W województwie łódzkim nie opadła jeszcze wrzawa po ostatnich wyborach samorządowych. Nie chcę tutaj ponownie przytaczać sprawy mandatu prezydent Łodzi Hanny Zdanowskiej, lecz skupić się na karykaturalnych przypadkach w regionie, które bardzo źle świadczą o regionalnej scenie politycznej. Niestety, ale w takiej atmosferze można tańczyć i śpiewać disco-polo (nie uwłaczając temu nurtowi muzycznemu, sam się przy nim bawię), a nie wzmacniać samorząd.
Cała Polska dowiedziała się o jednej gminie w województwie łódzkim, lecz nie ze względu na sukcesy tamtejszej władzy, ale z racji 92 zarzutów wobec tamtejszego wójta. I nie przeszkodziło mu to w ubieganiu się o reelekcję oraz o zwycięstwo w ostatnich wyborach samorządowych. Zasadniczym pytaniem jest, dlaczego mieszkańcy Daszyny – tak to o tej gminie mowa – godzą się na takie rzeczy? Czy mają aż taki dysonans poznawczy i nie chcą się przyznać do dotychczasowych błędów, w tym do złej oceny otaczającej rzeczywistości? Choć z drugiej strony, skoro uważają że wójt jest najlepszym gospodarzem od lat, to może tak jest? Skoro potrafił zawiązać grupę przestępczą i wyłudzić 11 mln zł od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, to mógł przy okazji jakoś zmieniać Daszynę? A skoro jego przeciwnicy nie potrafią wygrać w wyborach, mając takie argumenty przeciwko Zbigniewowi W., to lepiej że nie rządzą. Niech się przekwalifikują na artystów disco-polo, lecz nikt ich raczej nie będzie słuchał.
Niestety, lecz najgorszy koncert zagrali przedstawiciele władzy wojewódzkiej. Jak już pisałem, nowy marszałek Grzegorz Schreiber został wskazany przez prezesa na ustabilizowanie sytuacji wewnątrz sejmiku, który dość niespodziewanie został przejęty po wyborach przez Prawo i Sprawiedliwość. Jednakże przewaga jednego radnego ponad Koalicją Obywatelską oraz Polskim Stronnictwem Ludowym mogła być zaprzepaszczona przez wewnętrzną rebelię lidera okręgu sieradzkiego, który finalnie został zawieszony w prawach członka partii oraz klubu poselskiego PiS. I tak nie przeszkodziło mu to brać udziału w politycznym show niskich lotów, jaki odbył się podczas pierwszej sesji Sejmiku Województwa Łódzkiego. Marek Matuszewski, o którym tutaj oczywiście mowa, siedział w jednym rzędzie z szefową wojewódzkiego PiS-u Joanną Kopcińską oraz z Antonim Macierewiczem, który zarządza okręgiem piotrkowskim. Wspomniani państwo kontrolowali, czy odpowiedni ludzie przez najbliższe pięć lat będą mogli ukazać swoje umiejętności artystyczne, to znaczy czy będą sprawować właściwe urzędy w zarządzie województwa.
Ten przeciwny pokaz politycznej nieudolności oraz odstawienie złego występu dało paliwo dla opozycyjnych KO oraz PLS-owi, co następnie przeniosło się na rozgrywki w łódzkiej radzie miejskiej. Tylko że tam PiS ma tylko 8 z 40 mandatów radnych. Nie rozumiem, dlaczego centrala partii rządzącej przejęła się niefrasobliwością lidera jednego z okręgów wyborczych oraz jego podopiecznych w sejmiku wojewódzkim. Sam poseł Matuszewski nie chciał komentować całej sprawy, zapewniając że zawsze będzie działał dla dobra partii i prezesa. A przecież tacy politycy nic nie znaczą bez szyldu partyjnego i podwieszanie się pod niego uratowało ich od przerzucania widłami kompostu w kaloszach (tak, wiem, to normalna czynność na roli, ale obrotni gospodarze mają do tego odpowiednie maszyny).
Te dwa jakże różne przypadki pokazują, jak złe tendencje panują w samorządzie. Czy tak trudno się tam doszukiwać prawdziwych mężów stanu, lub osób pretendujących do tego miana, którzy swoimi działami mogliby przyczynić się do rozwoju zarówno swoich małych ojczyzn, jak i państwa w ogóle. Bardzo często są to decydenci o ograniczonych możliwościach i wysokim ego, których polityczne zaangażowanie przypomina zły koncert disco-polowy w remizie, przy którym nikt się nie chce bawić bez alkoholu .
,,A wójta się nie bójta” jak to śpiewał klasyk.
