Uwidaczniające się, już nawet dla nieuzbrojonego w szkiełko oka zagrożenie dla Polskiej racji stanu na podłożu ekonomicznym, zmusza obywateli Polskich, do przeciwstawienia się zagrożeniu wynikającego ze zjawiska, który można określić ostracyzmem ekonomicznym.
Pod pojęciem ostracyzmu ekonomicznego, rozumiem sytuację, w której suwerenny ekonomicznie podmiot, staje się poddany innemu- silniejszemu podmiotowi. Doprowadza on do sytuacji, w której to podmiot znajdujący się na niższej pozycji (mniejsza ilość kapitału własnego), zostaje pozbawiony możliwości decydowania o sobie lub możliwości te zostają na poziomie marginalnym, dając iluzoryczne poczucie suwerenności.
Sytuacja taka, występuje zarówno w skali micro, jak i makroekonomicznej, na poziomie pojedynczego przedsiębiorstwa oraz całego państwa.
Uzależnienie się od wpływu kapitału zagranicznego, który w aktualnej sytuacji urzeczywistnia się poprzez udzielanie kredytu obciążonego odsetkami, bardzo często staje się błędnym kołem. Przy braku płynnego źródła dochodów własnych, będących w stanie pokryć zobowiązania zaciągnięte u innych podmiotów, podmiot uległy zmuszony jest do spłacania wcześniejszych zobowiązań, poprzez zaciąganie nowych kredytów (będących nadal kapitałem obcym).
Powyższa, prosta dość analiza ukazująca zjawisko skłaniające podmiot podległy do ekonomicznej kapitulacji, jest niczym innym, jak analizą problemu występującego aktualnie w Polsce. Państwo Polskie, z jego elitami politycznymi na czele (dzięki nim), zostało skazane na wyżej wspomniany ekonomiczny ostracyzm. Nieodpowiedzialna polityka społeczna, haniebna polityka zagraniczna połączona z niewystarczającym dbaniem o interes własny, doprowadziła do sytuacji, w której Polakom grozi widmo nędzy i realnego głodu. W przypadku braku porzucenia mentalności pasywnej i zamiany jej na mentalność aktywną, ciążące nad nami mechanizmy ekonomiczne, doprowadzą do sytuacji, kiedy za przysłowiową kromkę chleba, trzeba będzie płacić kwotami pieniędzy, za które jeszcze 10 lat temu nabywaliśmy dobra luksusowe.
Aby uchronić się przed taką wizją rzeczywistości, należy podjąć środki zaradcze, uniezależniające obywateli Polski, od decyzji podejmowanych przez zwierzchników politycznych. Kluczowym słowem jest tutaj oddolność. Tylko działanie oddolne i w pełni skoordynowane, będzie w stanie oprzeć się działaniom trwającej aktualnie wojny ekonomicznej.
Należy w tym miejscu dać wyjaśnienie, czym w zasadzie jest wojna ekonomiczna. Wojna ekonomiczna, występuje wtedy, gdy jeden z dwóch neutralnych dla siebie podmiotów gospodarczych, inicjuje działania mające na celu wywarcie ekonomicznej presji na drugim podmiocie będącym obiektem ataku. Mechanizmów prowadzenia wojny ekonomicznej jest wiele, wymienić można tutaj kolka najbardziej znanych i oczywistych: uzależnienie podmiotu na niższej pozycji od dostaw kredytów, machinacje giełdowe, sztuczne utrzymywanie niekorzystnego kursu walutowego, spekulacje walutowe. W wojnie ekonomicznej podobnie jak w wojnie militarnej celem prowadzonych działań jest pozyskanie dóbr materialnych, dóbr intelektualnych, materiału ludzkiego (wykorzystywanego jako tania siła robocza.
