Morze i księżyc

NAWOŁYWANIE

Srebrne dachy w jesień późną,

Szron na drzewach, na twej skroni,

Płyniesz wilku w którą stronę? 

Księżyc topi w morzu ciemność,

I na strunie fal płynie na brzeg.

W akordzie mew jej krzyk i gniew.

Wracaj tu, nim lody skują czułość.

Warto spojrzeć wstecz, bez uniku,

Na to morze ze starych sztychów.

19.05.2016