Michał Piątek: Interesy z Panem Bogiem

W dzisiejszej Ewangelii (J 2, 13-25) przeczytać możemy historię wypędzenia handlarzy z jerozolimskiej świątyni. Jezus widząc, iż z miejsca poświęconego sprawom Bożym, uczyniono zwykłe targowisko, sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Weźcie to stąd, a z domu mego Ojca nie róbcie targowiska».

Niestety, wydaje mi się, iż nie można stwierdzić, że wypędzenie handlarzy było trwałe i nie powrócili oni w celu kontynuowania swej działalności. Czynienie swoistego targu z Domu Bożego trwa do dziś i nie jest to wina nieskuteczności Jezusa, ale naszej zwykłej, ludzkiej grzeszności oraz płycizn wiary, na które wpływa wielu. Dzisiejsze interesy handlarzy nie polegają tylko i wyłącznie na mnożeniu majątku, ale także na usiłowaniu załatwiania z Panem Bogiem innych, mniejszych i większych spraw. Możliwe, że nie zdajemy sobie nawet z tego sprawy, jak wielka może być dziś liczba współczesnych handlarzy oraz, że… możemy do nich zaliczyć i siebie.

Przyznaję, że nie jestem bez winy, siebie także uważam za handlarza, który usiłował/usiłuje robić interesy z Panem Bogiem i o mnie też można powiedzieć, że uczestniczyłem/uczestniczę w zamienianiu Świątyni w zwykły targ. Może i wiele osób się na mnie oburzy za te biznesy i nazywanie innych handlarzami, ale czy na pewno nie mam racji? Czy na pewno nikt nie próbował handlu z Bogiem? Czy nikt nie obiecywał czegoś w zamian za coś? Czy nikt nie traktował choćby swego uczestnictwa w liturgii jako handlu wymiennego?

Coś za coś. Czasami nasza potrzeba zrealizowania pragnień jest zbyt silna, prosimy o wsparcie Pana, a żeby Go bardziej do siebie przekonać, namówić do pomocy, obiecujemy mu różne rzeczy. Niektórym wydaje się nawet, że gdy czynią coś tak a tak, postępują wedle wielu wskazówek, nakazów, przestrzegają praw, Boże wsparcie im się po prostu należy. Czyż nie jest to zwykły handel? No, może nie taki zwykły, często bowiem dotyczy nie tylko nas, a bardzo poważnych rzeczy. Ale nie ukrywajmy: w takich przypadkach najważniejszy jest dla nas przede wszystkim nasz zysk, jaki by on nie był.

Nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, że naszym postępowaniem możemy Boga obrażać, że bezcześcimy Jego Dom i że nasze oddawanie czci nie jest prawidłowe. Świątynia nie powinna być targowiskiem, a nasza wiara oraz religijność nie powinna opierać się na jakimś interesie. Niby wszyscy o tym wiemy, ale i tak często zapominamy, że taka próba handlu z Nim może być niestosowana oraz że… wystarczy prosić, modlić się, zaufać Mu.

Jezus, wyrzucając handlarzy ze świątyni, dał nam wskazówkę, pokazał, że nie powinna być ona miejscem targów, że potrzebne jest oczyszczenie. Josemaria Escriva zaleca za to w „Kuźni” zastanowienie się nad owym oburzeniem Chrystusa, kiedy widzi, że świątyni bezcześci się to, co należy do Jego Ojca i twierdzi, iż jest to dla nas nauczka, mająca na celu uświadomienie nam, iż powinniśmy reagować i nie być obojętni, kiedy ludzie nie odnoszą się z szacunkiem do spraw Bożych. Myślę jednak, że walkę o szacunek dla Niego najlepiej rozpocząć od siebie.

www.tezeusz.pl