FOTOSHOP Z PÓŁKSIĘŻYCEM

Jako pierwszy pogratulował Ahmadineżadowi „zwycięstwa wyborczego “- wenezuelski Chavez, zaraz potem zziajani islamiści z Hezbollahu i Hamasu; na ulicach Teheranu huczało już wtedy od okrzyków We Want Freedom - skandowanych przez zwolenników reformisty Musawiego. Dziś rano wydawało się, że protesty ucichły, ale pod wieczór nasiliły się znowu.

W światowym necie pojawiło się już pojęcie zielonej rewolucji - młodzi przeciwnicy ajatollahów chodzą w zielonych chustach, zasłaniając twarze przed policją i „strażnikami rewolucji“. Jest to kolor islamu, ale demonstranci twierdzą, że oznacza też nadzieję. Na Musawiego głosowały masowo kobiety, widząc w nim nadzieję na równouprawnienie.

To nieprawda, że za Ahmadineżadem opowiedziały się milionowe tłumy ciemnych wieśniaków To właśnie wiocha irańska cierpi najgorszą biedę wskutek opętańczej polityki mułłów i tam ludzie Musawiego od dawna namawiali do masowego udziału w głosowaniu. Dlatego frekwencja przy urnach przekroczyła 80%, ale biedacy nie głosowali na „Ahmadiego“.

Ajatollahowie bez trudu mogą poradzić sobie z ulicznymi zadymami czy nawet próbami zbrojnego odsunięcia ich od żłobu. Boją się jednak, przyznając to bez ogródek, zatokowej... odmiany aksamitnej rewolucji, w której Husajn Musawi mógłby odegrać rolę irańskiego Gorbaczowa. Na razie nie wiadomo oczywiście, czy on sam do takiej roli się przymierza.

W Izraelu jest paru pracowitych ekspertów od Iranu, utrzymujących kontakt z mieszkańcami „republiki islamskiej“. Wszyscy „iranolodzy“ twierdzą zgodnie, że wybory zostały na chama sfałszowane; ich zdaniem - jest to typowa „kultura klamstwa“. Mułłowie zastosowali metodę fotoshopu, jak niedawno z rakietą balistyczną, ktorej nie udało im się odpalić.

Dzisiejszy NYT pisze, że Biały Dom nadal chce nawiązywać dialog z ekipą Ahmadineżada. Rzecz jasna Obama nie może w tej chwili niczego innego „chcieć“, bo na tym opiera się cała jego nowa polityka wobec półksiężyca. Możliwe, że ma nadzieję, iż rozmowy z osłabionym „Ahmadim“ mogą okazać się łatwiejsze niż z jego poprzednim wcieleniem.

W 1993 roku Izrael też miał taką nadzieję, ratując od upadku Arafata, osłabionego wskutek I wojny w Zatoce - i zawierając z nim niewydarzone układy pokojowe (Oslo). Czyżby teraz z kolei zanosiło się na potężną wpadkę Baracka Husajna Obamy, której nie zatuszuje żaden fotoshop.