Dlatego ważny jest każdy dzień, każda jego godzina, minuta i chwila, żebyśmy poczuli i ból i rozkosz życia.
Teraz popiszę;
Wiele się w życiu moim wydarzyło w ciągu ostatniego tygodnia i wiele się dzieje i wiele się dziać będzie, aż okręt „Gadająca gęba” zacumuje w porcie przeznaczenia.
Piszę, nawet dużo, ale wszystko jest tworzone pour Elle, więc sami rozumiecie Drodzy Czytacze, chociaż...
W tej chwili rezyduję w Meaux, ot tak par hasard troszeczkę :)
To taki etap dla mojego, samotnego jeszcze żagla i oto znalazłem tu przewspaniałą budowlę, katedrę Świętego Szczepana, budowlę wielce tajemniczą, którąwzniesiono etapami między XII a XVI wiekiem.
Pierwszym wzniesionym elementem katedry był chór, którego budowa trwała od 1175 do 1180. Dalsze prace wsparł finansowo Henryk I hrabia Szampanii, którego zmarła żona została pochowana w nieukończonej jeszcze świątyni ok. 1198. Do 1200 zostały ukończone prace nad trzema kaplicami bocznymi, ambitem i prezbiterium. W latach 1215–1220 wzniesione zostały filary, na których miał opierać się transept, tryforium, wymieniono sklepienie nad chórem.
Do roku 1235, już pod nadzorem nowego architekta, wzniesiono pozostałą część nawy głównej oraz ostatnią kaplicę boczną. Budowę katedry uznano za zakończoną, jednak okazało się, że jej najstarsza część – chór – jest w fatalnym stanie technicznym i grozi zawaleniem. Pod kierunkiem Gautiera de Vainfroy chór został zbudowany od nowa w latach 1253–1278. Równocześnie przebudowano część kaplic bocznych likwidując empory i równając ich wysokość z wysokością ambitu. W tym samym okresie, na życzenie i za pieniądze ostatniej z rodu hrabiów Szampanii Joanny I Nawarskiej dokonano szeregu zmian w zewnętrznym wyglądzie katedry w celu dostosowania jej do obowiązującego stylu. Syn Gautiera de Vainfroy, Pierre, wybudował praktycznie od nowa fasadę północną katedry, naśladując wygląd elewacji paryskiej katedry Notre-Dame.
W XIV do bryły katedry dobudowano kilka kaplic będących fundacjami prywatnymi: dwie kaplice ufundowane w 1317 przez Filipa V, jedną ufundowaną przez Karola IV, wreszcie jedną sfinansowaną przez bogatego mieszczanina z Meaux Jeana de Rose. W 1335 na życzenie króla Filipa VI nawa główna została wydłużona, co wywołało konieczność wzniesienia nowej fasady zachodniej. Prace nad nią zostały przerwane w 1358, po wykonaniu dwóch tympanonów, na skutek wybuchu żakerii, a następnie wojny stuletniej. W czasie tego ostatniego konfliktu zostały podjęte jedynie między rokiem 1390 a 1410, po czym uniemożliwiła je angielska okupacja Meaux.
Zakończenie prac nad nawą nastąpiło dopiero w II połowie XV wieku, kiedy zdecydowano się na przebudowę jej starszych elementów w stylu gotyku płomienistego. Prace nad modernizacją katedry uznano za zakończone dopiero w 1540. Już w 20 lat później budynek został zdewastowany przez hugenotów w czasie wojen religijnych.
Budynek został wyremontowany dopiero w XIX wieku, kiedy był już w bardzo złym stanie. Przy restauracji katedry, trwającej od 1839 do 1894, nie respektowano jej wielości stylowej, przerabiając najstarsze fragmenty budynku na dominujący styl gotyku płomienistego.
Oto foto wycieczka po katedrze i okolicznych budynkach, na niektórych zdjęciach widać „działanie nienawiści” hugenotów.



















To nie jest katedra, ale dom, kolo którego mieszkam. Az się prosi o napisanie straszliwej historii, jest po prostu straszny :)

Katedrę widać spoza dawnych murów obronnych

Piękny średniowieczny pasaż wiszący, istne cudo architektoniczne :)


Presbiterium, do którego wiedzie wiszący pasaż i piękne, krużgankowe schody z XII wieku.


Pałac Biskupów w Meaux (do rewolucji francuskiej), teraz Muzeum
Mam jeszcze mnóstwo materiałów, kiedyś z nich skorzystam, ale na razie
na razie :)
Bob „Gadająca głowa”
Pierwsza Nagroda w konkursie na najlepsze opowiadanie o Powstaniu Warszawskim organizowane przez salon24.pl za 2014 rok
Zapraszam na mój blog:
https://robertzjamajkisite.wordpress.com/
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura