Prezes Elewarru Daniel Alain Korona. Rozgłos medialny jaki mu ostatnio towarzyszy (zwłaszcza te wściekłe ataki, oparte m.in. na sbeckiej prowokacji z lat 80-tych) jest o tyle interesujący, że przecież prezes Elewarru nie należy do jakichś partyjnych elit. Poniżej jego biogram:
Daniel Alain Korona (ur. 1963 w Warszawie) – działacz opozycji antykomunistycznej, ekonomista, polski działacz społeczny, prezes Krajowego Stowarzyszenia Udziałowców (1996-2003), Stowarzyszenia Interesu Społecznego WIECZYSTE (od 2010 r.) i Stowarzyszenia Walczących o Niepodległość 1956-89 (od 2013 r.), prezes państwowej spółki Elewarr (2007 i od listopada 2018 r.)
Życiorys
Przed 1989 rokiem aktywny działacz podziemia antykomunistycznego. Działacz podziemnej grupy «Głos Wolnego SGPiSu», w 1984 r. zakłada Klub Francuski SGPiS zwany także KF SYNDROM, który organizuje protesty studenckie i regularne wysyłki prasy podziemnej do Biura Koordynacyjnego Solidarności w Paryżu. Działacz podziemnego NZS SGPiS 1986/87 r.[1], współpracuje także z działem zagranicznym NSZZ « Solidarność » Regionu Mazowsze. Za swoją działalność był wielokrotnie przesłuchiwany i zatrzymany (1986 r.). W 1988 r. SB podjęło działania mające skompromitować Daniela[2]. W marcu 1989 r. jako pracownik Poczty Polskiej doprowadził do spektakularnego strajku Poczty Głównej przy ul. Świętokrzyskiej w Warszawie.
Od października 1989 r. – doktorant na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego[3]. W 1994 r. doktor nauk ekonomicznych. W latach 1994–2007 pracownik Instytutu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk (INE PAN), doradca przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych (1994/95), autor wielu opracowań naukowych dotyczących m.in. programu Narodowych Funduszy Inwestycyjnych[4], efektywności i globalizacji rynków kapitałowych oraz prawa podatkowego[5]. Wykładowca wielu uczelni, m.in. Wyższej Szkoły Pedagogicznej Towarzystwa Wiedzy Powszechnej, Wyższej Szkoły Handlu i Finansów Międzynarodowych, Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej.
W latach 1995–2007 był przewodniczącym organizacji zakładowej NSZZ „Solidarność” w Instytucie Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk (INE PAN), a następnie organizacji międzyzakładowej instytutów ekologii oraz nauk ekonomicznych PAN. W latach 1996–2003 pełnił funkcję prezesa Krajowego Stowarzyszenia Udziałowców.
W 2006/2007 roku członek i przewodniczący rady nadzorczej państwowej spółki Elewarr, zajmującej się obrotem i przechowalnictwem zbóż. W sierpniu 2007 roku powołany na Prezesa Zarządu Elewarr[6]. W okresie jego urzędowania spółka osiągnęła najwyższy zysk w historii. Odwołany w listopadzie 2007 r. w związku z objęciem władzy przez PO-PSL[7].
W 2005 roku założył Stowarzyszenie Interesu Społecznego (od 2010 r. działające także pod szyldem Stowarzyszenie Interesu Społecznego „Wieczyste”), wspomagające obywateli w sporach z organami państwa. W 2013 roku został prezesem kombatanckiego Stowarzyszenia Walczących o Niepodległość 1956-89. Od 2008 roku jest prezesem zarządu i dyrektorem generalnym stowarzyszenia „Polskie Euro 2012”, od 1.11.2018 ponownie prezes zarządu Elewarr sp. z o.o.[8]
Przypisy
Słownik „Niezależni dla kultury 1976-89", Słownik „Niezależni dla kultury 1976-89" [dostęp 2019-05-19].
http://serwis21.blogspot.com/2016/12/scenariusz-sb-realizowany-po-28-latach.html.
http://zw.com.pl/artykul/115292.html?print=tak.
Daniel Alain Korona, Narodowe Fundusze Inwestycyjne – sukces czy porażka, zaprasza.net [dostęp 2019-05-19].
http://inepan.pl/publikacje-pracownikow/.
https://tvn24bis.pl/wiadomosci-gospodarcze,71/rolnictwo-ma-nowego-wiceministra,33019.html.
https://www.salon24.pl/u/sprzeciw/435644,elewarr-czy-powroci-prezes-korona.
http://pe2012-dak.blogspot.com/2014/02/o-mnie.html.
