Ad vocem krytykom Izraela
Izrael nie jest poza krytyką. Nikt nie jest.
Osobiście jestem przekonany, że Izrael robi wszystko, co musi, aby pokonać Hamas, racjonalna krytyka izraelskiej taktyki lub strategii jest całkowicie pożądana.
Także chcę podkreślić, że nie każda różnica zdań w takich sprawach jest "antysemityzmem". Co używają jako broni niektórzy historycy finansowani przez podatników polskich....
Ale prawda jest taka, że bardzo niewiele krytyki wymierzonej w Izrael jest choćby w najmniejszym stopniu racjonalne lub motywowane czymkolwiek innym niż antyzachodnią lub antysemicką nienawiścią, i mam tego dość.
Jestem tak samo zaniepokojony tym, że media rozpowszechniają tę propagandę ze zbyt małym sceptycyzmem.
Chcę podkreślić, że zło prawdziwe a nie wydumane zawsze należy krytykować..
Słowa mają znaczenie.
W Polsce zdecydowana większość ludzi podobnie jak ja uważa, że Hamas jest obiektywnie zły.
Tym, co mnie dzisiaj pobudziło, była reakcja na straszliwy błąd, jaki popełnił Izrael, niszcząc pojazd, w którym znajdowali się pracownicy organizacji humanitarnych.
Nie ma wątpliwości, że to, co się stało, było tragedią i że izraelskie wojsko wysadziło te pojazdy w powietrze, a skutki były tragiczne.
Ale reakcja na całym świecie jest absurdalna i zjadliwa. Wylew żalu jest uzasadniony, ale oburzenie?
Przepraszam, ale to niedorzeczne.
Gaza jest strefą wojny, a pracownicy organizacji humanitarnych są zagrożeni na każdej wojnie ile takich przypadków choćby na Ukrainie.
Hamas zabił wielu pracowników organizacji humanitarnych około 100 bez większego zainteresowania kogokolwiek, a terroryści regularnie kradną pomoc dostarczaną przez zagrożonych pracowników organizacji humanitarnych. Różnica polega na tym, że świat nie ma nic przeciwko barbarzyńcom popełniającym okrucieństwa; Izrael ponosi odpowiedzialność wyłącznie za tę odpowiedzialność.
W porównaniu do innych światowych przywódców Izrael wziął winę za swoje działania prowadzi śledztwo rodziny ofiar dostaną odszkodowania.
W czasie wycofywania US Army z Afganistanu wojsko (Joe Bidena) uderzyło w niewinnych mężczyzn, kobiety i dzieci, mimo że nie było dowodów na to, że robili cokolwiek poza ładowaniem wody do pojazdu. Joe Biden zostawił przeprosiny swoim dowódcom wojskowym w Izraelu Premier Benjamin Netanjahu wziął to na siebie.
Okropności wojny w Gazie nie powinny być umniejszane, ale nie powinny być też traktowane tak, jakby były okrucieństwami, które nie miały sobie równych w historii wojen. Wręcz przeciwnie. Tak wygląda wojna, a Hamas ma dziś możliwość jej powstrzymania poprzez poddanie się.
Dlaczego tego nie robi?
Wzywanie Izraela do kapitulacji jest szaleństwem i to właśnie mają na myśli ludzie wzywający do zakończenia wojny. Hamas rozpoczął wojnę i Izrael musi ją zakończyć. Żądanie bezwarunkowej kapitulacji przez Izrael jest dokładnie tym, co zrobili alianci podczas II wojny światowej i z dokładnie tych samych powodów: niektóre reżimy muszą zostać zniszczone.
Na całym świecie ignoruje się o wiele większe tragedie, w tym prawdziwe, a nie wymyślone klęski głodu. Wydaje się, że nikogo to nie obchodzi, ponieważ nie pasują do Narracji.
Hamas wielokrotnie dawał jasno do zrozumienia, w tym w słowach wypowiadanych na głos, że obywatele Gazy są żywymi tarczami i że chcą, aby cierpienie istniało dla celów propagandowych.
To działa, ponieważ tak wielu jest współwinnych.
Hamas jest bardziej otwarty na swoje intencje niż ktokolwiek poza Izraelem. Oni chcą tej wojny. Chcą śmierci. Potrzebują swoich sojuszników do szerzenia kłamstw i z radością to robią.
Wszystko to można podsumować w statystykach zgonów, które są gotowane. Ale zapomnij o surowych liczbach. Ciągle słyszymy, że zginęło 30 000 palestyńskich cywilów.
Jeśli tak, to nie było wśród nich ani jednego bojownika Hamasu, ponieważ ta sama liczba jest używana jako liczba ofiar śmiertelnych.
Hamas, podobnie jak ISIS, otwarcie mówi o pragnieniu konfliktu podobnego do armagedonu. Są zaangażowani w popełnianie ludobójstwa i postrzegają śmierć cywilów jako coś dobrego. Są męczennikami.
Wojna może się skończyć jutro.
