Szanowni Państwo, co to jest naród? Charakteryzowanie narodu jako jednorodnego jest trudnym zadaniem, ponieważ każdy naród jest złożony, różnorodny i ewoluujący. Polski naród, podobnie jak wiele innych, jest zbudowany na wielu czynnikach, takich jak historia, kultura, język, tradycje i wartości. Często określamy się jako naród dumny ze swojej historii, zwłaszcza związanej z bohaterstwem narodowym, walką o niepodległość i trudnymi okresami, takimi jak zabory, okupację hitlerowską czy czas komunizmu. Często mówiło się, że Polska jest głównie krajem katolickim, a religia, zwłaszcza katolicyzm, odgrywa istotną rolę w życiu wielu Polaków. Tradycje i święta religijne są ważnym elementem kultury narodowej. Ale to powoli się zmienia i nasz Kraj ulega gwałtownej sekularyzacji, do czego przyśpieszyło w ciągu ostatnich ośmiu lat, kiedy Zjednoczona Prawica zacisnęła więzy między tronem i ołtarzem. Wypowiedzi pisowskich bigotów i hierarchów kościelnych pokroju abp. Jędraszewskiego dopełniło to przyśpieszenie sekularyzacji.
Gościnność i troska o innych były ważnymi wartościami w polskiej kulturze. Tradycyjne polskie powiedzenie mówi, że "gość w dom, Bóg w dom", co odzwierciedlało szacunek dla gości. Ale dzisiaj już to tak nie wygląda. Rodziny zostały podzielone, skłócone i nawet wrogie w odniesieniu do innych członków tych rodzin. Wielką rolę odegrały w tym prawicowe media a zwłaszcza tzw. Telewizja Publiczna i szczególnie jeden jej kanał TVP Info. Codziennie był sączony jad, wylewano hektolitry szamba na przeciwników poprzedniej władzy. I czyniono to wbrew jakiejkolwiek politycznej kulturze. To był hejt za nasze wspólne pieniądze. Dzisiaj aż trudno uwierzyć, że to szambo zostało zamknięte i już te propagandowe brudy nie wlewają się do publicznego obiegu i nie demoralizują dużą część naszego społeczeństwa.
Patriotyzm jest silnie zakorzeniony w polskim społeczeństwie, a naród określany jest jako wyjątkowo patriotyczny, często związany z wartościami niepodległościowymi. Przez te ostatnie osiem lat patriotyzm też został powoli niszczony, bo odbierano go jednej ze stron sporu, by tylko przypisywać go stronnikom pana Kaczyńskiego. Oponenci byli określani mianem zdrajców, zaprzańców i niegodnych bycia Polkami czy Polakami. Jak pasowało to byli ruskimi onucami a w innym przypadku sługami Niemców. I wydawało się, że nie ma żadnej siły, która te kłamstwa byłaby w stanie pokonać tak, jak kiedyś Solidarność potrafiła się zjednoczyć i pokonać niby niepokonany PRL. A jednak to się stało i 15 października ubiegłego roku Polki i Polacy powiedzieli temu wszystkiemu dość i pokazali, że chcą Państwa praworządnego i sprawiedliwego, w którym prawo jest prawem. Przekonali się o tym panowie Kamiński i Wąsik i przekonał się też Pan Prezydent Duda, że nie jest Ludwikiem XIV, i nie może postępować jako władza absolutna. Okazało się, że może tylko ułaskawiać skazanych prawomocnym wyrokiem, co również powiedział - tak chętnie cytowany przez prawicę w sprawie mediów publicznych - pan prof. Piotrowski. O tym nikt z prawicy nie wspomniał, bo przecież to nie pasuje do ich narracji w sprawie ułaskawienia tych panów.
Resumując, to nie jesteśmy wewnętrznymi karłami, jak pisał Norwid – jesteśmy WIELKIM NARODEM, który w ważnych dla Kraju sytuacjach potrafi się zmobilizować i wystąpić przeciwko każdemu złu, które dotyczy naszej Ojczyzny. Pozostało mi tylko życzyć naszemu Narodowi wytrwałości w walce o prawo i sprawiedliwość w naszej Polsce, które to pojęcia tak zdegenerowała poprzednia władza.
