O tym czy lizbońska eurokonstytucja wejdzie w życie zadecydują znowu Irlandczycy, zaciągnięci po raz kolejny do urn, najprawdopodobniej w tym roku. Dzisiejszy wywiad prezydenta Lecha Kaczyńskiego, na którym spoczywa główna odpowiedzialność polityczna za przyjęcie dokumentu w Brukseli i pośpieszne ratyfikowanie przez parlament w Warszawie uważam za kolejny zwrot i próbę ratowania twarzy.
„Polska nie będzie przeszkodą w wejściu w życie tego traktatu. Nie jest on optymalny, ale zdołaliśmy go w ciężkiej walce bardzo poprawić. Stawiam zresztą siedem do trzech, że traktat lizboński wejdzie w życie.” – uważa Prezydent RP. W wywiadzie dla Gazety Wyborczej Lech Kaczyński uznał Traktat Lizboński „za sukces na skalę możliwą do osiągnięcia”. Zgadzam się z naszym prezydentem, że prawdopodobieństwo, że unijna konstytucja po poprawkach i powtórnym referendum w Irlandii wejdzie w życie jest bardzo wysokie. Uważam jednak, że traktat w jego kształcie: bez systemu nicejskiego, bez pierwiastka i z szeregiem niekorzystnych dla Polski i Europy rozwiązań, jest ogromną porażką. Również dlatego, że wbrew medialnym deklaracjom ówczesna delegacja z prezydentem i minister Fotygą, nie uzyskała dla Polski w Brukseli w 2007 roku żadnych dodatkowych korzystnych zapisów.
A takie zapisy otrzymają najpewniej Irlandczycy, jako marchewkę, która ma ich zachęcić do poparcia traktatu. Nasz prezydent, który robi dobrą minę do złej gry, może co najwyżej poczekać jak naród irlandzki również za Polaków rozstrzygnie losy unijnej ustawy zasadniczej. Po prostu zdecydują o nas bez nas, bo politykom w Warszawie nie starczyło odwagi, aby rozpisać w tej sprawie referendum.
