Szczyt Trójmorza w Warszawie w lipcu 2017 roku z udziałem D.Trumpa
Wielkie zamieszanie wprowadziła ta decyzja w opinii publicznej w Polsce, bo opinia publiczna nie otrzymała jej merytorycznego uzasadnienia.
Rozważając decyzję J.Kaczyńskiego w sprawie postawienia Mateusza Morawieckiego na czele rządu nie można kręcić się tylko w kółko na naszym podwórku, gdyż gra w jaką wszedł J. Kaczyński ma wymiar geopolityczny.
Na początku trzeba skonstatować, że wysunięcie przez J.Kaczyńskiego Marcinkiewicza jako premiera po wyborach z 2007 roku(co jest uznawane za błąd J. Kaczyńskiego), to był ruch nieudany, jako próba uratowania zapowiadanej przed wyborami koalicji POPIS w wersji zmienionej w wyniku wyborów na PISPO. PO jako produkt części WSI związanej(przewerbowanej po 1989 roku na stronę BND i FSB) nie weszło w ten układ koalicyjny bo zakładali odwrotny układ w ktorym PIS miał być przy PO mało znaczącym dodatkiem. Stało się inaczej po wygranych przez PIS podwójnych wyborach w 2005 roku i dlatego J.Kaczyński zastąpił Marcinkiewicza i objął stery rządu w 2006 roku. Obalenie rządu J.Kaczyńskiego w wyniku kombinacji operacyjnej służb w 2007 roku, było możliwe, bo odmowa PO wejścia w koalicję z PIS-em, zmusiła PIS do zawiązania koalicji z innymi tworami WSI jakimi była Samoobrona i Liga Polskich Rodzin i w 2007 roku zmieniła się sytuacja geopolityczna i do służb związanych z BND, FSB, doszły służby związane z CIA i Mossadem. W 2007 roku Rosja, chcąc zatrzymać budowę amerykańskiej tarczy w Polsce i Czechach, robiła wiele by skłonić USA do ustępstw USA w sferze bezpieczeństwa w Europie.
Zakulisowe działania Rosji stworzyły wielkie problemy dla USA i NATO dla zaopatrywania wojsk w Afganistanie i zagrożenie dla bezpieczeństwa Izraela.
Używając swych wpływów w byłych republikach sowieckich w Azji Środkowej i destabilizując w nich sytuację polityczną, doprowadzili do tego by USA i NATO nie mogło wykorzystywać baz w tych republikach jako drogi zaopatrzenia wojsk w Afganistanie. Stało się to bardzo groźne, gdy dotychczasowa droga przez Pakistan od marca 2007 roku stała się niebezpieczna, z powodu coraz większych i częstszych ataków Talików na konwoje z zaopatrzeniem, na pograniczu pakistańsko - afgańskim.
W ciągu pierwszych pięciu miesięcy 2008 roku liczba amerykańskich żołnierzy w Afganistanie wzrosła o ponad 80%. Do Afganistanu przybyło 21 643 dodatkowych żołnierzy, co zwiększyło amerykański kontyngent z 26 607 żołnierzy w styczniu 2008 do 48 250 w czerwcu 2008, co sprawę drogi zaopatrzenia tych wojsk postawiło na najwyższym celu amerykańskiej polityki.
Władze Rosji wiedziały, że w końcu USA muszą się zwrócić do Rosji o udostępnienie drogi zaopatrzenia przez ich terytorium, ale nie za darmo. By podłożyć jeszcze więcej ognia pod ogon USA i Izraela, w 2007 roku Rosja podpisała z Iranem kontrakt na dostawę do Iranu systemów rakietowych S-300 a z Syrią(sojusznikiem Iranu na BS) na dostawy ciężkich myśliwców MIG-31 a to już było dla Izraela nie do zaakceptowania, bo Izrael planował atak na irańskie instalacje nuklearne(podobnie jak to zrobił z irackim reaktorem w Osiraku w 1981 roku), więc izraelskie lobby w USA naciskało USA by dogadały się z Rosją i stąd pomysł by tę politykę dogadywania się z Rosją podjął kandydat Demokratów w wyborach planowanych na 2008 rok, B.H.Obama, komunista i agent CIA od czasów studenckich i student moskiewskiego uniwersytetu im Lumumby.
