Pirogronian Pirogronian
459
BLOG

Falowe podstawy materii - 11 - Wiązania

Pirogronian Pirogronian Nauka Obserwuj temat Obserwuj notkę 16

Celowo nie napisałem, o jakie wiązania chodzi. Okazuje się bowiem, że w teorii falowej mechanizm powstawania wiązań pomiędzy cząstkowymi oscylatorami jest uniwersalny. Różnice polegają jedynie na częstotliwościach, na jakich dochodzi do związania (co się nierozerwalnie przekłada na ich energię).

Notka niniejsza jest inspirowana w dużej mierze pracą Yurija Iwanowa na temat samoorganizacji w układach falowych. Jednym z przejawów takiej samoorganizacji jest właśnie powstawanie wiązań pomiędzy oscylatorami.

Opisując samoorganizację dwóch oscylatorów, Iwanow zasugerował, iż proces ten doskonale tłumaczy wiązania chemiczne. Jego zdaniem, ma tu mejsce wymiana fal elektromagnetycznych. Jakkolwieik gołym okiem widać, że metoda ta jest znacznie bardziej uniwersalna. Popatrzmy na obrazki ze strony Iwanowa, ilustrujące zjawisko.

Dwa oscylatory w "dziurach potencjału".

Należy się kilka słów wyjaśnienia. Iwanow wprowadza pojęcie "pola potencjału", lub "pola falowego". Oznacza ono intuicyjnie średnią bezwzględną amplitudę falowania w danym punkcie, którą można utożsamić z energią falowania. Głównym założeniem procesu samoorganiacji jest fakt, iż każdy oscylator w obszarze gradientu takiego pola, będzie się poruszał ku mniejszemu potencjałowi, aż znajdzie jego lokalne minimum. Dlatego oscylatory w studniach potencjału prezentują stan trwałej rownowagi układu. Odległosć pomiędzy oscylatorami jest ściśle określona, i odpowiada długości fali stojącej, która się pomiędzy nimi tworzy.

Powyższe zjawisko ma wszelkie cechy wiązania - utrzymuje oscylatory w stałej odległosci od siebie, oraz zawiera energię, potrzebna zarówno do jego utworzenia, jak i zerwania. Popatrzmy, co się dzieje, gdy próbujemy takie oscylatory zbliżyć lub rozdzielić:

Próba zbliżenia oscylatorów. Dziury potencjału pozostają na miejscach, przez co oscylatory znajdują się na jego gradiencie i są spychane z powrotem.

Próba rozdzielenia oscylatorów. Znowu powoduje to rozbalansowanie układu i wciągnięcie oscylatorów z powrotem do studni potencjału.

Co się stanie, gdy siłą wypchniemy oscylatory poza ich studnie potencjału? Spowoduje to załamanie struktury i utworzenie nowej:

Jak widać, powstało nowe wiązanie, słabsze od poprzedniego, bo oddalone o dlugie na trzy długości fali stojącej, przez co większa część jej energii rozprasza się na boki. Pokazuje to różnicę pomiędzy bardziej i mniej energetycznymi wiązaniami pomiędzy tymi samymi cząstkami.

Nie tylko chemiczne

Iwanow odniósł swoje spostrzeżenai do wiązań chemicznych, ale jasno widać, że działa to dla każdej cząstki zachowującej się jak oscylatro. W rzeczywistosci, wg teorii falowej im bardziej "podstawowa" jest cząstka, tym bardziej jej to zjawisko dotyczy. Atomy są konglomeratami oscylatorów. Natomiast najbardziej podstawową cząstką, odkrytą przez fizyków, jest elektron. Logiczny jest zatem wniosek, że te same prawa, które wiążą ze sobą atomy w związkach chemicznych, odpowiadają również za wiązanie się elektronów w kwarki, kwarków w hadrony, a hadronów w jądra atomowe. Możliwe również, że podobnie wyglądają wiązania elektronów z jądrami atomowymi. Stopniowanie energii wiązania może być bowiem podpowiedzią, jak należy interpretować "orbity" - stany energetyczne - elektronów w atomach.

Źródła:

www.mirit.ru/rd_2007en.htm#3.03

Pirogronian
O mnie Pirogronian

Drogi czytelniku. Nie chcę, żeby dochodziło miedzy nami do nieporozumień. Nie publikuję tutaj wiedzy objawionej. Jedyne, co robię, to mieszam w informacyjnym tyglu i wyławiam co ciekawsze moim zdaniem kawałki. Nawet, jeśli wykazuję się przy ich prezentacji dużym zaangażowaniem, to pamiętaj, że jestem w większości dziedzin tylko amatorem. Dlatego, mimo, że celowo nie wprowadzam nikogo w błąd, to pamiętaj, że... ...jesteś ciekaw, czy mam rację, to sam sprawdzaj informacje. Pozdrowionka :-P

Nowości od blogera

Komentarze

Pokaż komentarze (16)

Inne tematy w dziale Technologie