Europejski Trybunał Sprawiedliwości pozostawił narodowym sądom ocenę zdolności do sprawiedliwego wyrokowania w naszych sądach na wypadek, gdyby się polskie władze zwróciły do nich o ekstradycję przestępcy, podejrzewanego o złamanie polskiego prawa. Nie przesądził więc niczego w sprawie stanu sądownictwa w Polsce, ale ocenę tego problemu oddał sądom powszechnym w innych krajach Unii, co nasz minister sprawiedliwości przyjął z zadowoleniem. Czyli znowu sukces.
Tradycyjnie już nocą przepchnięto którąś tam z kolei poprawkę do wielokrotnie poprawianej ustawy o sądach. Na wszelki chyba wypadek i tym razem zawiera ona błąd. Odsyła do paragrafu, który w ustawie nie istnieje. Teraz trafi do prezydenta, ale to prezydencki wniosek o ogłoszenie referendum długo był w zawieszeniu, a wczoraj ostatecznie przepadł. Czyżby więc Andrzej Duda dostał swoją szansę? Przecież nie może podpisać wadliwej regulacji. Ale też nikt nie był przeciw jego propozycji, PiS-owcy się tylko wstrzymali.
Chociaż Sąd Najwyższy się nie zniżył do odwieszenia sprawy ułaskawionego już byłego szefa CBA, Mariusza Kamińskiego. Czynni są tam jednak sędziowie, którzy z natury nie ulegają emocjom. A przecież w zamian za zafundowaną im kolejną poprawkę – fatalnie spartaczoną wprawdzie – mogliby zapłacić pięknym za nadobne.
Trzeba tu przypomnieć, że Samoobrona została ostatecznie połknięta w wyniku policyjnej prowokacji, której wadliwość podnosili zwolennicy Andrzeja Leppera. To oni byli inicjatorami procesu przed Sądem Najwyższym, którego dalszy ciąg obserwowaliśmy wczoraj. Kukizowcy mają więc o czym myśleć, jeżeli tej czynności nie uważają za stratę czasu.
W obliczu zatem wczorajszych niedomówień, podejrzeń, pomyłek i interpretacji jedno pozostaje pewne, zadawanie się z PiS-em nie wychodzi na dobre. I to nawet tym, którzy kiedyś popierali poglądy jeszcze bardziej radykalne, niż głosili to wówczas wyraziciele obecnej dobrej zmiany.
Bo teraz? Strach pomyśleć.
