Właśnie takiej weryfikacji społecznej zostałem ostatnio poddany. Nie liczyło się specjalnie moje zdanie w innych kwestiach, o których naiwnie myślałem, iż są zdecydowanie ważniejsze. Jednak to właśnie Palikot okazał się dekonspiratorem moich poglądów, mimo iż ich specjalnie nie ukrywałem. Osoba testująca została w ten sposób pozbawiona wszelkich wątpliwości po której jestem stronie co było widoczne po wyraźnym zadowoleniu z mojej, jakże niepolitycznej reakcji. I takie podejście ma oczywiste źródło. Społeczeństwo dostaje przecież jednoznaczny przekaz, iż Palikot jest w porządku. I to co by nie robił. Media, jak widać dają dzisiaj większy immunitet niż posada posła, czy senatora. Nie wspominają przecież w najmniejszym stopniu, nie pytają , nie próbują nawet dociekać celowości tych nie zawsze smacznych działań. Jak to czasami bywa, owa celowość uzewnętrzniła się w bardziej zauważalny sposób przed wyborami. Zgodnie z zasadą, iż kto ma dużo, chce jeszcze więcej obecny obóz władzy postanowił pogłębić swój monopol. Jak zwykle główną bronią okazały się media. Palikot, ze swoim stosunkiem do kościoła, który nie powinien być tolerowany w demokratycznym kraju i który nie ma nic wspólnego z tak propagowaną przecież tolerancją za to bardzo dużo wspólnego z tak krytykowaną ksenofobią poszedł na wojnę z lewicą. Tym razem nie był to atak bezpośredni, poprzez agresję, tylko raczej poprzez próbę nawiązania romansu z wyborcami SLD. Natomiast starannie przygotowana afera rozłamowa miała na celu wysadzenie w powietrze PiS. Jednak mylą się rozłamowcy, jeżeli z satysfakcją sądzą, iż pogrążyli Kaczyńskiego i niegrzeczny PiS tak haniebnie krytykujący bardzo dobrą ekipę rządzącą. To nie było uderzenie w PiS. To było przede wszystkim uderzenie w polską demokrację. To była aklamacja tego wszystkiego co aktualnie robi władza z jednoczesnym, drastycznym osłabieniem realnej opozycji, którą do tej pory reprezentował PiS. Rozumiem, że europoseł Kamiński nie widzi w tym (w przeciwieństwie do oburzającego zachowania kogoś z władz PiS) nic bulwersującego i nie wplywa to na jego twarz.
Potęgo mediów, Nadziejo moja
Ty jesteś jak zdrowie
Ile Cię trzeba cenić ten tylko się dowie…
Kto ma Cię przeciwko sobie.