Dlatego, by spełnić oczekiwania Rosji(i ich strategicznego partnera jakim były Niemcy z Francja jako przystawka dla Berlina) w pierwszym ruchu trzeba było obalić antyrosyjski rząd PIS-u, co stało się w wyniku kombinacji operacyjnej w 2007 roku.
W 2008 roku minister R.Sikorski jako szef MSZ rządu PO-PSL spiskował z Demokratami w osobie doradcy Obamy Rona Asmusa w sprawie torpedowania umowy o budowie tarczy(to był warunek rozmów z Rosją) za co śp. Prezydent urządził Sikorskiemu awanturę w lipcu 2008 roku.
Po wyborach prezydenckich w 2008 roku, amerykański prezydent elekt Barack Obama rozmawiał z prezydentem Polski Lechem Kaczyńskim o relacjach między obu krajami, ale nie podjął żadnego zobowiązania w sprawie systemu obrony przeciwrakietowej w Europie Wschodniej - powiedział doradca Obamy do spraw polityki zagranicznej Denis McDonough. Była to zapowiedź rezygnacji z tarczy w Polsce, choć wypowiedziana w sposób zawoalowany.
- Wielkim atutem nowego prezydenta USA Baracka Obamy są świetni doradcy - mówi w "Kropce nad i"(5.11.2008 roku- przyp. mój) o prezydencie - elekcie minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski. - Doradzają mu przecież Zbigniew Brzeziński i sam.. Ron Asmus - podkreślił nie bez uśmiechu szef MSZ. (http://www.tvn24.pl)
Po objęciu przez Obamę urzędu prezydenta USA 20.01.2009 roku można już było ogłosić, ze priorytetem polityki USA wobec Rosji będzie polityka nazwana resetem wzajemnych stosunków czyli można to porównać do hasła A.Kwaśniewskiego, z którym szedł do wyborów w 1995 roku: „Wybierzmy przyszłość” czyli zapomnijmy co było wcześniej złego w naszych stosunkach i układajmy się teraz pomyślnie dla lepszego jutra.
Rosja tylko na to czekała i w geście dobrej woli już od lutego 2009 roku(wyjątkowo szybko, co świadczy o tym, że przyszła ekipa Obamy już wcześniej dogadywała się w tej sprawie z Rosją), uruchomiono tzw. północną drogę zaopatrzenia wojsk USA i NATO przez terytorium Rosji i byłych republik radzieckich w Azji Środkowej.
Głównym postulatem Rosji w negocjacjach resetowych była sprawa rezygnacji przez USA z budowy tarczy antyrakietowej w Polsce i taka decyzja została przez Obami ogłoszona 17.09.2010 roku.
Równocześnie negocjowano nowy traktat START, bardzo korzystny dla Rosji(za co Republikanie atakowali Obamę), który Obama z Miedwiediewem podpisali 8.04.2010 roku na dwa dni przed zamachem z 10.04.2010 roku, który cementował wysoki stopień zaufania pomiędzy USA a Rosją, gdyż usuwał kolejną przeszkodę, po odsunięciu PIS-u od władzy w 2007 roku, na drodze budowy unii zwanej projektem Eurazji czyli unii UE z Rosją i jej unia celną, unii pod nadzorem Rosji i Niemiec, w której Polsce wyznaczono rolę kondominium rosyjsko niemieckiego a przed czym ostrzegał sp. Prezydent na wiecu w Tbilisi w sierpniu 2008 roku..
Następnym etapem był szczyt NATO w Lizbonie i spotkanie Rady NATO – Rosja założonej w 2002 roku, gdy Rosja po 9/11 zaoferowała USA udział z USA w tzw. wojnie z terroryzmem.