Uwolnij zakładników.
Poddaj się.
Ale sojusznicy Hamasu skupiają swój gniew na Izraelu. Często zaprzeczają, że Hamas zrobił coś złego.
..........................................................................................................................................
Liczba ofiar cywilnych w Strefie Gazy znajduje się w centrum uwagi międzynarodowej od początku wojny. Głównym źródłem tych danych jest kontrolowane przez Hamas Ministerstwo Zdrowia Gazy, które obecnie twierdzi, że zginęło ponad 30 000 osób, z czego większość to dzieci i kobiety. Ostatnio administracja Bidena uwiarygodniła postać Hamasu. Zapytany w zeszłym tygodniu podczas przesłuchania przed Komisją Sił Zbrojnych Izby Reprezentantów, ile palestyńskich kobiet i dzieci zostało zabitych od 7 października, sekretarz obrony Lloyd Austin powiedział, że liczba ta wynosi: ponad 25 tysięcy. Pentagon szybko wyjaśnił, że sekretarz powoływał się na szacunki kontrolowanego przez Hamas Ministerstwa Zdrowia. Sam prezydent Biden wcześniej przytoczył tę liczbę, twierdząc, że zbyt wielu, zbyt wielu z ponad 27 000 Palestyńczyków zabitych w tym konflikcie to niewinni cywile i dzieci, w tym tysiące dzieci. Biały Dom wyjaśnił również, że prezydent odnosił się do publicznie dostępnych danych o całkowitej liczbie ofiar. Problem z tymi danymi polega na tym, że liczby nie są prawdziwe. To jest oczywiste dla każdego, kto rozumie, jak działają naturalnie występujące liczby. Ofiary nie są w przeważającej mierze kobietami i dziećmi, a większość z nich to bojownicy Hamasu. Jeśli liczby Hamasu są w jakiś sposób sfałszowane lub oszukańcze, mogą istnieć dowody w samych liczbach, które mogą to wykazać. Chociaż nie ma zbyt wielu dostępnych danych, jest ich trochę i to wystarczy: od 26 października do 10 listopada 2023 r. Ministerstwo Zdrowia Gazy opublikowało dzienne dane dotyczące ofiar, które obejmują zarówno całkowitą liczbę, jak i konkretną liczbę kobiet i dzieci. Ta prawidłowość prawie na pewno nie jest prawdziwa. Można by się spodziewać sporej zmienności z dnia na dzień. W rzeczywistości dzienna liczba ofiar w tym okresie wynosi średnio 270 plus minus około 15%. Jest to uderzająco mała zmienność. Powinny być dni z dwukrotnie większą średnią lub więcej, a inne z połową lub mniej. Być może to, co się dzieje, to fakt, że ministerstwo Gazy publikuje fałszywe dzienne liczby, które różnią się zbyt mało, ponieważ nie mają jasnego zrozumienia zachowania naturalnie występujących liczb. Niestety, zweryfikowane dane kontrolne nie są dostępne, aby formalnie przetestować ten wniosek, ale szczegóły dziennych liczeń sprawiają, że liczby te są podejrzane. Podobnie, powinniśmy zaobserwować zróżnicowanie w liczbie ofiar wśród dzieci, które podąża za zmiennością liczby kobiet. Wynika to z faktu, że dzienna zmienność liczby zgonów jest spowodowana zmiennością liczby uderzeń w budynki mieszkalne i tunele, co powinno skutkować znaczną zmiennością w sumach, ale mniejszą zmiennością odsetka zgonów w poszczególnych grupach. Jest to podstawowy fakt statystyczny dotyczący zmienności szans. W związku z tym w dniach, w których zginęło wiele kobiet, powinna być duża liczba ofiar wśród dzieci, a w dniach, w których zginęło tylko kilka kobiet, należy zgłosić tylko kilkoro dzieci. Ten brak korelacji jest drugim poszlakowym dowodem sugerującym, że liczby te nie są prawdziwe. Ale to nie wszystko. Dzienna liczba ofiar wśród kobiet powinna być silnie skorelowana z liczbą zgłaszanych nie-kobiet i dzieci (tj. mężczyzn). Ponownie, jest to oczekiwane ze względu na naturę bitwy. Przypływy i odpływy bombardowań i ataków Izraela powinny spowodować, że dzienna liczba będzie się przesuwać. Ale to nie jest to, co pokazują dane. Nie tylko nie ma dodatniej korelacji, ale istnieje silna ujemna korelacja, która nie ma żadnego sensu i ustanawia trzeci dowód na to, że liczby nie są prawdziwe. Po pierwsze, liczba zgonów podana 29 października jest sprzeczna z liczbami podanymi 28 października, ponieważ sugeruje, że 26 mężczyzn powróciło do życia. Może się to zdarzyć z powodu błędnej atrybucji lub po prostu błędu raportowania. Jest jeszcze kilka innych