Zaczyna się nowa kadencja i zaczynają się problemy. Główny tworzą niebaczne obietnice, z których się trzeba jakoś wyślizgać. Internauci donoszą już o pierwszych próbach. Rzecz jest niebagatelna, bo dotyczy tzw “piątki na sto dni”, krzykliwie obiecanej na konwencji wyborczej jeszcze 7 października. Wszystko w atmosferze zapewnień, że dobra zmiana dotrzymuje obietnic. Po tygodniu czołowy wyraziciel zwycięskiej partii twierdzi, że ich nie było.
Jeszcze gorzej rzecz wypada wobec urlopowanych, zawieszonych czy odwołanych osób, które są wiązane z aferami. Będą wobec nich musiały być wdrożone postępowania. Szczególnie kiedy dotyczą niebacznych, którzy w wyniku wyborów utracili immunitet. Nie pozostanie im nic innego, jak ujawnić okoliczności, wspólników itd. Przecież muszą się jakoś bronić. Teraz będą odpowiadali nie przed “obcą”, ale “własną” prokuraturą.
No i brak w Sejmie najbardziej wyrazistych głosicieli, czy zgoła twórców niektórych reform. Nie będzie więc filarów dotychczasowej konstrukcji “naprawy państwa”. Fatalnie to musi wpłynąć na gorliwość ich potencjalnych następców. Nikt się przecież ich wzorem nie zechce zapisać w pamięci wyborców, jako osoba niegodna poparcia.
W związku z niewielkim zastępem akolitów, otaczających czy zgoła zasłaniających Prezesa podczas wieczoru wyborczego robi się dziwnie. Nawet wobec zapewnień z najwyższych ust, że to uliczne korki uniemożliwiły niektórym dojazd. Czyżby już zaczęli ćwiczyć podróże bez policyjnej asysty?
No i nocne głosowania, to już przeszłość. Podobnie jak każda “nowa tradycja”. Nie mają Senatu, to i nie mogą liczyć na uniknięcie dyskusji. Kwestionowanie zaś praw mniejszości jest zawsze oznaką niskiej samooceny. To jak tu uwierzyć w ich pewność siebie? Ba, w całą tę ideologię. Gdzie tu jedyna słuszność?
Idzie więc zmiana i to wielkimi krokami. I chyba nie tylko obywatele ją odczują.
Komentarze