Tolerancja społeczna

Tezeusz zaprasza do kolejnej debaty. Tym razem rozmawiamy o tolerancji społecznej. Na naszych łamach nad wspomnianym problemem pochylili się Henryka Bochniarz, Elzbieta Tarkowska oraz Marek Rymsza. Tezeusz nadal jednak, poszukuje odpowiedzi na poniższe pytania. 

Czy wysokość zarobków i majątek oraz poziom wykształcenia generują w Polsce duże napięcia społeczne? Jeśli tak, jak one się przejawiają? Czy pojawiające się w tej dziedzinie problemy można analizować pod kątem tolerancji?

Dla jakich grup społecznych branych pod kątem pozycji materialnej i poziomu wykształcenia tolerancja jest ważną wartością i dlaczego?

Kto ma większy problem z tolerancją i dlaczego: biedni wobec zamożnych, czy zamożni wobec biednych? Wysoko wykształceni wobec nisko wykształconych, czy odwrotnie?

Czy Polacy zamożni i wysoko wykształceni pogardzają mniej zasobnymi i słabiej wykształconymi rodakami, czy przeciwnie patrzą na nich z życzliwym współczuciem i chęcią pomocy, czy obojętnością, a może radością, że nie są w ich sytuacji?

Jak Polacy odnoszą się do osób w skrajnym ubóstwie: bezdomnych, trwale bezrobotnych, osób żyjących z zapomóg, niskich rent, itp.?

Dlaczego ludzie zamożni w Polsce wydają się być nielubiani i podejrzewani o nieuczciwość, po prostu nietolerowani, przez szerokie kręgi społeczne?

Przed jakimi wyzwaniami, trudnościami i szansami staje polska tolerancja w kontekście konfliktów i napięć między grupami o istotnych różnicach w statucie materialnym i poziomie wykształcenia?

 

A oto fragmenty tekstów, w których problematyką społecznej tolerancji zajęli się autorzy biorący udział w naszej debacie.

 

Henryka Bochniarz, Dialog społeczny warunkiem rozwoju Polski

To prawda, że zwrot ku gospodarce rynkowej i liberalnemu państwu, który dokonał się w Polsce, doprowadził do wzrostu różnic w poziomie zamożności Polaków. Rozwarstwienie społeczne nie jest jednak aż tak duże, jak chcieliby tego niektórzy zwolennicy społecznego egalitaryzmu i nie powoduje aż tak znaczących napięć społecznych, jak przedstawiają to niektórzy uczestnicy polskiej debaty politycznej. Rynek nieuchronnie prowadzi do społecznego podziału na wygranych i przegranych. W życie społeczne jest jednak także wbudowany mechanizm uczenia się. Rynek dokonuje selekcji skutecznych i mniej skutecznych strategii, pozwalając na odniesienie sukcesu tym, którzy przyjęli strategie bardziej skuteczne.

 

Elżbieta Tarkowska, Bieda i nietolerancja

Ubóstwo, podobnie jak bogactwo, zawsze było i nadal jest poddawane wartościowaniu. W społeczeństwach tradycyjnych zaliczane do sfery sacrum, było akceptowane i pozytywnie oceniane. Współcześnie jest postrzegane i oceniane negatywnie, jako stan niepożądany, przeciwieństwo sukcesu, świadectwo niepowodzenia bądź niezaradności.

 

Marek Rymsza, Walczyć z ubóstwem, tolerować ubogich

Proponowana przeze mnie wyważona „polityka społeczna środka” powinna być ukierunkowana na wyrównywanie szans życiowych, nie zaś poziomów życia obywateli, a tym bardziej nie na ujednolicanie stylów życia ludzi z różnych warstw społecznych i środowisk. Choć równocześnie, zaznaczmy, taka polityka powinna gwarantować obywatelom słabszym egzystencję na poziomie nienaruszającym ich godności (ów poziom, chcąc nie chcąc, musimy poddać relatywizacji kulturowej i „pozycjonowaniu” względem poziomu zamożności społeczeństwa).

 

 

Więcej na stronie debaty.tezeusz.pl