Polska Racja Stanu - misja, przebudzenie

Obudź się! - nie daj się dalej pod(judzać), oszwabiać, oduraczać

 

Polska Racja Stanu

Celem strategicznym (misją) jest:

 

„Odzyskanie  suwerenności  politycznej i gospodarczej  celem zbudowania  społecznej gospodarki  rynkowej  opartej na zasadach konsensusu pomiędzy  interesami  kapitału i pracy”

 

I.Celeoperacyjne:

1. W obszarze naprawy polityki (naprawy systemu państwa)

   1. Zakaz pełnienia przez posłów funkcji ministerialnych i podsekretarzy stanu.

   2. Wprowadzenie instytucji impeachmentu (usunięcia z urzędu) posła za sprzeniewierzenie się realizacji postulatów legislacyjnych głoszonych w czasie kampanii wyborczej. Przepis ma mieć zastosowanie w stosunku do szefów klubów parlamentarnych partii sprawujących władzę.

   3. Zastąpienie finansowania partii politycznych z budżetu państwa subwencją obywatelską po­wstająca z kwotowych odpisów (około 5 zł) na rzecz wskazanej partii w deklaracji podatkowej.

2. W obszarze architektury finansowej

   1. Wprowadzenie architektury monetarnej w oparciu o strategię kotwiczenie waluty na parytecie gospodarczym i celu inflacyjnym. Spożytkowanie wzrostu pieniądza M3, a wynoszącego około 70 mld zł rocznie, na finansowanie wzrostu gospodarczego i rozwiązywanie palących celów spo­łecznych.

   2. Upłynnienie bazy monetarnej w walutach obcych do minimalnego poziomu gwarantującego obsługę transakcji zagranicznych i wymianę pieniędzy dla ludności.

   3. Przejęcia na rachunek dochodów pozabudżetowych państwa kwot wykreowanych przez banki komercyjne na poczet długu w systemie rezerwy cząstkowej. Kwotę tę szacuje się na około 250 mld zł.

3. W obszarze ustroju gospodarczego

   1. Przyjęcie uregulowań prawnych do powstawania związków gospodarczych o integracji pro­duktowej. Propozycja adresowana jest na obszar małych i średnich przedsiębiorstw a zwłaszcza dla ożywienia gospodarki lokalnej i regionalnej.

   2. Przyjęcie uregulowań prawnych umożliwiających przekształcania przedsiębiorstw w spółki właścicielsko-pracownicze, w których właścicielami kapitału statutowego mogłoby być: państwo, spółki kapitałowe lub osoby prywatne a właścicielami pracowniczego majątku produkcyjnego pracownicy.

4. W obszarze polityki gospodarczej.

   1. Dofinansowywanie wzrostu pracowniczego majątku produkcyjnego w spółkach właściciel­sko-pracowniczych kwotami emisji pieniądza.

   2. Ochrona konkurencyjności polskich firm w przetargach organizowanych przez władzę pań­stwowe lub samorządowe zapisem, że przystępujący do przetargu przedsiębiorca zagraniczny mu­siałby wystawić kwotę o 15% niższą, aby konkurować cenowo.

   3. Realizacja postulatu minimalnego dochodu gwarantowanego dla rodzin.

 

II. Cele mierzalne w przeciągu 5 lat:

 

1. Zmniejszenie garba odsetkowego nakładanego na nasze społeczeństwo na kwotę minimum 120 mld zł rocznie. Tyle pieniędzy ma zostać w kieszeniach gospodarstw domowych i przedsiębiorców.

2. Zwiększanie inwestycji polskich przedsiębiorstw o 30% rocznie.

3. Zwiększanie bazy podatkowej o 10 % rocznie.

4. Zmniejszanie podatków o 2% rocznie.

5. Zwiększanie nowych miejsc pracy w polskich przedsiębiorstwach o 10% rocznie.

6. Zmniejszenie kosztów wytwarzania polskich przedsiębiorców o 15%, głównie poprzez zmniejszenie kosztów obsługi kredytu. Powinno to poprawić konkurencyjność polskich wyrobów na rynku.

Zrównoważenie budżetu.

---

 

Obudź się!!!

Czy te pieniądze urosły na drzewach? Czy te liczby mogą kłamać?

 

Całe banksterstwo jest zainteresowane tym abyś nie rozumiał sensu tych liczb. Pytaj, pytaj ludzi odpowiedzialnych za metodyczną i zaplanowana na lata grabież tego kraju.

 

Interpelacja Poselska

Prezes Narodowego Banku Polskiego

Prof. dr hab. Marek Belka

Dotyczy: danych liczbowych o lichwie w Polsce..

Szanowny Panie Prezesie.

Jak wiemy, w obecnej architekturze finansowej wielkość stopy lombardowej jest podstawowym (obok operacji do­strajających) czynnikiem ograniczającym wypływ pieniądza do gospodarki i obrony wartości nabywczej waluty. Czterokrot­na wartość stopy lombardowej ogranicza także poziom lichwy. Bazując na danych sprawozdania „Podaż pieniądza M3 i czyn­niki jego kreacji” można szacować wielkość lichwy na około 130 mld zł netto rocznie i jest to różnica pomiędzy kwotą odse­tek od kredytów a kwotą odsetek od wkładów. Nie jest mi wiadomo, czy dane tego sprawozdania ujmują także pożyczki za­ciągnięte w bankach zagranicznych np. w bankach szwajcarskich szacowanych na około 150 mld zł. Zwracam się zatem do Pana Prezesa o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1. Jakie jest łącze obciążenie odsetkami od kredytów netto naszego społeczeństwa włączając w to zadłużenie bezpo­średnie przedsiębiorstw i gospodarstw domowych jak i skutki obsługi długu publicznego nałożone w formie podat­ków.

2. Jaka część z tej kwoty zasila skarb państwa a jaka jest transferowana do banków zagranicznych mających swe ekspo­zytury w Polsce.

Szanowny Panie Prezesie.

Podstępne wmanewrowanie nas w banksterski proceder kreacji pieniądza dłużnego skutkuje obciążeniami przewyż­szającymi obciążenia z tytułu PIT i CIT razem wzięte. Uważam, że społeczeństwo powinno znać prawdę o sposobie funkcjo­nowania naszego systemu bankowego. Ukrywanie prawdy o destrukcyjnym oddziaływaniu tego oszustwa systemowego na stan naszej gospodarki jest przestępstwem. W tym względzie nie powinno być żadnych tajemnic. Naród ma prawo znać praw­dę.

Proszę zatem o odpowiedź na wyżej postawione pytania na bazie danych roku 2012.

---

Cd.. http://nikander.neon24.pl/post/101455,polska-racja-stanu-pilne-dzialania-legislacyjne