Sasnal- nic dziwnego że sie podoba

Nic dziwnego że ludzie zachwycają się Sasnalem. Zachwyt to może za dużo powiedziane, ale z pewnością Sasnal jest świetnym komentatorem rzeczywistości.

Wszyscy nimi jesteśmy. Media, dobierając agendę, czyli tematy jakie poruszają, są jej komentatorem. Sasnalowi udaje się rzeczywistość komentować np. przez swój punkt widzenia. Na swych filmach wideo pojawia się z kamerą tam gdzie nie powinien: ogląda jak starsi wiekiem kowboje w kapeluszach drepczą powoli przechodząc przez ruchliwą ulicę.

Tu nie ma komentarza, jego filmy są obrazami, obrazami ruchomymi. Ukazuje USA inne niż to nagłośnione przez media- tutaj widzimy mękę i stres zwierząt poddawanych kastracji przez kowbojów, którzy chwilę później smażą te jądra i zjadają jak czipsy. Kowboje na jego filmach nie są sympatyczni, to ludzie którzy walczą aby przeżyć. Tutaj nie ma propagandy Hollywoodu. USA od środka.

Chwilę później zabawy czarnoskórych dzieci na śmietniku. Nie wiadomo, czy sprzątają jakiś teren, czy po prostu rozrabiają. Sympatyczne. Sasnal pokazuje kontrasty. Pokazuje młodość, pokazuje bezwzględność, surowość. Pokazuje brutalizm naszej współczesności, jego obrazy właśnie takie są- pełne przemocy, także tej malarskiej. Grube kanty, wręcz turpizm. One nie są ładne, i nie mają być. Obrazy i filmy przedstawiają niekiedy księżycowy krajobraz fabryk i zakładów. To zrobiliśmy z naszą planetą.

My patrząc na te obrazy nie wiemy jaki jest autor, czy mu się podoba że kowboje męczą zwierzęta hodowlane wypalając im znamiona, czy może wręcz jest tym zafascynowany, tą ich brutalnością, bezwzględnością. Może to mu się podoba, może nie. Sasnal jest malarzem współczesnej Polski- brutalnej, bezwzględnej, nieładnej. Maluje to jej oblicze, którego nie chcemy dostrzegać.