Płk. Kukliński - bohater, a nie zdrajca

 Dziś mija 10 lat od śmierci płk. Ryszarda Kuklińskiego, wielkiego bohatera, który uratował świat przed III wojną światową, i któremu Polska, Polacy i Europa zawdzięczają to, że w ogóle istnieją. Przez wiele lat PRL-u i III RP pułkownik był obiektem kampanii kłamstw i oszczerstw, którą prowadziły przeciwko niemu takie kreatury jak Jaruzelski, Urban, Michnik, Wałęsa, Onyszkiewicz i czerwona generalicja LWP, która pouczała czym jest honor i wierność wobec przysięgi. W mediach tzw. wolnej Polski postać „Jacka Stronga” była przedstawiana co najmniej jako kontrowersyjna i opatrzona pytaniem „bohater czy zdrajca” (ostatnio to debilne pytanie pojawiło się na okładce brukowca „Fakt”). W najlepszym wypadku zrównywano opinie obu stron konfliktu, czyli na przykład Jaruzelskiego i prof. Szaniawskiego. W najgorszym wypadku mówiono, że był szpiegiem, który zdradził Polsko i wojsko, i że robił to dla pieniędzy. Skutkowało to tym, że w polskim społeczeństwie przez lata lepiej oceniano sowieckiego zdrajcę w generalskim mundurze, który wprowadził stan wojenny i ma na sumieniu setki zamordowanych, niż wielkiego człowieka, który pokrzyżował Sowietom ich chore, ludobójcze zamiary i zapobiegł nuklearnej zagładzie.

 

 

Po śmierci pułkownika  Kuklińskiego  jego wizerunek w powszechnym odbiorze uległ znacznej poprawie, min. dzięki nowym książkom na jego temat, filmom („Gry wojenne”, „Jack Strong”), a przede wszystkim nieugiętej postawie ludzi, którzy mimo szykan i szyderstw walczyli o prawdę.

 

Trzeba wreszcie jasno i otwarcie powiedzieć: Pułkownik  Ryszard Kukliński był, jest i będzie polskim bohaterem narodowym, gdyż współpracując z Amerykanami i przekazując im tajne dokumenty Układu warszawskiego zapobiegł wybuchowi III wojny światowej, a poza tym udaremnił sowiecką inwazję na Polskę w 1980 r. i uprzedził Waszyngton co do wprowadzenia stanu wojennego w Polsce. Takie są fakty i w tej kwestii nie ma miejsca na idiotyczny dylemat pt. bohater czy zdrajca. Owszem pułkownik zdradził, ale nie Polskę i naród, lecz czerwonych bandytów w generalskich mundurach, którzy byli sługusami Moskwy i nie mieli żadnych oporów, by poświęcić własny kraj i własnych obywateli w imię zbrodniczej ideologii. Zdradził też Sowietów, którzy mu ufali, a którzy od dawna byli i są śmiertelnymi wrogami Polski, i którzy w imię rewolucji chcieli obrócić Europę w ruinę. Jakoś nie słyszałem, by postkomuchy i ich sojusznicy od Michnika mieli pretensje do niemieckich oficerów Wehrmachtu, którzy złamali przysięgę składaną Fuehrerowi i spiskowali przeciwko wodzowi III Rzeszy, choć często nie przyświecały im szlachetne idee (vide płk. von Stauffenberg i jego poglądy).

 

Powiem więcej, uważam że tacy ludzie jak Jaruzelski, Michnik, Wałęsa, Dukaczewski czy Czempiński nie mają moralnego prawa oceniać tego co zrobił śp. płk. Kukliński, bo sami mają na koncie kolaborację z komunistami i ZSRR. To, że tacy ludzie są ciągle w mediach i wygłaszają swoje opinie o bohaterze, świadczy dobitnie o tym, jakim chorym i nienormalnym krajem jest III RP.

 

 

Żeby nie kończyć pesymistycznie, warto pamiętać, że historia już doceniła pułkownika. Jego pomniki, nazwy ulic i rond znajdują się w niejednym miejscu w kraju. Dla milionów ludzi Ryszard Kukliński jest bohaterem, który nie tylko walczył samotnie z potężnym wrogiem, ale wygrał tę walkę i przeżył, przecząc polskiemu mitowi,  że bohater, aby wygrać musi zginąć.

 

 

Cześć i chwała bohaterowi!

 

 

 

 

polish_allied