Dobry1 Dobry1
66
BLOG

Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią

Dobry1 Dobry1 Społeczeństwo Obserwuj notkę 0

„Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”

 Tak brzmi hasło Światowych Dni Młodzieży.

Zakrzyknę – Miłości! Dodaj mi skrzydła!

Bym wzniósł się ponad złego mamidła.

Odsłonił jego fałszywe oblicze

I pozapalał oświaty znicze.

Niechby wszyscy, to prawdziwe ujrzeli

I już nigdy wątpliwości nie mieli

Że zło – nawet to, świecące tęczy barwami

Jest ziarnem niezgody między nami.

Ono zawsze jest przyczyną niestrawności

Choć ma cechy, kuszącej smakowitości.

Ono, niczym drapieżnik się zakrada

Na zielone pastwiska ludzkiego stada.

Rani, zabija, wypacza prawdy wiary

Przypisując Bogu ludzkie przywary.

Bo jak można posądzić Boga miłosiernego

O przyjęcie ofiary z Jezusa – Syna swego?

To zło ludziom w głowach zakręciło

I większość, w jego przekręt uwierzyło.

Nadal wierzymy w Boga uzależniającego

Odpuszczenie grzechu pierworodnego

Od złożenia sobie ofiary z Syna Jedynego.

Jeśli pola wiary nie będą, należycie pielęgnowane

To po wiekach zauważymy, że są chwastami pozarastane.

Jeśli więc chcemy, by każdy posiew wydał obfite plony

– Każdy skrawek, pola wiary musi być odchwaszczony.

Wiara, także wymaga pielęgnacji i odchwaszczania

A nie tylko ślepego jej wyznawania.

Życie Chrystusa, pośród ludu swego

Weźmy, za dowód niemożności pozbycia się złego.

Bo chrystusowe życie i Jego nauczania

Dowodzą potrzeby nieustającego, ataków zła odpierania.

Bo Chrystus żyjąc pośród ludzi

Jak oni, odpieraniem ataków zła się trudził.

Tym samym dowiódł rodzajowi ludzkiemu

Że zło dokucza nie tylko jemu.

Toż to zło, boski plan – rajskiego życia – zburzyło

Gdy Ewkę do zerwania jabłuszka skusiło.

To też, Chrystus biorąc krzyż na swe ramiona

Ukazał, że człowiek też musi go dźwigać nim skona.

I by każdy z nas nie czuł się pokrzywdzony

Kiedy krzyżem, jak Chrystus zostanie obciążony.

Na Miłość Boską się zdajmy

I Chrystusa, za baranka ofiarnego nie uznawajmy.

Chrystus poświęcił się dla rodzaju ludzkiego

By ten brał przykład z Niego.

Dzielnie stawiał czoło złu, gdy sił mu stanie

A także nadstawił pleców, gdy mu ich zabraknie.

Skutków sił destrukcji, nie zawsze unikniemy

Więc bywa, że sami, z cierpieniem pozostajemy.

I to w takich sytuacjach Chrystus obok staje

I przebitą gwoździem dłoń podaje.

Temu Chrystusa swym Bogiem i Bratem uznajmy

I Jemu nieustannie dziękczynną cześć oddawajmy.


Dobry1
O mnie Dobry1

Dziennikarzem Obywatelskim

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Społeczeństwo