Po artykule szkalującym profesora Witolda Kieżuna jestem wstrząśnięty. Zaskakuje mnie to, że prawicowe media, prawicowi politycy najczęściej atakują siebie nawzajem - lata 90-te tzw. "lista Macierewicza", dezintegracja obozu "Solidarności", "wojna na górze" itd. A jeszcze, jak dochodzi do tego kwestia medialnej promocji - czytaj chodzi o pieniądze - to nie liczą się już wartości i honor. Szacunek wobec człowieka ze względu na jego wiek i zasługi.
Uważam za swego rodzaju zaczadzenie mówienie o sobie - jestem osobą o poglądach prawicowych, lewicowych itd. Uważam, że najpierw trzeba umieć być człowiekiem. Znacznie łatwiej jest kogoś zabić - tego się Niemcom nie udało zrobić z Panem profesorem Kieżunem. Ale zabić słowami autorytet znacznie łatwiej, dziwnym trafem jest to jakaś polska specjalność, niszczyć ludziom życiorysy i dorobek. Medialny szał z każdej strony. To nie świadczy o szacunku do czytelnika, tylko chęci budowania swojej pozycji na zgliszczach.
Dzisiaj w Kościele była przypowieść Jezusa o gospodarzu, który najmował pracowników i kazał wypłacić dniówkę tej samej wysokości tym, co nie dawno zaczęli pracę, a także tym, którzy pracowali od rana. Taki sam jest Bóg - nie ważne dla niego, czy ktoś całe życie trzymał się zasad, ważny jest dla niego każdy pozyskany grzesznik. Mam wrażenie paranoi w polskiej polityce. Czczą krzyż, ale lubią krzyżować.
Współczuję redakcji "Do Rzeczy" zaczadzenia. Prawdę powiedziawszy, najgorsze w życiu jest stawać niczym brat przeciw bratu. Nie ma w Polsce mediów prawicowych, bo media nie powinny być ani prawicowe, ani lewicowe - powinny być obiektywne. Tego u nas zabrakło - bo liczy się władza, liczą się pieniądze, a polityka nie jest służbą tylko metodą niszczenia innych. Może dlatego Polska jest tak słaba, tak żałośnie słaba dzięki tym wszystkim mądrym, którzy znają odpowiedź na wszystko, nie znając zarazem na nic.
Nie osądzajcie, bo będziecie sami osądzeni.
Źródło:
http://telewizjarepublika.pl/prof-kiezun-dla-tv-republika-jak-zobaczylem-ze-jestem-tw-chcialem-sie-zastrzelic,11770.html
