Ostatnio na salonie ujawnił się nowy bloger który poprzez swój styl prowokuje do przemyśleń. W przeciwieństwie do większości kolegów zarówno z jasnej (Fizyków) jak i ciemnej (obalaczy) strony mocy, nie przyszedł tu pochwalić się swoją wiedzą (przynajmniej do tej pory) a zadać pytania i wspólnie poszukać na nie odpowiedzi. Tego zdecydowanie brakuje innym blogerom. Liczę na wiele ciekawych dyskusji. Choć nie mam zamiaru stosować do niego żadnej taryfy ulgowej i zapewne po jakimś czasie będzie miał mnie dość:)
Zawarte tutaj odpowiedź na pytania MYTHING są oparte na moim amatorskim rozumieniu tych zagadnień. Jest to wizja wstępna którą należy przedyskutować i po wysłuchaniu waszych argumentów być może uzupełnić a być może napisać na nowo. Dlatego prosiłbym was o wytchnięcie mi najmniejszych wątpliwości na temat poniżej napisanych definicji.
Na czerwono napisane jest uaktualnienie notki.
Próżnia a raczej przestrzeń w jakiej znajduje się nasz wszechświat jest to medium w którym przenoszone są:
-oddziaływania (uproszczę) elektromagnetyczne. To nie ładunki bezpośrednio powodują powstanie sił elektromagnetycznych a przestrzeń której struktura jest przez ładunek zmieniana. Dlatego przestrzeń musi mieć własność namagnesowywania się. Przestrzeń może być naładowana dodatnio, ujemnie lub być neutralna. Źródłem naładowania jest ładunek bez którego przestrzeń jest neutralna. Stopień naładowania ma zapewne maksymalne wartości dodatnie lub ujemne ale stopień naładowania może być różny i zależeć będzie od wielu czynników.
-oddziaływania grawitacyjne. To nie masy bezpośrednio powodują powstanie siły przyciągania a zmiana struktury przestrzeni przez te masy. Przypuszczamy (OTW dalej jest teorią a nie prawem) że odbywa się to poprzez zagięcie przestrzeni. trzeba więc znaleźć przyczynę tego zagięcia.
Grawitacja ma inne cechy niż elektromagnetyzm, dlatego uważam że inna jest przyczyna czyli struktura przestrzeni przy tych oddziaływaniach, choć przypuszczam że grawitacja jest pochodną (skutkiem ubocznym) elektromagnetyzmu.
Po waszych komentarzach zrozumiałem że moje podejście do cząstki było błędne. Bardzo trafnie ują to KA.T.M. „Cząstka fizyczna to taki obiekt, który potraktowany siłą odpowiada reakcją.” Definicja cząstki zależeć będzie od zagadnienia jakim się zajmujemy. I tak foton w jednym zagadnieniu będzie cząstką w innym będzie falą. To nie tak że ja nie rozumiem dualizmu korpuskularno-falowego ja go w ten sposób tłumacze. Foton w określonych warunkach zachowuje się jak cząstka a w innych jak fala. Nie ma tu nic sprzecznego z mechaniką klasyczną pod takim samym kątem możemy rozpatrywać fale na wodzie.
Po komentarzach Dedy i Snafu zrozumiałem że podchodzę do zagadnienia ze złej strony. Cząstka w rożnym kontekście może być różnie definiowana i nie da się tego obejść, należy bardziej się skupić czym jest energia w przestrzeni. Moja definicja nie jest do końca stracona opisuje ona nie tyle cząstki co materie realną czyli coś z czym mamy do czynienia w życiu codziennym. Definicja ta zapewne zadowoli zwykłych ludzi którzy by chcieli wiedzieć czym jest to coś co ich otacza bez zbytniego wgłębiania się w temat. Jednak na potrzeby tego forum jest ona nie wystarczająca.
MateriaCząstka jest to stabilna forma ściśle określonej energii, posiadająca swoje cechy mającą ściśle określoną strukturę.
Druga definicja
MateriaCząstka jest to struktura przestrzeni gdzie uwięziona została w sposób stabilny energia posiadająca swoje własności i granice.
Za stabilny uważam byt która w warunkach normalnych (przy słabej energii) w stanie spoczynku nie potrafi się samoistnie rozpaść. Wyjątkiem jest spotkanie antycząstki które powoduje rozpad struktury bytu i uwolnienie uwięzionej w niej energii.
Teraz trzeba określić kiedy coś jest stabilne a kiedy nie. Za materie uważałbym cząstki które w niezmienionej formie istnieją na tyle długo by działająca na niego siła miała przewidywalny skutek. Można by dodać że jest to czas co najmniej kilku sekund w których działająca na nią siła wywołuje przewidywalną reakcje. W ten sposób do materii zalicza się neutron a nie jest nim już Mion. Możemy teraz podzielić energie na materialną i niematerialną. Materią nazwał by to co pozostaje w zamkniętym pomieszczeniu z którego energia bez problemu może się wydostać ale nie może się do tego pomieszczenia dostać. Przypadek samotnego neutronu wszystko komplikuje. Żeby ten paradoks rozwiązać proponuje następujące rozwiązanie. Neutron to cząstka w bardzo delikatnym stanie równowagi który przy absorpcji określonej niewielkiej dawki energii z przestrzeni rozpada się. Trzeba by było to udowodnić tylko pytanie pozostaje jak? Zamknąć go w pomieszceniu o jakim była mowa powyżej tylko skąd wziąć takie pomieszczenie.
Po za tym jest cała gama form energii niestabilnej.
Energia jest to zaburzenie stanu równowagi przestrzeni. Zaburzenie te może przyjąć strukturę stabilną i pozostawać w stanie spoczynku, lub być niestabilna co charakteryzuje nieustanne przekazywanie tej energii dalej w przestrzeń.
Energia objawia się poprzez deformacje przestrzeni.
Wszystko teraz zależy od pojmowania niektórych zagadnień. Należy zrozumieć że wiele pojęć w fizyce jak energia, prędkość, kot Schrodingera jak i wiele innych są abstrakcyjnymi formami istniejącymi jedynie w naszym rozumieniu świata, nie mających fizycznych (takich których można dotknąć) odpowiedników w realnym świecie. Kto widział energie, prędkość czy superpozycje? Jesteśmy to wstanie dobrze policzyć, przewidzieć i w ten sposób utworzyć wyobrażenie tych rzeczy których nigdy nie będziemy mogli zobaczyć.
Ostrzegam że jeżeli nie będzie kreatywnych komentarzy, to definicje zostają w niezmienionej formie dla potomnych:)
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Notka powstała na potrzeby tematycznej redakcji Budzik naukowy
http://lubczasopismo.salon24.pl/budzik/
Dla wątku budowa materii
Inne tematy w dziale Technologie
