieckiej w Wołkowysku znajdował się obóz dla polskich jeńców i miejsce skąd wywożono Polaków w głąb ZSRS.


#1920, #1939, #1945, #1989, #..., #Haracz, #HolocaustIndustry, #ReligiaHolocaustu, #Antypolonizm


-----
Różany to dobra Sapiehów, skonfiskowane przez Moskwę po powstaniu listopadowym. "Po powstaniu listopadowym w którym udział wziął Eustachy Kajetan Sapieha Różana została skonfiskowana przez władze carskie. Wspaniałe obrazy, bogata biblioteka i obszerne archiwum z pałaców z m.in. Różanej i Dereczna zostały wywiezione przez Rosjan do Petersburga, skąd już, jak większość zrabowanego Polsce dziedzictwa kultury, nigdy nie powróciły do Ojczyzny". Niekoniecznie musiało się to odbyć jak w opisie, bo w innym wyczytać można, że nie wiadomo tak do końca, gdzie się podziały.
Pałac. Opis w języku polskim: W 1831 roku Rosjanie za udział w Powstaniu listopadowym skonfiskowały Eustachemu Sapiesze dobra różańskie i dereczyńskie, a następnie przerobiły pałac na fabrykę włókienniczą. Pałac został spalony w 1914 roku podczas I wojny światowej po czym po 1930 roku rozpoczęto jego długą odbudowę, którą przerwało ponowne spalenie go w czasie II wojny światowej w 1944 roku".

w jezyku angielskim już: "Trzy lata później [po powstaniu i konfiskacie] zespół pałacowy został sprzedany na przędzalnię i tkalnię". Po kliknięciu przypis trafiamy na opis żydowski a tam już hagada co się zowie: "Zamek został nabyty przez Ari Lejbę Pinesa (ur. ok. 1787 r.) od księcia Sapiehy, 21 grudnia 1829 r. Ari Lejb był... doradcą finansowym księcia i założycielem fabryki tekstyliów".

Ciekawe czy ładny sztandar powstańczy wyszył pracodawcy, księciu Sapiesze.
 
Pałac inny opis żydowski. "Dwa lub trzy lata później [po powstaniu i konfiskacie] pałac został wydzierżawiony Żydowi Ari Lejbowi Pinesowi, który prowadził zakład przędzenia i tkania [zakład założony został po 3 rozbiorze Polski bo w 1795 r., najpewniej jako własność księcia Sapiehy]. Yehiel Michał Pines, pionier syjonizmu, który wspierał Biluim w Palestynie, był jego wnukiem. Rodzina mieszkała w pałacu do pierwszej wojny światowej. W 1915 r. /1914?/ wybuchł pożar, pałac został częściowo odbudowany w 1930 r. I ponownie zniszczony w 1944 r. - pod koniec II wojny światowej. Zniszczony pałac jest nadal imponujący".

szpak80
O mnie szpak80

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura