A ja się nie dziwię naszym piłkarzom

Nie dziwię się. Absolutnie się nie dziwię.

Bo co niby miało być czynnikiem motywującym do pokonania Ukrainy?

Wyjazd do Brazylii? Racjonalnie rzecz ujmując, niewiele by tam zdziałali. A tu (tam) wysoka temperatura, wysiłek, oddzielenie od rodzin - trzeba się męczyć.

Przecież ten czas, który musieliby - w przypadku awansu - poświęcić na zgrupowania, będą mogli przeznaczyć na relaks, odpoczynek.

- Premie za awans? Żadna wartość dodana przy ich obecnych zarobkach.

- Wywiady? A czy to im do szczęścia potrzebne?

- Uściski dłoni Prezydenta i Premiera? To tym dwom bardziej by zależało!

- Uwielbienie kibiców? A czy z tego się żyje?

- Umowy reklamowe? Wyniki w klubach wystarczają, żeby przejechać się samochodem i 2 zdania wypowiedzieć.

A kontrakty (niezłe) przecież już mają. Ci, których menedżerowie zachodnich klubów mieli zauważyć, już dostrzegli.

Po co się męczyć, no po co?

A może...

A może do reprezentacji należy brać wyłącznie tych, którzy nie mają lukratywnych kontraktów - może im by się (bardziej?) chciało.

PS. Nie mogę się powstrzymać: mina pana Premiera - bezcenna!