Zaczęła się wtedy intensywna polityka nazywana przez politologów polityką przyciągania Rosji do Zachodu a okres polityki resetu Obamy był jej szczytowym okresem.
Projekt Eurazji jako unii Rosji z UE miał być projektem budowy wierzchołka geopolitycznego w rodzącym się wielobiegunowym świecie, po okresie Pax Americana z okresu po zimnej wojnie, gdy jedynym supermocarstwem były USA i sojuszniczego w stosunku do USA i niejako pod amerykańskim politycznym protektoratem, który razem z USA stanowiłby przeciwwagę dla rosnącego w siłę wierzchołka chińskiego.
Te plany Eurazji związane by być musiały w wielkimi inwestycjami na linii Wschód Zachód i te inwestycje miałyby dotyczyć też Polski(np. inwestycje komunikacyjne, jak planowana kolej na poduszce magnetycznej Berlin-Warszawa-Moskwa).
Inwestycje wymagają finansowania a duże inwestycje wymagają dużego finansowania a taką rolę wypełniają bardzo duże banki.
W 2007 roku największym bankiem strefy euro był hiszpański Banco Santander i jego grupa do której należał BZ WBK.
I oto w 2007 roku, prezesem BZ WBK zostaje Pan Mateusz Morawiecki, pracujący dla Banku Zachodniego od 1998 roku.
Zapewne planowane inwestycje w Polsce w ramach projektu Eurazji miał finansować Santander i jego córka BZ WBK z M.Morawieckim jako prezesem.
Gdy polityka resetu weszła w fazę szczytową, to M.Morawiecki wszedł do Rady Gospodarczej przy premierze D.Tusku, powołanej 10.03.2010 roku(na miesiąc przed zamachem z 10.04.2010).
W 2010 roku, w wyniku pomyślnych uzgodnień resetowych, Rosja zawiesiła realizację umów z Iranem i Syrią na dostawę uzbrojenia, zawartych w 2007 roku i nie zawetowała Rezolucji RB ONZ w sprawie sankcji na Iran, związanych z jej atomowym programem, co spowodowało, że USA i UE postanowiły rozpocząć proces destabilizacji krajów Płn. Afryki i Bliskiego Wschodu, potencjalnych sojuszników Iranu, czyli rozpoczęto tzw. Arabską Wiosnę (zaczęło się od Tunezji i dalej jak kostki domina przesuwało się na wschód i w Syrii w 2012 roku doszło do kresu z powodu postawy Rosji, która powiedziała dość i stanęła po stronie prezydenta Assada, co w konsekwencji zatrzymało proces polityki resetu USA-Rosja).
Rok 2012 , to rok wyborów prezydenckich w USA i Obama był w nich faworytem.
Podczas szczytu nuklearnego w Seulu w 2012 roku, chcąc zachęcić Rosję do ustępstw w Syrii i wobec Iranu, w rozmowie z Miedwiediewem obiecał, ze w nowej kadencji zaczynającej się w styczniu 20013 roku, będzie „bardziej elastyczny”.
Jak obiecał, tak uczynił i w styczniu 2013 roku wysłał do Moskwy Toma Danilona , swego doradcę, z propozycją oferty USA na drugi etap resetu,
Początek 2013 roku był okresem oczekiwania na reakcję Moskwy i nadziei na kontynuowania polityki resetu.
Miało to odbicie i w naszej polityce wewnętrznej, bo jak dowiadujemy się z podsłuchanej rozmowy Jagiełły z M.Morawieckim w restauracji „Sowa&Przyjaciele” odbytej w kwietniu 2013 roku, M.Morawiecki był przymierzany na stanowisko Ministra Finansów w miejsce Rostowskiego lub na Ministra Skarbu za Budzanowskiego.
