Ubawiłem się dziś nieco dowiedziawszy się, że w katolickiej Polsce bardzo wzrasta liczba wystąpień o unieważnienie ślubu kościelnego i co ważniejsze - mocno wzrósł odsetek spraw rozpatrzonych pozytywnie. Dzieje się tak dlatego, że przybywa w lawinowym tempie kancelarii prawnych udzielających porad w zakresie prawa kanonicznego. Przyczyna prosta: Daje się na tym zarobić lepiej niż na rozwodzie cywilnym. Hierarchowie kościelni są bezradni - wnioski składają ludzie doskonale zaznajomieni z kruczkami w prawie kanonicznym wskutek czego chcąc nie chcąc sądy kanoniczne muszą orzekać nieważność małżeństw zawartych z przysięgą "...i nie opuszczę Cię aż do śmierci". Przyczynami unieważnienia małżeństwa może być np. nieszczerość w chwili składania przysięgi, trwała lub chwilowa niepoczytalność (a pokażcie mi poczytalnego zakochanego - wszak hormony rozum odbierają) a także brak akceptacji dla posiadania i wychowania w wierze katolickiej dzieci. Przypomniała mi się wycieczka do muzułmańskiej Tunezji gdzie np. dowiedziałem się, że pobożny muzułmanin pić alkoholu nie może, ale nie grzeszy jeśli wypije herbatę, do której dolano mu wódki gdy nie widział. Także w Ramadan pości się tylko w dzień. Bo w nocy Bóg nie widzi :) A co jest przyczyną takiego stanu rzeczy? Oddajmy głos Andrzejowi Waligórskiemu:
Człowiek wie, że po śmierci nic już nie ma, niestety, Sam nie wierzy, lecz dziecko gania do katechety, Na msze, na bierzmowanie czy inne konfirmacje, Bo po co gówniarzowi ma stwarzać komplikacje? Ilu z nas żyje w obłudzie?
O, jakże szybko nastrój prysnął wzniosły!
Albowiem w kraju tym zaczarowanym
gdzie – jak w złej bajce – ludźmi rządzą osły
jakież tu mogą być właściwie zmiany?
Tu tylko szpiclom coraz większe uszy
rosną, milicji – coraz dłuższe pałki,
i coraz bardziej pustka rośnie w duszy,
i coraz bardziej mózg się robi miałki.
Tu tylko może prosperować gnida,
cwaniak i kurwa, łotr i donosiciel...
Janusz Szpotański
(ok. 1975)
Kłamstwo nie staje się prawdą tylko dlatego, że wierzy w nie więcej osób.
— Oscar Wilde
Madness Of The Crowds - Helloween
Sightless the one who relays on promise
Blind he who follows the path of vows
Deaf he who tolerates words of deception
But they who fathom the truth bellow
Shout! Shout!
The madness of the crowds hail insane
The madness of the game
Guilty the one with his silent knowledge
Exploiting innocence for himself
Dangerous he whom our faith was given
Broad is the road leading straight to hell
Shout! Shout!
The madness of the crowds hail insane
The madness of the game
Dangerous he whom our faith was given
Broad is the road leading straight to hell
Shout! Shout!
The madness of the crowds hail insane
The madness of the game
„...czasem mam ochotę powiedzieć prawdę, ale to zabrzmi dziwnie, w tej mojej funkcji mówienie prawdy nie jest cnotą, nie za to biorę pieniądze, i nie to powinienem tu robić”
Donald Tusk, Przekrój nr 15/2005
Lemingi maszerują do urn
Tam gdzie gęsty las, a w lesie kręta ścieżyna kończą się raptownie, zaczyna się ogromne urwisko. Stromy, idealnie pionowy brzeg opada ku skłębionemu morzu parskającemu bryzgami piany i bijącemu wściekle o skały. Nad tą przepaścią siedziały beztrosko dwa lemingi i wesoło majtały nóżkami.
- No i widzisz? - mówi jeden - Wiele nas to kosztowało, balansowaliśmy na granicy instynktu i zdrowego rozsądku, walczyliśmy z nieznaną siłą, na naszych oczach tysiące pobratymców runęło w dół ale my nie! Nam się udało! Jesteśmy ostatnimi żyjącymi przedstawicielami gatunku. Jesteśmy debeściaki hi hi hi...
Tymczasem nieopodal, uważnie przepatrując knieję, przedzierał się przez gąszcze strażnik leśny Edward - przyjaciel i niezastąpiony opiekun wszystkich leśnych stworzeń. Właśnie usłyszał dziwne popiskiwanie i głęboka bruzda troski przecięła jego ogorzałe czoło. "Pewnie jakieś zbłąkane maleństwa kręcą się tu samotne" - pomyśał - "Czas po raz kolejny udowodnić swą szlachetność - i pomóc w potrzebie!".
- Hop hop! - zawołał.
Lemingom nie trzeba było dwa razy powtarzać...
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
