(81) Sprawiedliwe zbiorowe wsparcie

Wolność wszystkich jednostek,  a nie tylko, czy nie głównie inwestorów, możnych i ich zarządców - wymaga zbiorowej ochrony -   W. Beverige. Dodałbym, że treści określenia „zbiorowa ochrona” mieści się nie tylko, czy nawet nie głównie efektywnym wymiar sprawiedliwości, ale także organizowanie i finansowanie ze środków publicznych pomocy socjalnej – wspierającej osoby i rodziny w ich staraniach o zaspokojenie swoich podstawowych materialnych i bytowych potrzeb życiowych.  

W dostępie do tej pomocy socjalnej nie powinno być ani preferowania określonych osób, ani nie powinno być tak, że określone osoby są pozbawianie tej pomocy, czy pomoc im udzielana jest nieskuteczna. 

Aliści pomoc socjalna bez zapewnienia sobie możliwości uzyskiwania dodatkowych dochodów ponad te uzyskiwane z budżetu skazana jest na wegetację, także dlatego, że w wyścigu o pieniądze publiczne zwykle przegrywają najsłabsi.  

Przykładem wypychania z kolejki po „socjal” osób ubogich, osamotnionych, zależnych od wsparcia,  etc. jest wypychanie ich przez grupy osób, których władza chce szczególnie wspierać choćby takich jak rodziny z dziećmi, kombatantów, osoby represjonowane, rodziny osób represjonowanych, etc. Tym „silniejszym” wykluczonym władza zwykle zapewnia efektywniejsze, bowiem bardziej kosztowne wsparcie. Najsłabszych skazuje na ubóstwo, cierpienie, niepewność, etc.  

Nawiązując do jedenastego przykazania pozwolę sobie na następującą uwagę - Nie bądź obojętny na los wykluczonych milionów ludzi niesamodzielnych. Wykluczani, „nasi”, wykluczeni niesamodzielni lepiej, czy gorzej poradzą sobie, choćby domagając się wprost, czy zakulisowo zaspokojenia ich potrzeb. Ubodzy, osoby zależne od wsparcia nie mogą nie tylko samodzielnie utrzymać się na powierzchni życia, ani tak dbać o siebie jak czynią to "silniejsi" wykluczeni, także dlatego, że sprawniejsi wykluczani odbierają im szanse poprawy ich losu konsumując w nadmiarze środki publiczne przeznaczane na instytucje zbiorowej ochrony.