Nie pamiętam już, co to była za wycieczka. Latek na karku człek miał tyle, że by je zliczyć nie starczało już paluszków jednej ręki, ale z paluszków drugiej jeszcze zostawało. Nie pamiętam, po co zatrzymaliśmy się pod lasem w tej podkieleckiej miejscowości, ale powód nietrudno sobie wyobrazić. Dzieciarnia rozsypała się po krzaczkach - ci strachliwsi lecz mniej wstydliwi stanęli bliżej, odważniejsi i wstydliwsi poszli dalej, a mnie już dawno nauczono nie bać się lasu...
Pamiętam... a może już tylko sobie wyobrażam... tamten widok po wyjściu z lasu. Pole z jakimś zbożem. Tył autobusu parkującego przy drodze. Bliżej jakieś gospodarstwo. Bieg polną drogą... A może nie bieg..? Płot, na płocie tabliczka z nazwą ulicy. Nie pamiętam już, czy drukowana, czy właściciel sam ją wypisał, ale napis pamiętam do dzisiaj. Ponurego Piwnika.
Nie wiem, jak to się stało, że te dwa wyrazy wryły mi się w pamięć tak głęboko, iż wciąż mam je przed oczami, choć prawie nic nie zostało mi w pamięci z tamtego dnia. Ponury Piwnik zawładnął dziecięcą wyobraźnią. Za oknem umykały kilometry, a ona to podsuwała obraz Ponurego Piwnika jako bohaterskiego wodza Indian, kogoś w rodzaju Siedzącego Byka... To znowu robiła z Ponurego Piwnika posępnego świętokrzyskiego zbója, którego mrocznych uczynków aż strach było sobie wyobrazić... Dziwnym trafem pani wychowawczyni nie wydała mi się wtedy właściwą osobą, którą można byłoby o tę tajemniczą postać zapytać.
Przedwczoraj mięło dokładnie siedemdziesiąt lat od chwili, gdy - 16 czerwca 1944 roku - zginął w walce Jan Piwnik, ps. Ponury. Przedwojenny policjant. Żołnierz Września. Uczestnik walk we Francji. Żołnierz 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej. Cichociemny. Komendant "Kedywu" Okręgu Radomsko-Kieleckiego Armii Krajowej. Autor pomysłu produkcji pistoletów maszynowych sten Niemcom wprost "pod nosem" - w niemieckiej fabryce broni w Suchedniowie. Legendarny dowódca oddziału partyzanckiego AK z Gór Świętokrzyskich.
Cześć Jego pamięci!
Inne tematy w dziale Rozmaitości
