Czuję sie gorzej niż w "pięciolatkach", gdy to po 3 miesiącach niebytności (z powodu choroby) pojawiłem się znowu w przedszkolu. Dzieci niby te same co wcześniej, miejsce znajome, a wszystko obce i inne. Podczas czytania innych blogów co kilka minut pojawia się myśl - lepiej bym to napisał, chętnie bym to skomentował, też mam przecież wiele do powiedzenia. NIestety gdy samemy pierwszy wpis trzeba zrobić pewność siebie znika, astępuje ją pustka i wrażenie, że znowu (tak jak to było podczas pierwszego, i nie ukrywam, że jednego z mych ostatnich, pobytu na siłowni) trafiłem w niewłaściwe miejsce.
Cóż nie wolno się poddawać - rozejrzę się, dam sobie trochę czasu. W końcu plan był taki, iż dziękiu temu miejscu stane się docenianym, popularnym i dobrze opłacanym publicystą, kokmentatorem politycznym, takim nie przymierzając "Ziemkiewiczem II"...
