Never waste a good crisis, czyli nigdy nie zmarnuj dobrego kryzysu - głosi maksyma inwestorów. W czasach ekonomicznej klapy większość dóbr tanieje. I właśnie wtedy dla osób z kapitałem nadchodzi najlepszy moment na inwestycje. Za grosze nabyć można nieruchomości, akcje lub całe przedsiębiorstwa, jakie zaraz po zakończeniu ekonomicznej depresji odzyskają swoją prawdziwą wartość.
Kryzys może jednak dotknąć nie tylko gospodarkę, ale także politykę. Na tym polu, rozważni gracze, w chwilach kryzysu również mogą sporo ugrać. Tę maksymę postanowił wcielić w życie Jarosław Gowin. Wykorzystując niepewną sytuację polityczną, przeprowadził w zeszłym tygodniu atak w celu zwiększenia swojego wpływu i podważenia pozycji lidera.
Za tę brawurową szarżę poseł Gowin zapłacił jednak swoją polityczną śmiercią. Jego wyczyn pamiętać będzie nie tylko kierownictwo PiS, ale przede wszystkim prawicowi wyborcy. Oni nie zapomną Gowinowi tej platformy jaka „nie wyszła z niego”, a wręcz przeciwnie, nasiliła swoje objawy w chwili najbardziej napiętej, w momencie, gdy wszyscy oczekiwali od liderów wspólnego wiosłowania by przetrwać sztorm.
Błąd Gowina polegał jednak nie tylko na tym, że na swój atak wybrał najgorszy z możliwych momentów. Do tego ciosu przecież Porozumienie szykowało się już od ostatnich wyborów parlamentarnych, odkąd potrząsali szabelką.
Na czym więc polegała istota pomyłki posła Gowina?
Było nią katastrofalne niedocenienie wartości znaku firmowego PiS. Gowinowi błędnie wydawało się, że siła pozycji PiS tkwi w poparciu jakie udzielają mu sojusznicy w postaci Solidarnej Polski i Porozumienia.
Rzeczywistość jednak jest zgoła odwrotna. To PiS holuje swoich sojuszników. Zarówno Ziobro jak i Gowin mają uznaną markę w polityce (ten ostatni właśnie ją stracił), i dlatego ważne było, aby weszli oni w skład zjednoczonej prawicy. Jednak to znak firmowy PiS jest podstawowym symbolem wyznaczającym współrzędne polskiej polityki.
=====
