Emocje smakują i dają odlot. Dają też kopa, bez którego nie podejmiemy większych wyzwań. Staramy się działać w zgodzie z emocjami, mamy wówczas wsparcie w realizacji celów ze strony swojej psychiki. Argumenty racjonalne wpływają na emocje, stąd w pewnym zakresie możemy emocjami zarządzać. Dawniej wydawało mi się, że emocje są pierwotnym językiem, a pozostałość - empatia - pozwala rozumieć się bez słów. Teraz nie wiem.
Emocje mają swoje miejsce w procesie podejmowania decyzji, stanowią jedno z narzędzi oceniania.Trudno nam podejmować decyzje wbrew emocjom, czujemy pewien fałsz i brak nam napędu w danym kierunku, nasza psychika się sprzeciwia.
Stąd sensowniejsze się wydaje wzbudzanie korzystnych emocji, niż występowanie wbrew tym, które zostały wzbudzone bez naszego świadomego udziału.
Musimy zdawać sobie sprawę, że są mistrzowie wzbudzania emocji w tłumach. Emocje są zaraźliwe i właśnie w tłumie łatwiej im ulegamy. Racjonalne argumenty nie przemawiają do tłumu, tłum ma różnorodne merytoryczne przygotowanie, by je pojąć. Natomiast argumenty emocjonalne są pierwotne, stąd dla każdego zrozumiałe na poziomie podświadomym. Tylko konflikt pomiędzy oceną racjonalną a emocjonalną może uchronić nas od emocjonalnego porwania.
Dlaczego chodzimy na koncerty i mecze? Chcemy poczuć emocje tłumu, pozwolić się im porwać.
Emocje pozwalają uruchomić głęboko ukryte zasoby energii, do których nie mamy dostępu na co dzień. Problemy w relacjach międzyludzkich częściej są problemami emocjonalnymi niż racjonalnymi. Problem racjonalny można rozwiązać, problem emocjonalny musi wygasnąć, zanim uwolnimy się od emocjonalnego szału.
Czy można nauczyć się zarządzać emocjami? Ważne by zauważyć kiedy rodzi się emocja, jeśli jesteśmy tego świadomi, możemy ją powstrzymać. Emocje o małym natężeniu możemy okiełznać racjonalnie. Duże natężenie emocji zaślepia.
Problem, z jakże przydatnymi emocjami, jest taki, że wyłączają myślenie i wzbudzają zgodne skojarzenia, często nieadekwatne do sytuacji.
