Bardzo się boję, że z dzisiejszej smutnej wiadomości o śmierci Jadwigi Kaczyńskiej zrobi się znowu ogólnopolski festiwal oskarżeń i przepychanek. Czarno to widzę, bo na takim Twitterze już wrze. Tym razem pierwsze zaatakowane zostały lemingi za rzekomo niedostateczne pochylenie się nad tą przecież ogólnopolską tragedią.
Najpierw brat, teraz matka… Dziwne rzeczy się dzieją w tym kraju.
Jadwiga Kaczyńska była na pewno zacną i skromną kobietą. Wiemy o tym przede wszystkim ze względu na rolę, jaką sobie przypisała - kobiety milczącej, ale bacznie obserwującej i oceniającej to, co robili jej synowie i to, co się dzieje w Polsce.
W ten zresztą sposób Kaczyńska pięknie kontynuowała zakorzeniony gdzieś u fundamentów poslkiej obyczajowości model, w którym pod przykrywką patryjarchalnej kultury najważniejszą rolę odgrywają matka - siedząca zazwyczaj na uboczu, ale często najważniejsza, będąca ostoją bezpieczeństwa, rozumności i spokoju.
Kult Matki Boskiej, w którym polski Kościół zbliża się czasami do granic herezji, matriarchalne obrzędy w rodzaju Matki Bożej Zielnej, gdzie oddaje się cześć ziemi-żywicielce, w oczywistym sensie pierwiastkowi kobiecemu, wszystko to sprawia, że gdzieś głęboko żyjemy w matriarchacie.
Obawiam się tylko, że ta głębsza symbolika uosabiana przez zmarłą Jadwigę Kaczyńską zostanie zupełnie zignorowana. Prawica będzie znowu udawała urażoną za to, że wykształciuchy niedostatecznie płaczą nad tą trumną, a co odważniejsze wykształciuchy odpowiedzą cynizmem połączonym z sarkazmem.
Dziwne rzeczy się dzieją w tym kraju nad Wisłą.