Świadczy to o tym, że jeszcze wtedy, na początku 2013 roku, Berlin i rząd D.Tuska mieli nadzieję na realizację projektu Eurazji (choć fakt nagrywania polityków PO świadczył też o tym, że USA rozpoczęły przygotowania operacji wymiany ekipy rządowej w Polsce na wypadek całkowitej klapy polityki resetu USA-Rosja) i stąd zamiary awansu M.Morawieckiego z doradcy D.Tuska na ministra jego rządu.
Druga połowa 2013 roku, to już definitywny koniec polityki resetu w jej dotychczasowej formie, o czym świadczy przygotowanie i przeprowadzenie Majdanu na Ukrainie, co było wrogim zagraniem USA wobec Rosji(USA chciały mieć mocną kartę przetargową wobec Rosji – na przygotowanie Majdanu USA wydały około 5 mld$ i skłonieniem jej do ustępstw na Bliskim Wschodzie (Syria i Iran).
Odpowiedzią Rosji było zajęcie Krymu i rozpoczęcie wojny na wschodzie Ukrainy. Krym z morską bazą rosyjskiej floty w Sewastopolu był potrzebny Rosji, by panować na Morzu Czarnym i nie dopuścić, by na Krymie zainstalowała się baza USA, co by mogło zamknąć Rosji wyjście na Morze Śródziemne i utratę wpływów na Bliskim Wschodzie.
W czerwcu 2014 roku USA i Zachód nałożyły na Rosję sankcje, które miały skutkować zmiękczeniem stanowiska Rosji w sprawie Syrii i Iranu ale ze świadomością tego, że reset z Rosją i plany Eurazji się definitywnie zakończyły a z nimi pozimnowojenny porządek w Europie.
W czerwcu 2014 roku uruchomiono w Polsce aferę podsłuchową, która miała za zadanie odsuniecie od władzy w Polsce ekipy PO-PSL zainstalowanej w 2007 roku na okres polityki resetu i projektu Eurazji i rozpoczęto tajne negocjacje z J.Kaczyńskim na temat warunków na jakich zostanie wsparty PIS w podwójnych wyborach w 2015 roku i warunków realizacji nowego planu zamiast Eurazji czyli projektu Trójmorza.
Warunkiem administracji Obamy było, by kandydatem PIS-u na prezydenta w wyborach w 2015 roku został Pan A.Duda , jako lojalny wobec owczesnych interes…ów USA i Izraela(to on przekazał wbrew zapisom Konstytucji B.Komorowskiemu dokumenty dla przejęcia władzy i klucze do tajnej Kancelarii BBN w dniu 10.04.2010 roku.
W styczniu 2017 roku J.Kaczyński mówił w wywiadzie, że z prezydenturą D.Trumpa wiąże nadzieje, ze ustaną nieprawdopodobne naciski administracji Obamy na niego i których, jak określił „był ofiarą”. Jarosław Kaczyński ma największa wiedzę o kulisach polskiej polityki, bo to on był tym, z którym decyzje o polityce polskiej w aspekcie geopolitycznym były podejmowane.
Moim zdaniem, w imię tych wyzwań stojących przed Polską po 76 latach począwszy od 1939 roku i szansy na budowę siły Polski w aspekcie gospodarczym i militarnym, na miarę tej jaką miała Polska w 1918 roku po 123 latach zaborów, J.Kaczyński odpuścił na ten czas wyjaśnienie pełnej prawdy o wydarzeniach z 10.04.2010 roku, bo nie jest to w interesie naszego obecnego najważniejszego sojusznika(wiarołomnego sojusznika), którego polityka resetu z Rosją, była przyczyną tej zbrodni a który jest jedynym ważnym wsparciem projektu Trójmorza.
Gdy po dwóch latach przygotowań trzeba było przystąpić do realizacji planu Trójmorza w sferze inwestycji, J.Kaczyński postanowił oddać M.Morawieckiemu najważniejsze decyzyjne stanowisko w rządzie RP czyli stanowisko premiera rządu.