Odpowiedź na pytanie, w jaki sposób podjąć walkę na poziomie ekonomicznym, może okazywać się wyjątkowo łatwa: należy dążyć do tego, aby mieć więcej pieniędzy od przeciwnika. Ta z pozoru prosta, odpowiedź, nie do końca okazuje się prawdziwa. Należy wiedzieć, że pieniądz jest tylko narzędziem służącym do prowadzenia wojny ekonomicznej- podobnie jak w wojnie czysto militarnej takim narzędziem może być karabin maszynowy. Najważniejszą rolę decydującą o zwycięstwie bądź porażce, ma materiał ludzki. Za każdym narzędziem będącym tworem ludzkim, kryje się działanie ludzkie. W przypadku karabinu znaczącą rolę odgrywają umiejętności strzeleckie, natomiast w przypadku pieniądza, decydującym kryterium jest kreatywność.
Polski ekonomista z okresu dwudziestolecia międzywojennego Roman Rybarski, w swojej pracy pt. "Polityka i gospodarstwo"(1927), wyprowadził szereg logicznych metod rozwoju gospodarczego ówczesnego państwa Polskiego. Postulował w swej pracy mianowicie niezwykle prosty i skuteczny sposób rozwoju bogactwa narodowego. W skrócie można nazwać proponowane działania nieodzownością istnieniową. Aby zamknięte w pewnym obszarze terytorium, należące do określonej społeczności było niezależne pod względem ekonomicznym, musi zaistnieć kilka kluczowych czynników. Są to miedzy innymi:
- własna baza surowcowa
-własna baza intelektualna
-istnienie własnej waluty emitowanej we własnym zakresie
Te trzy żelazne warunki, stają się fundamentalnymi twierdzeniami, dzięki którym pojęcie niezależności ekonomicznej staje się pełnowartościową bazą do dalszych rozważań ekonomicznych. W tym momencie, należy wspomnieć, że nie żyjemy w świecie, w którym występują warunki idealnej izolacji. Przedstawione powyżej warunki niezależności ekonomicznej, są tylko podstawowym kryterium niezależności. W świecie rzeczywistym, społeczności ludzkie uzupełniają się wzajemnie ubogacając kulturę, poszerzając zasób wiedzy, wymieniając się doświadczeniami. W zjawiskach ekonomicznych, ważne jest to, aby wpływ czynników zewnętrznych, nie zdominował wewnętrznych uprzednio wypracowanych czynników gwarantujących ekonomiczną niezależność.
Aby zapobiec wspomnianej nadmiernej ingerencji, konieczny jest monitoring bilansu importu oraz eksportu, zarówno dóbr materialnych, jak i własności intelektualnych. Kontrola takiego bilansu pozwala wypracować najlepszy z możliwych wariantów, przynoszących korzyść społeczności, dla której takie badanie zostaje opracowane.
Skupiając się na warunkach gwarantujących wewnętrzne bezpieczeństwo niezależności ekonomicznej, na bazie wyżej wspomnianych trzech kluczowych czynników nazwanych nieodzownością istnieniową jesteśmy w stanie wypracować model postępowania, adekwatny do zjawisk występujących w świecie rzeczywistym.
W tekście tym traktujemy na tematy odnoszące się do aktualnej rzeczywistości, więc na tym etapie, nie wspominamy o wprowadzaniu do obiegu w pełni niezależnego sytemu monetarnego, jaka na przykład stoi za ideą waluty niezależnej "Dobry", bądź innych walut lokalnych. W aktualnej rzeczywistości, brakuje bowiem odpowiedniego zaplecza intelektualnego wśród społeczności, aby możliwym byłoby zainstalowanie takiego systemu bez szkody dla gospodarki. Wynika to z faktu ogromnego przyzwyczajenia intelektualnego, do uwarunkowań aktualnie stosowanego modelu ekonomicznego. Dlatego opisujemy tutaj metody możliwe do wykonania, w obrębie aktualnie stosowanego modelu ekonomicznego.
Aktualnym bardzo poważnym problemem Polski, jest brak kapitału własnego. Bazując tylko na kapitale w postaci kredytów udzielanych przez zewnętrzne banki centralne narażamy się na ponoszenie wysokich kosztów obsługi takich kredytów. Skutkuje to ponoszeniem uszczerbku na potencjalnie wypracowanym kapitale pochodzącym z zysków ze sprzedaży. To w sposób bezpośredni przekłada się na opłacalność danego przedsięwzięcia ograniczając możliwości konkurencyjne.
