Ekologia patriotyczno-katolicka nie odniosła sukcesu- mówię to patrząc na środowisko czasopisma „Obywatel”, definiujące się jako ekologiczno-patriotyczne. Takie środowiska kwitną w mieście Łodzi, poza „Obywatelem” mieszczącym także konserwatywnych „Zielonych Rzeczpospolitej”.
Wewnątrz całego ruchu lewicowego istnieje jakaś grupa lewicowo- narodowa. Kąśliwi określają to „katobolszewiem”, zresztą ruch ten jest dziwną mieszaniną populizmu lewicy z odwołaniami do nauki gospodarczej Jana Pawła II, którego wypowiedzi o gospodarce ci ludzie potrafią nawet cytować na swoich spotkaniach.
Operujemy jakimiś szufladkami, tymi „-izmami” tak przez wielu znienawidzonymi. Próbując wepchać ten ruch do szafki z napisem „lewica” nijak nie wchodzą mi tam ich silne odwołania martyrologiczno- merkantylistyczno- protekcjonistyczne. Może jest to jakaś forma ruchu konserwatywnego. „Zielonych 2004” sympatią nie darzą, wypowiadają się o tym ruchu per „te dupki”.
Ruch ten jest chyba czymś więcej niż jakąś polską specyfiką. Czasopismo „Obywatel” potrafi na przykład opublikować artykuł o tym jak liberalne elity gardzą muzyką country poprzeplatany jakimiś odniesieniami do ekologii. Zauważa się że rafinerie buduje się właśnie tam gdzie mieszkają spauperyzowani „ranczerzy z Zachodu” i polemizuje z oskarżeniami o rasizm wobec mieszkańców Dzikiego Zachodu. Dziwaczne to opinie dla kogoś z zewnątrz.
„Obywatel” to obawiam się, koktajl radykalnych różności, trochę lamus nie pasujących nigdzie indziej poglądów i opinii. Łatka „populizm” chyba jednak najbardziej pasuje do tego ruchu, i przykro mi jeśli to określenie sprawia jego twórcom (piszącym na Salonie 24) przykrość. Środowisko to bowiem lubuje się w rozmaitych teoriach spiskowych, niektórzy z nich potrafią do takich teorii i oskarżeń odwoływać się co kilka minut.
To także królestwo wywodów niespecjalnie naukowych, nie silących się nawet na standardy akademickie, podpieranie tez literaturą, źródłami. Tutaj można wypowiadać się na różne tematy bez specjalnego przygotowania tudzież uprzedniej kwerendy w literaturze. Można sadzić błędy rzeczowe bez obawy że ktoś zareaguje.
Niemniej „Obywatel” zbudował środowisko. Ich czasopismo sprzedaje się w kilkutysięcznym nakładzie, i stało się rodzajem kierunkowskazu dla myślących podobnie. Ci ludzie są wrogami wolnego rynku, prywatyzacji, mówią o redystrybucji dochodów, prymacie praw pracowniczych, jednocześnie epatując martyrologią. Są lewicą patriotyczną czy podobnym tworem. Blisko im do PiS. Tymczasem na polskiej scenie ów oryginalny ruch nie odniósł niemal żadnego sukcesu, jest zmarginalizowany nawet wewnątrz samego środowiska ekologicznego.
Inne tematy w dziale Polityka
