Nasz służący*** od dyplomacji, Sikorski Radosław, ma napad nadgorliwości. Z okazji Dnia Niepodległości zaproponował, aby zburzyć sowiecki dar dla ludności Warszawy, czyli Pałac Kultury i Sztuki im. Józefa Stalina (stosowna inskrypcja na cześć Słoneczka jest widoczna do dziś nad wejściem głównym). Czasy mamy postępowe, to i nasz sługa postarał się o odpowiedni trendowy lans wskazując dodatkowy powód:
Cóż za spostrzegawczość – istnienie Pekinu wzmaga globalne ocieplenie. Ciekawe czy bardziej od spalin wytwarzanych przez silniki naszych pojazdów i śmigłowców w Afganistanie. Nie w tym jednak rzecz.
Podstawowy argument amatorów kontrolowanych wyburzeń brzmi: PKiN to symbol sowieckiej dominacji nad Polską. Obawiam się jednak, że to argument również jedynie symboliczny (czyli widomy znak niewidocznego) Na szczycie Pałacu Stalina nie sterczy wielka czerwona gwiazda z sierpem i młotem w poprzek, z masztu nie zwisa żadna czerwona szmata, architektura obiektu także nie przypomina łysiny Lenina ani zarostu Stalina. Obecnie to po prostu funkcjonalny budynek wraz z najwyższym w mieście tarasem widokowym, tak się mającym do sowieckiej dominacji jak zbudowany przez Szwedów wieżowiec Intraco do Potopu. Gdyby trzymać się literalnie takiego toku rozumowania, należałoby wyburzyć większość Warszawy ze Starym Miastem i Zamkiem Królewskim na czele - wszak odbudowa miała miejsce za czasów prl, także w najciemniejszych czasach stalinizmu. Czy nasz sługa Sikorski Radosław ma także w planach anihilację MDM-u, czyli elementu wielkiego, socrealistycznego założenia urbanistycznego, które znacząco przeobraziło cały układ urbanistyczny tego rejonu miasta i było sztandarową inwestycją okresu bierutowskiego, a swoją nazwę otrzymało w celu upamiętnienia stalinowskiej ustawy zasadniczej z 22 lipca 1952?
Symbolikę „sowieckiego zniewolenia’ można łatwo odwrócić bez uciekania się do ładunków wybuchowych i buldożerów – można przecież wygospodarować całe skrzydło Pałacu na Muzeum Antykomunizmu, w którym by gromadzono wszelkie pamiątki z lat walki przeciw najkrwawszej ideologii w dziejach świata. To byłby prawdziwy symbol zwycięstwa Dobra nad Złem, triumf odbywany w zdobytej twierdzy wroga. Ciekawe, że naszemu słudze taki pomysł nie przyszedł do głowy…
Z wyburzaniem może być jednak pewien kłopot. Decyzją nr 103/07 z 2 lutego 2007 roku Pekin został wpisany do rejestru zabytków. Trudno przypuszczać, aby nasz sługa Sikorski Radosław o tym nie wiedział (to wersja korzystniejsza od „nie wiedział”). Jego propozycja jest zatem jeszcze jedną pustą fanfarą na cześć święta niepodległości i/lub próbą przypodobania się a) nieustającym patriotom, b) warszawianom, c) chorym na ADHD, d) ekoterrorystom. Zresztą – nasz służący często zmienia zdanie, więc wcale nie jest wykluczone, że w przyszłym roku będzie się opowiadał za rozbudową PKiN, tak samo, jak ekspresowo zmienił zdanie w sprawie aneksji Serbii:
Minister Sikorski
przeciwaneksji 29 maja 2007
A propos:
Ktoś zapytał Hodżę Nasreddina:
- Jak można osiągnąć mądrość?
Nasreddin odpowiedział:
- Zawsze słuchaj uważnie tego, co mądrzy i uczeni ludzie ci mówią. Kiedy jednak rozmawiasz z innymi, słuchaj uważnie tego, co sam mówisz.
***łac. ministrans od ministrare służyć; podawać (do stołu) i ministerium służba od minister sługa; pomocnik.
Inne tematy w dziale Polityka
