Trzecia kwarta

 

 

Trzecia kwarta

 

Liście mokre od kropli deszczu

nawet nie podfruwają po trawnikach.

Niebo jest ciemne, jasnoszare

i nasyca przestrzeń dymem z kominków.

Obok hałasuje malec na spacerze,

powtarzając swoją nazwę jesieni.

Palce wiatru w gałęziach drzew

szukają martwego listowia.

Ktoś się starzeje na jasno - buro,

ktoś dorasta z zieleni w czerwienie.

 

Nieistniejące byty wypełniają

głowy budzących się poetów.

Byłe ukochane w szale niszczenia

wyszydzają dawne słowa – klucze,

na które niegdyś zostały złapane.

Świat kreci się dalej, w stronę zimy,

nie bardzo przejęty złośnicami,

w które zamieniły się zalotnice.

Obojętny na klęski pięknisi

i wzloty podrobionych wariatów.

 

StanKubik&RobertzJamajki