dni, w których liczba mężczyzn jest bliska 0. Gdyby były to tylko błędy w raportowaniu, to w te dni, w których liczba zgonów mężczyzn wydaje się być błędna, liczba kobiet powinna być typowa, przynajmniej średnio. Okazuje się jednak, że w ciągu trzech dni, kiedy liczba mężczyzn jest bliska zeru, co sugeruje błąd, liczba kobiet jest wysoka. W rzeczywistości trzy najwyższe dzienne liczby ofiar wśród kobiet występują w tych trzech dniach. Podsumowując, co to wszystko oznacza? Chociaż dowody nie są dyspozytywne, wysoce sugestywne jest, że do raportowania liczb użyto procesu niezwiązanego lub luźno związanego z rzeczywistością. Najprawdopodobniej ministerstwo Hamasu arbitralnie ustaliło dzienną sumę. Wiemy o tym, ponieważ dzienne sumy rosną zbyt konsekwentnie, aby mogły być prawdziwe. Następnie przydzielili około 70% ogółu kobietom i dzieciom, dzieląc tę liczbę losowo z dnia na dzień. Następnie uzupełniali liczbę mężczyzn ustaloną przez z góry ustaloną sumę. To wyjaśnia wszystkie zaobserwowane dane. Są też inne oczywiste sygnały ostrzegawcze. Ministerstwo Zdrowia Gazy konsekwentnie twierdzi, że około 70% ofiar to kobiety lub dzieci. Suma ta jest znacznie wyższa niż liczby podawane we wcześniejszych konfliktach z Izraelem. Inną czerwoną flagą, podniesioną przez Salo Aizenberga i szeroko opisaną, jest to, że jeśli 70% ofiar to kobiety i dzieci, a 25% populacji to dorośli mężczyźni, to albo Izraelowi nie udaje się wyeliminować bojowników Hamasu, albo liczba ofiar wśród dorosłych mężczyzn jest bardzo niska. To samo w sobie silnie sugeruje, że liczby są co najmniej rażąco niedokładne i całkiem prawdopodobne, że całkowicie sfałszowane. Wreszcie, 15 lutego, Hamas przyznał się do utraty 6000 swoich bojowników, co stanowi ponad 20% całkowitej liczby ofiar. Hamas donosi nie tylko, że 70% ofiar to kobiety i dzieci, ale także, że 20% to bojownicy. Nie jest to możliwe, chyba że Izrael jakimś cudem nie zabija cywilów, albo Hamas twierdzi, że prawie wszyscy mężczyźni w Gazie są bojownikami Hamasu. Czy są lepsze liczby? Niektórzy obiektywni komentatorzy przyznali, że liczby Hamasu w poprzednich bitwach z Izraelem są z grubsza dokładne. Niemniej jednak wojna ta jest całkowicie odmienna od swoich poprzedniczek pod względem skali i zakresu; Międzynarodowi obserwatorzy, którzy byli w stanie monitorować poprzednie wojny, są teraz całkowicie nieobecni, więc nie można zakładać, że przeszłość jest wiarygodnym przewodnikiem. Mgła wojny jest szczególnie gęsta w Strefie Gazy, co uniemożliwia szybkie i dokładne określenie liczby ofiar wśród cywilów. Nie dość, że oficjalna liczba ofiar śmiertelnych Palestyńczyków nie odróżnia żołnierzy od dzieci, to jeszcze Hamas obwinia Izrael za wszystkie zgony, nawet jeśli są one spowodowane przez niewystrzelone rakiety Hamasu, przypadkowe eksplozje, celowe zabójstwa lub walki wewnętrzne. Jedna z grup naukowców z Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health porównała raporty Hamasu z danymi dotyczącymi pracowników UNRWA. Argumentowali, że ponieważ wskaźniki śmiertelności są w przybliżeniu podobne, liczby Hamasu nie mogą być zawyżane. Ich argumentacja opierała się jednak na kluczowym i niezweryfikowanym założeniu: że pracownicy UNRWA nie są nieproporcjonalnie bardziej narażeni na śmierć niż ogół populacji. To założenie eksplodowało, gdy odkryto, że znaczna część pracowników UNRWA jest powiązana z Hamasem. Niektórzy zostali nawet ujawnieni jako biorący udział w samej masakrze z 7 października. Prawdy nie można jeszcze poznać i prawdopodobnie nigdy nie poznamy. Całkowita liczba ofiar cywilnych może być bardzo zawyżona. Izrael szacuje, że zginęło co najmniej 12 000 bojowników. Jeśli ta liczba okaże się choć w miarę dokładna, to stosunek ofiar wśród cywilów do liczby walczących będzie zadziwiająco niski: co najwyżej 1,4 do 1, a być może nawet 1 do 1. Według historycznych standardów walk miejskich, w których bojownicy są osadzeni na górze i na dole w skupiskach ludności cywilnej, jest to niezwykły i udany wysiłek, aby zapobiec niepotrzebnym stratom w ludziach podczas walki z nieprzejednanym wrogiem, który broni się cywilami.
...
