Oj Łukasz, Łukasz. Oglądając Cię dzisiaj w Twoim kolejnym pojedynku z Panem (redaktorem?) Wiadro - TVN24, godz. 21.40 w programie Bogusława Rymanowskiego - nie byłem Ci już nawet w stanie współczuć. Sam chciałeś Grzegorzu Dyndało. Wszak nikt na siłę do studia telewizyjnego Cię nie wpychał. Sam zdecydowałeś o tym, by wejść do tegoż studia i walić własną głową w ... (Pana) Wiadro. Widziałem, że Cię ponosiło, żeby na bełkot Pana Wiadro odpowiedzieć ostrzej (raz Ci się nawet udało). Widziałem skonfudowaną minę Pana Wiadro, który Twój tekst o nim na Salonie24 niewątpliwie czytał. Po co Ci to było - nie wiem. Aczkolwiek ta Twoja dyskusja (rofl, rofl, rofl) z Panem Wiadro ma jeden pozytywny efekt. Tak właśnie wyglądają wszelkie próby - nawet te, które nacechowane są pełną dobrą wolą - rozmowy, dialogu z Platformą Obywatelską. Głuchej, jak zeschły (!) pień, zakochanej w sobie z wzajemnością, przekonanej o swoj nieomylności i genialności, która w momencie, gdy adwersarz ośmieli się PO skrytykować od "Gwardii Tuska" (Nowak, Schetyna, Palikot, Karpiniuk, ten ze Szczecina, TVN24, TVN itd.) usłyszy: No tak, tak, ale wy bijecie Murzynów. Zauważ Drogi Łukaszu, że dzisiaj (i nie tylko dzisiaj) polemizowałeś ledwie z podwykonawcą w/w osób i instytucji, czyli Panem Wiadro. Nie szkoda Ci czasu? Wszak już wkrótce dowiemy się, że za aferę hazardową, stoczniową pełną odpowiedzialność ponosi Mariusz Kamiński, a Chlebowski, Drzewiecki i inni to bohaterowie (przepraszam najmocniej) heroiczni bohaterowie, którzy świadomie poświęcili się, by mogła powstać naprawdę dobra ustawa hazardowa, a zmiany w rządzie były niezbędne dla ostatecznego sukcesu heroicznej walki rządu Tuska o ocalenie polskich stoczni. A czy po programie Panu Wiadro podarowałeś ... wiadro? Pozdrawiam. Pulitzer
