Nekrolog

Wpadła mi do ręki Gazeta Wyborcza z przed kilku dni (piszę „wpadła”, bo na co dzień nie kupuję), a w niej, wśród artykułów, komentarzy i innych tekstów, przejrzałem dział ogłoszeń wraz z nekrologami.

Na szczęście nikogo znajomego tam nie znalazłem, ale uwagę moją zwrócił jeden, który zobaczycie klikając poniżej.

http://www.remedia.home.pl/piotr/PZPR.jpg

Treść nekrologu wywołała we mnie dziwną refleksję i, w pewnym sensie, nostalgię.

Zadałem sobie pytanie, czy to swoisty akt odwagi, czy chęć zrobienia
przykrości rodzinie zmarłego. Ta pierwsza wersja, niespodziewanie dla mnie samego, wzbudziła by pewien mój szacunek…

Jeszcze jeden obraz przemknął mi przed oczyma. Był rok 1993.
Uczestniczyłem w smutnej uroczystości pogrzebu Ojca mojego kolegi na cmentarzu komunalnym na Wólce Węglowej. Kondukt pogrzebowy przesuwał się akurat alejką wśród nagrobków partyjnych aparatczyków. Większość z tych nagrobków miała ślady świeżego skuwania napisów („tow.”) poprzedzających nazwisko zmarłego, a niektóre z nich „uzupełniane” były o symbol krzyża lub znak „Ś+P”.

A tu ten nekrolog…