100 KOBIET WOJEWÓDZTWA MAZOWIECKIEGO

Tak więc „wpadło” w niepowołane ręce, ale znudzony zacząłem je przeglądać…

 

...i cieszę się niezmiernie, że wreszcie dowiedziałem się, ja, radny Sejmiku Województwa Mazowieckiego, jakie zacne, przedsiębiorcze i zasłużone kobiety mamy na Mazowszu. Już napis na sztywnej i błyszczącej okładce bije po oczach: „100 KOBIET WOJEWÓDZTWA MAZOWIECKIEGO”.

 

Lista owych 100 kobiet poprzedzona jest krótkim wstępem:

 

Ich praca, przedsiębiorczość i wiedza zmieniają świat na lepszy. Także ten wokół nas.

 

Świadome swoich możliwości, umiejętności, bogate w doświadczenia – dobrze wykorzystały szanse, jakie przyniosły demokratyczne przemiany.

 

Są otwarte, dynamiczne, rzetelne, konsekwentne w drodze do celu.

 

Ich twórcza samodzielność i odpowiedzialność sprawiają, że są liderkami społecznych przemian.

 

Oto one – STO KOBIET z województwa mazowieckiego, wyłonione przez Kapitułę, złożoną z liderek 8 organizacji partnerskich po długich debatach.

 

Oto one – NOWOCZESNE DAMY.

 

Kogóż tam nie ma:

 

- „awangardowa plastyczka”, „jej feministyczna twórczość…”, „demaskuje patriarchat”;

- „od lat pracuje na rzecz (…) równego statusu i wszechstronnego awansu kobiet”;

- „feministka”, „współzałożycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca”.;

- „absolwentka SGH i UW (Gender Studies)”, „specjalistka ds. badań rynku i problematyki genderowej”;

- „ukończyła gender studies na Uniwersytecie Warszawskim”.

- „działaczka na rzecz prawa kobiet do aborcji, przewodnicząca Pro Feminy”;

- „od lat walczy o nową edukację seksualną w szkołach”;

- „Pisze do Wysokich Obcasów i Krytyki Politycznej”;

- „autorka „Śladu po mnie” – pierwszego aborcyjnego coming outu”;

- „feministka”, „ekspertka gender”;

- „współtwórczyni Gender Studies na UW”;

- „wygrała w Strasburgu kilka spraw, w tym sprawę Alicji Tysiąc”;

- „członkini redakcji Krytyki Politycznej, współzałożycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca”;

- „założycielka Partii Kobiet”, „znawczyni praktyk mistycznych”;

- „współprzewodnicząca Zielonych 2004, feministka”, „działaczka organizacji feministycznych, współzałożycielka i członkini Porozumienia Kobiet 8 Marca”, „pracowała w fundacji OŚKA”;

- „współtwórczyni Grupy Edukatorów Seksualnych Ponton oraz edukatorka seksualna”;

- „koordynatorka merytoryczna polskiego oddziału Fundacji im. Róży Luksemburg”;

- „feministka”;

- „polityczka lewicy (przewodnicząca Unii Pracy i Unii Lewicy)”;

„współtwórczyni i wolontariuszka Pontonu, a od 4 lat koordynatorka Grupy Edukatorów Seksualnych Ponton”;

- „jedna z kobiet, które przez tydzień koczowały w kancelarii premiera Kaczyńskiego”;

- „feministka”;

- „Przewodnicząca Lambdy. Współorganizatorka parad równości i manif warszawskich. Głośno upomina się o prawa osób homoseksualnych.”;

- „Działaczka Porozumienia Kobiet 8 Marca”, „Organizuje i prowadzi manify warszawskie”;

- „Odważna dziennikarka radia TOK FM, podejmująca na antenie tego radia kontrowersyjne tematy”;

-„Zainicjowała powstanie „Partii Dziecka”, przekształconej później w „Partię Dzieci i Młodzieży”.

- „polityczka”, „Była rzeczniczka rządu Tadeusza Mazowieckiego”;

„członkini nieformalnej grupy feministycznej”;

- „konsekwentna i nieustępliwa działaczka ruchów kobiecych. Feministka”;

- „Członkini Demokratycznej Unii Kobiet”;

- „wykłada na Gender Study ISNS w Warszawie (kobiety w Biblii i Koranie)”;

- „członkini (…) zarządu na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny”;

- „założycielka (…) działających przy Dojrzewalni Róż”;

- „od czterech lat wolontariuszka w grupie Ponton”;

- „Artystka (…), jej projekty takie jak Palma czy Dotleniacz (…)”, „broniła klubu Le Madame”;

- „organizuje Noc Walpurgii – festiwal kobiecy w klimacie anarchistycznym. Artystka, zaangażowana w inicjatywy kobiece, anarchofeministyczne”;

- „Profesor socjologii (…), w latach 80 XX wieku jako pierwsza wprowadziła do nauczania uniwersyteckiego seminarium o feminizmie”;

- „Feministka – założyła i kieruje Fundacją PSF Centrum Kobiet (…), Redaktorka Zeszytów Feministycznych”;

„Najbardziej medialna feministka (…), współzałożycielka PK8M, wspiera zawsze kobiece inicjatywy, najchętniej rewolucyjne”;

- „była Pełnomocniczka rządu ds. Równego statusu Kobiet i Mężczyzn. Stała felietonistka Gazety Wyborczej”;

- „Toczyła wygraną walkę z polskim wymiarem sprawiedliwości o godność i sprawiedliwość. Rząd polski złamał jej prawa, zmuszając ją do kontynuacji ciąży zagrażającej jej zdrowiu.”;

- „tropi przejawy dyskursu homofonicznego, seksistowskiego i antysemickiego w polskim życiu publicznym.”;

- „feministka. Współzałożycielka UFY, centrum społeczno-kulturalnego dla kobiet, głównie nieheteroseksualnych”;

- „pomaga odczarować kobiece uzależnienia”;

- „Szalona aktywistka i wydawczyni, m.in. albumu relacji „Kiedy kobieta kocha kobietę”, bez niej nie byłoby ruchu lesbijskiego.”.

 

Nie wiem do końca, po co godzinę męczę się spisując fragmenty tych biogramów. Ale instynktownie czuję, że warto! Że bronię ważnej idei! Że nagłaśniam coś istotnego, ponadczasowego, nieprzemijającego.

 

Brawo Panie! Wiwat Drogie Panie! Rączki całuję! Chociaż? Nie! Jeszcze „najbardziej medialna feministka” pocałuje moja dłoń, a tego nie zniosę.