Varia GLDF.
Stanisław Stempowski (1870-1952) o mongolsko zarysowanych rysach twarzy, członek masonerii rytu szkockiego
"W latach 1922-9 był wielkim kanclerzem-sekretarzem naczelnym wolnomularskiej Rady Najwyższej na Polskę. (...) W r. 1923 został wielkim sekretarzem WLNP, a przez r. 1924 był jej wielkim mistrzem, zastępując na tym stanowisku Andrzeja Struga. W masonerii osiągnął najwyższy (33) stopień wtajemniczenia. (...) W l. 1926-8 był ponownie wielkim mistrzem WLNP. W liście z 10 XI 1926 do wolnomularstwa niemieckiego wystąpił przeciw sugestiom jego członka Bernarda Wellhoffa przeprowadzenia kosztem Polski rewizji traktatu wersalskiego". - cytat za hasłem z publikacji pod zmyłkowym tytułem - Polski Słownik Biograficzny.
Bernard Wellhoff przedstawiony w PSB jako członek masonerii niemieckiej? Błąd? To intrygujące, ponieważ był on...wielkim mistrzem Wielkiej Loży Francji (GLDF, ryt szkocki).
Bernard Wellhoff (1855 w Paryżu - 1932 w Paryżu), urzędnik (komisarz miejski Lille, finanse), póżniej m.in. pracownik firmy zarządzającej nieruchomościami, "oświecony" w 1885 w loży La Fidelite w Lille, skąd wyjdzie trzech wielkich mistrzów, 1890 zastępca wielkiego mistrza, 1919 wielki mistrz, w 1920 jeden z założycieli "Masońskiej Międzynarodowej Federacji Ligi Narodów", nieco później Wielka Loża Francji zostaje "głosem na rzecz utworzenia międzynarodowej siły zbrojnej, mającej na celu wykonywanie decyzji Ligi Narodów". W 1921 r. Wellhoff odbył podróż po lożach - "spośród 155 lóż, oddających posłuszeństwo, 36 znajduje się poza metropolią (terytoria zamorskie, kolonie, loże cudzoziemskie) - na szlaku podróży, opisywanej jako triumfalna m.in.: arabska wiosna i nie tylko - Casablanca, Marrakesz, Aleksandria, Kair, Port Said, i Damaszek w Syrii*. W 1923 bierze udział w Międzynarodowym Kongresie Masońskim w Genewie, w 1924 członek Najwyższej Rady Francji (porucznik komandor), w 1926 Wielki Skarbnik Wielkiej Loży Francji. Już w Lille aktywny działacz organizacji i gazet antykatolickich i socjalistycznych, członek Francuskiej Sekcji Międzynarodówki Robotniczej (SFIO). W 1922 przedstawiony jako zastępca szefa biura administracyjnego dyrekcji PTT (Postes, Télégraphes et Téléphones) w Paryżu. Prezes SIP - zarządzającej budynkami przy ul. Puteaux w Paryżu. Przeniósł "Wielką Świątynię" Wielkiej Loży Francji do jej obecnej siedziby przy ul... Puteaux. Żyd ożeniony w 1883 r. z niemiecką (pruską) Żydówką z Dolnego Śląska (Wrocław). Autor "Historia i dążności [tendences] farmazonii francuskiej" (1921). Wiceprzewodniczący Syndykatu dziennikarzy socjalistycznych i członek Stowarzyszenia bractwa (masońskiego) dziennikarzy, odznaczony legią honorową.
* Syria."Kilka tygodni później [po wyborach w 3 republice, 05.1924 r.] Wielka Loża Francji, poprzez swojego czcigodnego i wielkiego mistrza Bernarda Wellhoffa, interweniowała bezpośrednio z generałem Sarrailem**, aby wyznaczyć masonów na stanowiska ministerialne w państwie syryjskim. Wysoki Komisarz obiecuje, że uwzględni ten wniosek, nawet jeśli wpływ Wielkiej Loży Francji będzie miał granice, ponieważ wbrew przekonaniu braci syryjskich generał nie należy do Zakonu, jak głosiła plotka po jego przybyciu do Bejrutu. Ale Sarrail, przyjaciel czcigodnego Bernarda Wellhoffa, działa w pierwszych miesiącach swego mandatu w duchu masońskim, zachęcając do rozwoju Zakonu w Lewancie. Wysoki Komisarz wydaje się rzeczywiście gotów poprzeć działania lóż, jeśli masoni w zamian dyskretnie poprą jego zadanie administracyjne".
**gen. Maurice Sarrail (1856-1929) urodzony w Carcassonne /katarzy, albigensi/, 1900–1907 oficer ordynansowy ministrów wojny, w tym wolnomularzy (Waldeck-Rousseau, Combes, Rouvier, Sarrien, Clemenceau), 1914-1917: dowódca 3. armii zwolniony za błędy w dowodzeniu i wynikłe z tego krwawe straty, dzięki kontaktom politycznym mianowany naczelnym dowódcą alianckich armii Orientu a później Wysokim Komisarzem (ku zadowoleniu Wielkiego Wschodu i Loży Francji). Niedługo po opisywanej wyżej korespondencji masonii przystąpili do pracy i w Syrii wybuchło powstanie Druzów (1925-1927), wg. opisu "zirytowanych metodami generała Sarraila , bezkompromisowego jakobina wyznaczonego przez kartel lewicy; prowadził on bezpośrednią administrację, bez zwracania uwagi na lokalnych przywódców i zwyczaje". Francja omal nie straciła kontroli.
Warto tu może jeszcze dodać, że jeden z następców Bernarda Wellhoffa, mistrza masonerii francuskiej (GLDF), M. Dumensil de Gramont, urzędnik Vichy, był też przed wojną tłumaczem i pisarzem, autorem eseju o Karlu Marxie pt. "Czerwony prorok" i tłumaczem prac Tołstoja oraz bolszewickiego propagandysty Maxima Gorkiego. Dla kontrastu - Stanisław Stempowski był przed wojną tłumaczem prac Tołstoja i bolszewickiego propagandysty Maxima Gorkiego.
A co do Stanisława Stempowskiego, wielkiego mistrza masonerii (przed wojną zatrudnionego w Bibliotece Min. Rolnictwa i Reform Rolnych) i jego pracy w Centralnej Bibliotece Wojskowej po zajęciu Polski przez Sowietów to ciekawe czym się tam zajmował...Bo o tym okresie w historii tej biblioteki usłyszeć można: "Po wojnie komuniści z różnych bibliotek, m.in. z Centralnej Biblioteki Wojskowej, wysłali na przemiał tony książek, to była najważniejsza biblioteka jeżeli chodzi o postawy ideowe żołnierzy Wojska Polskiego przed wojną. Przez to wiele wydarzeń i postaci zniknęło z historiografii w PRL".
