... musisz krakać jak i one. Tak brzmi stare polskie porzekadło. I muszę przyznać, że znajduje ono odbicie w rzeczywistości. W życiu spotykałem się z różnymi ludźmi. Jedni byli bardzo elokwentni, inni oczytani, jeszcze inna grupa interesowała się ściśle określonym tematem. W każdym z tych przypadków znajdywałem wspólny język dopiero wówczas, kiedy przystosowywałem się do ich doświadczeń i przekonań.
Obserwując polską politykę dochodzę do wniosku, że z osobami o odmiennych do moich poglądach mogę rozmawiać tylko językiem, jaki oni preferują. I tak dla przykładu ze zwolennikami Platformy Obywatelskiej można rozmawiać tylko językiem agresji, który sami propagują. Z lewicą można znaleźć wspólny język, jesli popiera się lewicowy punkt widzenia. Z PiSem, jeśli jesteśmy zwolennikami walki z agentami i układami. A PSL rozmawia w imieniu rolników.
Za blisko 3 tygodnie odbędą się wybory prezydenckie. Kampania ruszyła już z kopyta i każda z partii ma juz gotowe jakieś scenariusze, plany, spotkania czy billboardy. Jedni propagują spokój, inni promocję swoich poglądów, a jeszcze inni wola atakować politycznych oponentów. I do tych ostatnich chciałbym dziś przemówić. Jestem zwolennikiem merytorycznych kampanii, gdzie każdy kandydat ma prawo wypowiedzieć się co do swoich poglądów i planów. Nie podoba mi się z kolei atakowanie przeciwników, czarny PR oraz populizm polityczny.
A tak właśnie wygląda kampania wyborcza kandydata na prezydenta z ramienia Platformy Obywatelskiej. I zrozumiałym jest dla mnie fakt, że przedstawiany przez PO kandydat nie ma zbyt wiele do zaoferowania. Nie jest typem człowieka z wielka charyzmą, mówi co prawda składnie i płynnie, ale w większości przypadków głosi zwyczajne frazesy, a jego pomysły na Państwo zamykają się w ogólnych stwierdzeniach i kontrowersyjnych propozycjach (vide in vitro).
Bardzo nie podobał mi sie także wiec poparcia dla Bronisława Komorowskiego, w którym wzięły udział "autorytety". Część z nich nie wiedziała nawet, dlaczego popiera tego konkretnego kandydata, inni byli przepełnieni jadem i agresją. Nie wiem co konkretnie zrobił im Jarosław Kaczyński i w zasadzie mało mnie to interesuje. Jednak aby publicznie tak agresywnie wypowiadać się o innych? To już przechodzi ludzkie pojęcie. Wajda wspominał o wojnie domowej, Bartoszewski (podobno profesor) opluwał oponenta pozbawiając go prawa do bycia ojcem czegokolwiek. Do pełni szczęścia brakowało mi tam tylko posłów Palikota i Niesiołowskiego.
Jaka partia, tacy politycy chciałoby się rzec. Ale wróćmy do tematu przewodniego, a mianowicie do broni PO jaką jest dyskredytowanie oponentów. O Jarosławie Kaczyńskim wiele złego słyszałem. Że jest kawalerem, że jest mały, ma urok kartofla, nie ma konta w banku ani prawa jazdy i wiele wiele innych. Dziś proponuję w podobny sposób przyjrzeć się Bronisławowi Komorowskiemu (zwanemu w pewnych kręgach "Wiki Bronkiem"), zwłaszcza, że ostatnio w internecie i mediach krążyła informacja o braku żony Jarosława Kaczyńskiego.
Media, jak i internauci zastanawiali się, kto też zostanie pierwszą damą po ewentualnym jego zwycięstwie. Dobrze, że nie kandyduje Jolanta Kwaśniewska, bo co wówczas media musiałyby pisać? Że Aleksander Kwaśniewski stanie się pierwszą damą? To byłby dopiero wstyd! Że też nikt tego wcześniej nie zauważył.
Ale wracając do Bronisława Komorowskiego, który kawalerem nie jest. Z pewnością może zaprezentować nam jako kandydat partii cieszącej się największym poparciem w Polsce kandydatkę godną, która będzie reprezentować nasze interesy i sławić polska urodę poza granicami kraju. Poniżej przedstawiam zdjęcia potencjalnej pierwszej damy:
Czy jesteście pewni, że tego właśnie chcecie? Z Marii Kaczyńskiej śmiano się przez ponad 4 lata. Czy żona Bronisława Komorowskiego zapewni nam szacunek na arenie międzynarodowej? W mojej ocenie wcale nie wygląda olśniewająco. Może jednak lepiej być kawalerem?
