Jak owe mityczne potwory, obaj ci „dziennikarze inaczej” podczas programu poświęconego nadzwyczajnemu posiedzeniu sejmu, przelewali sobie z ust do ust werbalną gnojówkę, jaką najpierw oblali sejmowe wystąpienie Jarosława Kaczyńskiego. Jak jakieś spotworniałe ptaszki z logo Nestle, siedzące w swoim TVNowskim gniazdku, przekazywali sobie z dziobka do dziobka, ową, cuchnącą padliną, karmę medialną swoich opinii.
W wielkiej, niekłamanej radości, że Jarosław Kaczyński wreszcie przemówił i z zacietrzewieniem godnym pozbawionego instynktu samozachowawczego, lewaka, gotowego dla wypaczonej idei – wolności równość i braterstwa, poświęcić własny kraj, obywateli i wiarę przodków, wzmiankowaną gnojówką oblewali mądre i ważne słowa przyzwoitego człowieka.
Morozowski w swoim tokowaniu posunął się nawet do tego, że analizował słowa Jarosława Kaczyńskiego, których ten nie wypowiedział i zagłębiał się w myśli, jakie prezes Prawa i Sprawiedliwości mógł (w trybie przypuszczającym) pomyśleć. W swojej nienawistnej antycypacji posunął się tak daleko, że aż go Knapik z nad przepaści całkowitego złajdaczenia, musiał ściągać, studząc lewacką sofistykę twierdzeniem, że „tego prezes nie powiedział”, „ale z pewnością mógł powiedzieć i pomyśleć”ripostował Morozowski.
Ostatnich hamulców moralnych i cieni cieniów przyzwoitości, jakie na tej pustyni moralnej błąkały się nielicznie wśród michnikowskich biegaczy pustynnych, Morozowski pozbył się tym właśnie atakiem werbalnym na Kaczyńskiego. Widać, że walka idzie o wszystko, o pozostanie Platformy przy władzy, wiążącej się z dalszą, pogłębiającą się uległością w stosunku do Niemiec, oraz wprowadzeniem do społeczeństwa nowego lewackiego wzorca moralnego, niszczącego do końca naszą państwowość.
I to już właściwie wszystko z uwagą na koniec, że tak jak nigdy, widać dzisiaj starcie stworów światła i ciemności. Żyję nadzieją, że naród także to widzi , bo jeśli nie to biada nam…
Inne tematy w dziale Polityka
