Umarł król Ryszard I Nowoczesny niech żyje królowa Katarzyna chciało by się rzec. Po 2 latach istnienia na rynku politycznym ugrupowania o nazwie Nowoczesna. pl jej funkcjonariusze zmieniają szefa, założyciela partii na szefową.
Nowoczesnej nie założył żaden polityk, ale ekonomista. U podstaw pomysłu na stworzenie nowej liberalnej partii na politycznym rynku RP legły dołujące wyniki sondaży poparcia społecznego istniejącej już w polskiej polityce od wielu lat rządzącej wówczas Platformy Obywatelskiej. Petru utworzył satelitę PO po wielu konsultacjach z członkami partii-matki oraz głównie za namowami swojego protektora Balcerowicza, który wraz ze swoimi towarzyszami zapewniał na początek finansowanie nowego tworu politycznego.
Utworzenie satelity politycznego przed wyborami nie jest pomysłem nowym. Marketingowcy PO mieli świadomość utraty poparcia wielu potencjalnych wyborców po aferach z udziałem swoich wysoko postawionych funkcjonariuszy. Odchodzili z PO również szeregowi członkowie partii widząc jak wewnątrz partii tworzą się koterie skupione wokół lokalnych wodzów partii i tylko z pośród członków tych koterii tworzy się listy wyborcze. Szeregowi członkowie PO również mieli wiedzę na temat wielu przestępstw dokonywanych przez funkcjonariuszy PO na szczeblu centralnym i lokalnym.
Zarówno elektorat liberalny jak i uciekinierów trzeba było zagospodarować zatem liberalne pro-biznesowe ugrupowanie będzie najlepszym pomysłem. Dla wielu mających ambicje polityczne powstanie liberalnej satelity stworzyło również możliwości znalezienia się na listach wyborczych, które w PO były już w całości zarezerwowane dla członków wewnętrznych koterii.
Również Katarzyna Lubnauer upatrywała szansy na karierę polityczną w nowo utworzonej partii. W myśl zasady nowej miotły miała na to dużą szansę. Na listach wyborczych do sejmu z ramienia partii Nowoczesna znalazła się na pierwszym miejscu i z numerem jeden uzyskała mandat posłanki na sejm RP.
Droga do tego była długa i nacechowana niepowodzeniami. Już w 2001 roku Lubnauer starała się bez powodzenia o mandat poselski z ramienia Unii Wolności. Również wybory lokalne do samorządu w 2002 roku nie przyniosły jej zwycięstwa. Następnie kandydowała do sejmu w 2005 roku z ramienia Partii Demokratycznej również bez powodzenia. W 2006 roku kandydowała z list LiD w końcu w 2010 roku z listy PO, wszystko bez powodzenia.
Kariera polityczna dla Katarzyny Lubnauer w końcu stanęła otworem. W 2016 roku została wiceprzewodniczącą Nowoczesnej, a w styczniu 2017 roku z uwagi na niezliczone ilości medialnych wpadek Ryszarda Petru przewyższająca poziomem intelektualnym swojego kolegę została medialną twarzą Nowoczesnej jako rzeczniczka prasowa partii. Członkowie Nowoczesnej zauważyli, że przewodnictwo partii w rękach ekonomisty nie nadającego się na polityka Ryszarda Petru prowadzi do niechybnej porażki w najbliższych wyborach samorządowych oraz parlamentarnych.
25 listopada 2017 roku delegaci na przewodniczącą Nowoczesnej wybrali Katarzynę Lubnauer jedynie przewagą 9 głosów na 289 delegatów. Świadczy to o głębokim rozłamie w łonie partii i nie obdarza Katarzyny Lubnauer silnym mandatem do rządzenia partią.
Katarzyna Lubnauer jest typowym przedstawicielem grupy osób dla których kariera polityczna stanowi priorytet życiowy. Nawet wysoka pozycja społeczna i finansowa związana z wykonywaniem zawodu nie ma żadnej większej wartości. Przynależność partyjna, ideologia, imperatywy moralne nie stanowią dla tych osób żadnej przeszkody dla osiągnięcia celu jakim jest pozycja społeczna oparta na karierze politycznej.
Czy wybór nowej przewodniczącej Nowoczesnej poprawi notowania partii? Bardzo wątpię. Wątpię również w to, że Nowoczesna jako niezależna partia dotrwa do wyborów sejmowych i nie zostanie wchłonięta przez partię matkę czyli PO. Na pewno pani Katarzyna Lubnauer w przyszłych wyborach parlamentarnych znajdzie się na pozycji numer 1 tradycyjnie czas pokaże z ramienia jakiej partii.
