Pierwszy niewielki sukces teorii przestrzeni.

O wydarzeniu tym pisano już na salonie. Jest to zaobserwowanie czterech obrazów jednej supernowej po przejściu przez soczewkę grawitacyjną.

http://petapixel.com/2015/03/08/one-supernova-seen-four-times-in-single-photo-due-to-gravitational-lensing/

Jednak nie został tam wspomniany fakt że obrazy te zostały odebrane w różnym czasie. Nie udało mi się znaleźć jakie były różnice czasowe jednak zostało potwierdzone że informacje wysłane za pomocą fotonów z jednego obiektu mogą do nas dotrzeć w różnym czasie. Gdzie mój sukces? Nie znając powyższego faktu założyłem że prędkość światła jest prędkością przekazywania sobie energii przez moje cząstki bierne a masa to własność materii do zagęszczania przestrzeni. Choć prędkość światła jest stała to w pobliżu masywnych obiektów potrzebuje ona więcej czasu na przebycie takiej samej drogi gdy w pobliżu masy nie ma. Dla zainteresowanych polecą moją notkę gdzie jest to opisane bardziej szczegółowo.

http://przestrz.salon24.pl/641414,przestrzen-dwubiegunowa-a-predkosc-swiatla

Nie jest to jeszcze dowód, różnice mogą występować s powodu różnic odległości wynikające z różnych drug jakie pokonują fotony, ale pęka pewien schemat myślowy dotyczący stałości prędkości światła. Absolutnie go nie neguje jednak unowocześnia to zagadnienie.