Aby zapobiec wpływowi kapitału zewnętrznego, należy poszukiwać rozwiązań możliwych do wykonania w oparciu o kapitał własny.
W pierwszej kolejności należy skupić się na wsparciu krajowych producentów. Aby zatrzymać wypracowany kapitał, należy w pierwszej kolejności zaopatrywać się w produkty będące wytworem producentów posiadających w Polsce kapitał. Dzięki temu odpływ kapitału wewnętrznego na rynek obcy, powinien zostać zniwelowany do minimum. W zakres minimalnego poziomu odpływu kapitału własnego wchodzi: brak dostępności towarów na rynku lokalnym oraz zaporowa cena, przy której opłacalność konkretnej produkcji krajowej staje się dramatycznie nieopłacalna, skutkując koniecznością importu. Aby walczyć z tym zjawiskiem, bazując na kapitale własnym proponuje się w warunkach ku temu sprzyjających tworzenie spółdzielni pracy. Taka oddolna inicjatywa społeczna może być finansowana ze środków trwałych oraz kapitału należącego do członków spółdzielni. Może także wnioskować o udzielenie pożyczki nie obciążonej lichwą, od innych działających przedsiębiorstw, ustalając między sobą warunki spłaty udzielonej pożyczki w wyniku wypracowanego konsensusu. W takim prostym modelu ekonomicznym, bazującym na przejrzystych zasadach uwidaczniają się korzyści w postaci zatrzymania kapitału krajowego na rynku lokalnym, powstania nowego, konkurencyjnego dla kapitału obcego produktu, co w konsekwencji skutkuje pomnożeniem kapitału krajowego.
Na tak prostym w swej strukturze modelu ekonomicznym, uwidacznia się wpływ czynnika ludzkiego. Aby tak prosty w swej strukturze model ekonomiczny miał prawo prawidłowego działania, niezbędna jest wiedza, kreatywność oraz uczciwość członków społeczności, pragnących taki model ekonomii reprezentować. Odpowiednia edukacja przekładająca się na poziom nie tylko wiedzy, ale także na poziom moralności jest warunkiem koniecznym, dla zdrowo rozsądkowego prowadzenia gospodarki, odpowiedni poziom moralności, przekuje się na zobrazowanie w rzeczywistym świecie modelu Homo compositus, będącego przeciwieństwem aktualnego pojmowania człowieka poprzez definicje Homo oeconomicus
Oczywistym jest, że przedstawiany prosty model jest tylko "łopatologicznym" wykładem ekonomii sprzyjającym rozwojowi gospodarki krajowej. W rzeczywistości, ekonomia jest tworem o wiele bardziej złożonym, o której to złożoności wiedza (niestety) tylko zawodowi ekonomiści- niestety tylko też w niepełnym ich gronie. Aktualne możliwości badania gospodarki, oraz dostosowywania odpowiedniego modelu ekonomicznego do adekwatnych warunków wykorzystują, lub mówiąc ściślej wykorzystywać mogą tak zaawansowane badania jak np. badanie atraktorów w modelach szczęścia. Współczesna koncepcja ekonomii złożoności przewiduje właśnie tego typu możliwości rozwoju modelu ekonomicznego, sprzyjającemu człowiekowi. Jednak nie są to tematy przewidziane do opisu w tym artykule.
Należy zwrócić uwagę, że mówimy tutaj o działalności oddolnej. W aktualnej sytuacji politycznej, w której przedstawiciele władzy prezentują postawę przeczącą prowadzeniu rozsądnej gospodarki, umożliwiającej rozwój gospodarki wewnętrznej a wręcz jej zahamowaniu, staja się przedmiotem, który podlegać powinien powszechnej ignorancji. Należy wszelkimi możliwymi metodami walczyć z odpływem kapitału będącego w rękach społeczeństwa na rzecz instytucji rządzących.
08.10.2023
Sebastian Kardyś
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
