Migreniczny Marek Migalski

 

Migalski ma dość.

Dość ma Migalski Marek, europoseł PiS braku zdecydowania Włodzimierza Cimoszewicza w kwestii decyzji, co do kandydowania w wyborach prezydenckich.

 

Dość zaczął mieć Migalski dokładnie po tej wypowiedzi Cimoszewicza:

 

„Nie będę startował w wyborach prezydenckich, chyba że zaistniałaby realna groźba bardzo złego wyniku tych wyborów dla Polski. Takim scenariuszem byłaby np. możliwość reelekcji Lecha Kaczyńskiego."

 

No i nic dziwnego, że Migalski ma dość, bo nic lepiej, niż ta właśnie wypowiedź nie uświadomiła Migalskiemu, że pomysł z kandydowaniem Cimoszewicza nie jest pomysłem wymierzonym przeciw Tuskowi, ale właśnie przeciw Lechowi Kaczyńskiemu. Że nie Tuskowi Cimoszewicz uwiedzie wyborców, a właśnie Kaczyńskiemu. I że to dokładnie ten sam elektorat, który Kaczyńscy uwiedli w 2005 roku lewicy. Ten, który boi się zmian, jest słabo wyedukowany, niezbyt rozgarnięty, zakompleksiony, nie rozumie współczesności i kieruje się potrzebą swoistej ekspiacji za czasy PRL, w którym albo sami przedstawiciele tego elektoratu, albo ich rodziny – byli umoczeni po pachy. Dokładnie tak – wszak większość pań moherowych o.Rydzyka, to żony , siostry i hm...narzeczone byłych PZPRowców na poziomie przyfabrycznych lub PGRowskich POP, ORMOwcow itp. Są też tam sami bohaterowie socjalistycznych brygad pracy, którzy demonstracyjną radiomaryjnością usiłują wpoić sąsiadom i dalszej rodzinie przekonanie o swojej nieskazitelnej moralności.

Jest też pewna grupa emigracyjna, której obecne popieranie w osobach Kaczyńskich „patriotów i antykomunistów, przywracających po latach zniewolenia Polsce godność i odkłamujących historię” ma zastąpić ich własny brak poczucia obowiązku wobec Polski i spier...anie z niej, czasem za cenę podpisania lojalek, gdy tylko nadarzyła się okazja – a zarazem przekonać otoczenie, że „ my tam , na obczyźnie zawsze tę Polskę kochaliśmy ponad wszystko na świecie”. No bo jeszcze ktoś pomyślałby, ze koszty leczenia chorób, na jakie zazwyczaj na starość się zapada, jednak zdecydowanie są niższe w Polsce, niż gdzie indziej i chociaż się ręki nie przyłożyło do wspólnego dobra – to korzystać z tych dóbr jest bardzo przyjemnie, zwłaszcza gdy ma się w kieszeni emigrancką emeryturę, nie to, co ci durnie, którzy w Polsce pozostali, tyrali i na tę Polskę i na swoje rodziny i teraz z zazdrością patrzą na powracających z obczyzny patriotów.

 

Ci ludzie, ten elektorat ma decydujący wpływ na wynik poparcia Kaczyńskich.

Oni, z poczucia winy, głupoty, indoktrynacji, niewiedzy, kompleksów, zawiści – nie poprą nigdy Tuska.

Co innego Cimoszewicza.

Nie mają zbyt dobrego zdania o Kaczyńskim Lechu. Jest dla nich „ z braku laku”, nie spełnia ich oczekiwań, zawodzi ich wiedzę i inteligencję. No i podpisał ten traktat lizboński co to Polskę suwerenności i bytu narodowego pozbawił!

 

A Cimoszewicz, to ten, którego Tusk Jarucką zniszczył – więc trzeba go przed Tuskiem obronić. Poprzeć. Poza tym jest elegancki i bardzo ładnie się prezentuje. I na świecie go znają – nie przyniesie Polsce wstydu. I języki zna i wie jak się zachować

I....wcale nie chce być prezydentem.

A dobrze by było gdyby zechciał i z Tuskiem wygrał. Bo tylko on, proszę pani, proszę pana może z tym Tuskiem wygrać.

I pójdą. I zagłosują na Cimoszewicza w nadziei, że dowalą Tuskowi. I odbiorą swoje głosy....tak...właśnie tak...!

 

I to właśnie z cala mocą dzisiaj dotarło do Migalskiego. Aż wyznał, że jest „zbyt migreniczny” ( cokolwiek to oznacza w języku wolskim).

A przecież jeśli zabraknie OBU Kaczyńskich w czołówce władzy – to i on, Marek Migalski , europoseł PiS nie ma nadziei na dalsze szczęśliwe nicnierobienie, poza grzaniem siedzeń w fotelach Europarlamentu.i sprawdzaniem stanu konta, po zakończeniu tej jednej, szczęśliwym zbiegiem okoliczności i własnego wazeliniarstwa trafionej kadencji.

A im dłużej hamletyzować będzie Cimoszewicz, tym bardziej realne jest, że właśnie realizuje swój scenariusz niedopuszczenia do reelekcji Lecha Kaczyńskiego.

 

Czy można się zatem dziwić, że migreniczny Migalski ma dość?