Kocham szamanów!

Nie wchodziłam do salonu od czasu awantur z Panem PP, bo się balam, ze znów będą bić, a mi zbrzydło. Musiałam odczekac nieco, żeby mi przeszło. Przeszło - to wracam.

**

Wciąż mi się myli premier Turski z „Ekipy” Agnieszki Holland z premierem Tuskiem.

Premier Turski napisał książkę „Między kapitałem a solidarnością społeczną”, jest sceptyczny wobec klasycznych podziałów ideologicznych, o czym pisze na swoi blogu tak: Wiem, że socjalizm jest utopią, a neoliberalizm ignoruje problemy społeczne. Szukam drogi pomiędzy, równowagi między wzrostem gospodarczym a rozwojem społecznym.

Lata na motolotni. Nie do końca umie kroczyć przed kompanią reprezentacyjną, za to jak widzi problem, znajduje błyskiem ludzi, którzy wiedzą jak się takie problemy rozwiązuje, spotyka się z nimi i proponuje realne rozwiązanie.

Złości się na partyjne gadanie o niczym, obliczone tylko na wzrost słupków w sondażach. Do swojego poprzednika, któremu – tak, tak, taka to bajka - zależy na dobrym premierowaniu premiera Turskiego mówi: zdejmij ze mnie to partyjne badziewie, a ja się zajmę załatwianiem spraw...

Jak dostrzega, ze spraw do rozwiązania jest ogrom, idzie na uniwersytet i mówi do auli pełnej studentów, że najważniejsze są pytania, które musimy sobie uczciwie zadać a potem znajdować razem odpowiedzi.

Jak przychodzą do niego młodzi ludzi, którzy zebrali sto tysięcy podpisów pod wnioskiem o referendum w sprawie naszego udziału w wojnie irackiej – wchodzi w to i jeszcze gratuluje własnemu synowi dziewczyny, która jest w ekipie zbierającej podpisy.

Premier Tusk mówi w pierwszym przemówieniu po wygranych wyborach, że najważniejsza w życiu i tak jest miłość, czego mu do dziś nie mogą zapomnieć dziennikarze i przy każdej mocniejszej czy wyrazistszej decyzji pytają: i co, to jest ta miłość?

Premier Tusk wygłasza trzygodzinne expose, ponieważ wie, ze uważają go za lenia, więc chce wytrącić w ten sposób argument z ręki krytyków. W tym expose 40 czy 37 razy mówi o zaufaniu które jest nam potrzebne żeby w Polsce żyło się jak trzeba.

Premier Tusk – jak tylko asystentka asystentki jego asystentki czyta maila, który do niego posłałam w sprawie niegodnego stylu traktowania pacjentów przez ZUS – za dwa dni odwołuje prezesa ZUS-u, a ten za chwilę 14 dyrektorów oddziałów. Wawrzyniec Smoczyński - współscenarzysta „Ekipy”, a jakiś czas temu dziennikarz „Przekroju”, którego krótkie komentarze czytywałam jak jeszcze czytałam gazety, mógłby być na mnie wściekły. Mogłam tego maila napisać wcześniej, jak pisali scenariusz kolejnego odcinka. No ale dopiero w zeszłym tygodniu ZUS kazał mi zwrócić pieniądze, które według niego zarobiłam, choć według PIT-u nie zarobiłam ich wcale, wręcz przeciwnie. Więc wybacz scenarzysto, nie wiedziałam, że będę miała taki materiał i że zyskam taki wpływ na obsadę prezesa ZUS.

Skoro plany tak się mieszają, spokojnie mogę się zastanawiać nad tym, czy może w następnym odcinku, u premiera Turskiego, będzie to, co najbardziej potrzebne Polakom?

Czy Premier Turski nie tylko wejdzie w debatę o wojnie w Iraku ale czy może znów pojedzie na uniwersytet i zaproponuje studentom, że debaty na temat 20 najważniejszych polskich problemów będą po kolei inicjowane przez rząd A w każdej - uczciwe przedstawienie wszystkich możliwych punktów widzenia. A potem - dyskusja prowadzona w publicznej przestrzeni przez określony czas. A potem - uczciwy proces konsultacji społecznych, żeby wiedzieć jak rozkładają się punkty widzenia Polaków. I na koniec – referendum nad rozwiązaniami problemu zaproponowanymi przez rząd. Żeby Naród wreszcie miał poczucie, że jego głos jest ważny.

Premier Turski świetnie rozumie, że rządzić trzeba nie tyle dla Polaków ile z Polakami. Czy premier Tusk też to rozumie? Czy nauczy Polaków nowych mantr?

Zamiast mantry: nikt nie lubi płacić podatków – mantra: każdy kto wie na co pójdą jego pieniądze, zobaczy sens w podzieleniu się z innymi.

Zamiast mantry: żeby komuś dać trzeba komuś zabrać – mantra: żeby komuś dać, ktoś musi się na to zrzucić ( to nie ja, to Bertil2 w  salonie).

Zamiast mantry: musisz oddać państwu to, czego państwo żąda…. jakaś nowa mantra o tym, że to obywatele godzą się finansować swoje państwo, jeśli mają z tego jakiś pożytek.

O tym poproszę w następnym odcinku. A że plany rzeczywistości – realny i wyobrażony – pomieszają nam się w końcu tak, że nie będzie wiadomo czasem co jest realne a co mniej? Szamani wszystkich kultur zawsze wiedzieli, że między tymi planami nie ma różnicy. Że w realu jest to, co i w naszych wyobrażeniach. To tylko my, sieroty po Kartezjuszu, który namieszał nam w głowach ustawiając na piedestale rozum i marginalizując całą ogromną ludzką resztę, upieramy się, że bajka to bajka, a twarda rzeczywistość to co innego.

Więc: Droga Ekipo, która zrobiła „Ekipę”: opowiadajcie mi dalej bajkę o premierze Turskim. I niech się miesza z realem.

**

Jeden z europosłów PO, powiedział po wyborach, że wielu Polaków czeka na nowy, europejski wymiar polityki. Ja czekam na o wiele więcej.

Na to, żeby odbić politykę z rąk partyjnych polityków. Z nową mantrą, którą znalazłam gdzieś w realnej? nierealnej? przestrzeni onetu:

żeby iść do przodu nie można iść w lewo lub w prawo, bo albo będziemy kręcić się w kółko albo chwiać się jak pijani.

 

p.s.

Tekst  dla Magazynu Obywatel www.obywatel.org.pl ale że  w wersji papierowej ukaże sie za dwa miesiace, wiec tradycyjnie tu go wkładam,zeby sie nie marnował.