Książę Jarosław Kaczyński

 

Pragnąć złożyć jakieś świadectwo swej czołobitności względem Waszej Wysokości załączam niniejszą epistołę mając ufność, iż zostanie przyjęta i rozważona taka, jaką jest – pokornym darem.

 

Książę musi być zawsze z ludem, obejdzie się bez możnych, mogąc ich w każdej chwili wynosić i poniżać, i według swego upodobania nadawać im znaczenie lub ich go pozbawiać. [IX] Wasza Wysokość stoi niewzruszenie tu, z ludem, a tam stoją oni – zomowcy, Komorowscy, zdradzieckie oczajdusze. Wasza Wysokość także selektywnie łaskaw wobec możnych, jednych za godnych sobie statystów średniego pokolenia uznając wraz z ich wodzem, Jego śp. Wysokością Edwardem Gierkiem, Księciem Podmoskiewskim; drugich Wasz Majestat srogo nadętego znaczenia pozbawia, przeoczeniem nieszczęsny zbieg losu wyjaśniając. Dlatego słusznie Wasza Wysokość na możnych z familii Tefałen i Agora się nie ogląda, z ludem jeno się bratając, zmyślnym hasłem solidarności ich kupując.

 

Przezorny książę powinien obmyśleć sposób, aby obywatele zawsze i w każdej okoliczności odczuwali potrzebę jego rządu, wtedy stale będą mu wierni. [IX} Wasza Wysokość przezorność ową zręcznie wywiodła z najgłębszych tradycji tej krainy, siebie za krewnego legendarnego Lecha wyżej stawiając od pomiotu Rusa, któren zresztą nawet wrażego pochodzenia nie kryje przywdziewając imię zwierza wodnego z filmu animowanego, w metryce na dobitkę Wehrmacht mając. Obcy, to obce interesa, przeto oponowanie się u brata Lecha obywateli łacniej pociąga, żelazny elektorat tworząc.

 

Niech Wasza Wysokość nie boi się ściągnąć na siebie hańby takich wad, bez których trudno byłoby mu ocalić państwo; albowiem gdy wszystko dobrze rozważy, zobaczy, że niejedna rzecz, która wyda się cnotą, w zastosowaniu spowodowałaby jego upadek, a niejedna znowu, która wyda się wadą, w zastosowaniu przyniesie mu bezpieczeństwo i pomyślność. [XV] Głupcy! Głupcy ci, którzy zdanie nikt nas nie przekona, że białe to białe, a czarne to czarne za krotochwilę lub lapsus uważają. Ja wiem, że Wasza Wysokość odważnie swoją filozofię wtedy wyłożył, zapowiadając czyny wielkie i dla naiwnych haniebne. Sponiewieranie ministra Sikorskiego na wieść o narodowej tragedii dowodem umiłowania ojczyzny i rodziny się stało, zagłuszając wycia wszelakich rozszczepiaczy włosa na czworo, co to argumenta akademickie przeciwstawiać chcieli. Obywatele naszej krainy lubią głośno, uparcie, bez przejmowania się konsekwencjami, rozumu w dalszej kolejności używając. Przeto, Wasza Wysokość – bez trwogi rób nadal swoje!

 

Książę, który chce utrzymać swych poddanych w jedności i wierności, nie powinien dbać o zarzut srogości, gdyż będzie bardziej ludzki, ukarawszy kilku dla przykładu, niż ci, którzy przez zbytnią litościwość dopuszczą do nieładu. [XVII] Exemplum princepsa Ludwika Dorna mówi wszystko, a brak zauważalnej konkurencji dla Waszej Wysokości w szeregach dworskich stanowi sam za siebie.

 

Gdy Wasza Wysokość będzie zmuszonym nastawać na krew czyjąkolwiek, niech to czyni tam, gdzie jest dostateczne usprawiedliwienie i wyraźna przyczyna. [XVII] Otóż obecnie taką przyczynę – drugi Katyń - mamy, jak dowiódł to jeden z Waszych nadwornych mędrców Artur Ladaco prawiąc roztropnie, iż drugi Katyń był wielokrotnym morderstwem, jako że takie katastrofy się nie zdarzają. Mając winę, możesz więc Wasza Wysokość dochodzić prawdy i pomsty na sprawcach o zakrwawionych rękach. I będzie to zaprawdę zacne i sprawiedliwe.

 

Nigdy nie zabraknie księciu przyczyn prawnych, by upiększyć wiarołomstwo. [XVIII] Przybyli skauci po swój krzyż? Nie mają prawa, krzyż już należy do obywateli. Przybyli księża po symbol wiary? Nie mają prawa, jacyś tam księżulkowie, niech przyjdzie sam arcybiskup. Chcą zabrać krzyż? Krzyż należy do obywateli, ktoś się pytał obywateli o zdanie? Wyższy kler ogłosił postanowienie? Nasze postanowienie jest z nim zbieżne, chociaż diametralnie odwrotne. Kończę wojnę? Tak, zaczynając ją.

 

Rozumny książę powinien podsycać zręcznie jakąś nieprzyjaźń przeciwko sobie, aby stać się jeszcze większym przez jej zgniecenie. [XX] Wasza Wysokość! Pierwsza część tego zamierzenia jej pomyślnie i dokładnie zrealizowana. Nie daj, proszę, czekać na urzeczywistnienie dokończenia! Skoro udało się Waszej Wysokości uczynić nieprzyjaciółmi swoich apologetów z Rzeczpospolitej, to rachunek można podkreślić i przystąpić do bilansowania, jako że już o kolejnych wrogów będzie trudno z braku możliwości.

 

Jeśli każdy będzie ci mógł mówić prawdę, stracisz szacunek.[XXIII] Tak, Wasza Wysokość, pamiętamy kartofla. Germańskie syny miały czelność zagadnąć same, bez wyraźnego zezwolenia. To wszystko przez to, że na razie nie możemy omówić zagadnień związanych z podbojami i rozsupłać nie tylko problemu niemieckiego, lecz i ruskiego.

 

Książę powinien radzić się zawsze, lecz tylko wtedy, gdy sam chce, a nie wtedy, gdy ktoś inny chce.[XXIII] Mądrość księcia zawsze oznacza mądrość doradców, a wszystko to razem oznacza, że mowa o elicie narodu. Czyli to, co napisałem o Tobie, odnosi się w oczywiście mniejszej skali i do Twoich najbliższych dworaków. Jesteście dla obywateli źródłem wszelkich przewag, przewodnikami i nauczycielami – nie dziwi przeto, że i bez moich zapewnień za takowych się macie i stosownie innych ustawiacie.

 

Niech więc Przesławny Wasz Dom odejmie zadanie obalenia rządów barbarzyńców, by pod Waszym znakiem wyszlachetniała ojczyzna!

 

(-) xiazeluka

 

 

 

 

Wszystkie zaznaczone wyróżnieniem zdania to mniej więcej dokładne cytaty z Księcia Mikołaja Machiavellego w przekładzie Krzysztofa Żaboklickiego, Warszawa 1987.