Michelson - Morley - null.
Eter stacjonarny związany z Ziemią lub brak eteru (c+v).
Shamir-Fox - null.
Tak samo jak w M-M. Potwierdzenie LET lub brak eteru.
Majorana - null.
Ruchome zwierciadła. Negacja c+v. Eter stacjonarny.
Babcock Bergman - null.
Ruchome płytki szklane. Negacja c+v. Eter stacjonarny.
Wallace Kantor - null.
Ruchome płytki szklane. Negacja c+v. Eter stacjonarny.
Sagnac. Eter ?
Michelson-Gale-Pearson (Sagnac) - pomiar prędkości obrotowej Ziemi.
Negacja eteru stacjonarnego związanego z Ziemią.
Skrócenie Lorentza:
Thorndike-Kennedy - null.
Falsyfikacja kontrakcji Lorentza-Fitzgeralda.
Nie wykazano skrócenia. Negacja STW.
Jednak niektórzy twierdzą, że eksperyment potwierdza LET.
Drgający pręt kwarcowy Wood-Tomlinson-Essen - brak skrócenia.
Raileigh-Brace (dwójłomność) Nie wykazano skrócenia.
Trouton Rankine (mostek Wheastone'a). Nie wykazano skrócenia.
Galaktyki i gwiazdy.
Negacja c+v. W przypadku c+v powinno się zaobserwować znaczne rozmycie prążków.
Aberracja astronomiczna.
Niezmienność kąta aberracji sugeruje stałą prędkość światła c docierającego z gwiazd.
Brak eteru stacjonarnego ziemskiego lub eter związany ze Słońcem. Sporo wątpliwości.
Aberracja zgodna jest z przeciąganiem eteru Fresnela.
atmosfera - minimalne przeciąganie
woda - bez przeciągania (niezgodne z eksperymentem)
woda - przeciąganie Fresnela (zgodne z eksperymentem)
rys.1 i rys.3 - ten sam kąt aberracji (zgodne z eksperymentem)
rys.2 - zwiększenia stałej rocznej aberracji w wodzie nie stwierdzono
Aberracji na Ziemi nie stwierdzono.
Potwierdzenie eteru stacjonarnego ziemskiego lub brak eteru.
Ogniskowa nie zmienia się kiedy Ziemia zmienia swoją prędkość względem źródła światła.
Woda w lunecie Airy failure.
Woda na młyn geocentrystów:
Youtube - GEOCENTRICITY - An animated explanation of "Airy's Failure" experiment.
Hammar - null.
Negacja eteru Stokesa (eter wewnątrz lub w pobliżu masy)
Arago - luneta i pryzmat - null.
Próba wykrycia różnych prędkości światła z gwiazd.
Negacja teorii załamania Newtona.
Arago spekulował, że gwiazdy emitują światło z różną prędkością, a my możemy tylko obserwować światło, którego prędkość leży w ograniczonym zakresie wartości, stąd null.
Fresnel - częściowe przeciąganie eteru.
"Częściowe przeciąganie eteru wymaga względnej prędkości eteru i materii i jest różne dla światła o różnych kolorach - co nie jest oczywiście prawdą. Fresnela teoria (niemal) nieruchomego eteru przewiduje pozytywne wyniki w doświadczeniach, które są na tyle rozsądne, aby wykryć efekty drugiego rzędu. Jednak eksperymenty, takie jak eksperyment Michelsona-Morleya i doświadczenie Trouton-Noble , dało negatywne wyniki, a zatem są bezpośrednim zanegowaniem eteru Fresnela. Z faktu występowania aberracji wynikało, że eter spoczywa w układzie heliocentrycznym. Układ heliocentryczny staje się układem wyróżnionym. Gdyby tak nie było, to światło nie padałoby prostopadle do płaszczyzny orbity Ziemi. Zmodyfikowana metoda Bradleya polegała na porównaniu położenia gwiazdy obserwowanej przez teleskop zwykły i ten sam teleskop, ale wypełniony wodą. W wodzie prędkość światła jest mniejsza niż w powietrzu, więc w drugim przypadku teleskop powinien być nachylony pod innym kątem tj. obserwowane położenie gwiazdy powinno być nieco inne. Wynik tego doświadczenia był negatywny tj. w granicach dokładności obserwacji nie zauważono żadnej zmiany położenia gwiazdy. Taki negatywny wynik, Fresnel próbował wyjaśnić tym ,że woda w pewnym stopniu unosi eter i obliczył, że współczynnik unoszenia zależy od współczynnika załamania światła n. Zależność w = 1 – 1 /n2."
Teoria Fresnela wymaga tego aby prędkość każdego "koloru" była różna, czyli każda częstotliwość powinna mieć swój odrębny współczynnik załamania n, co dla próżni jest nie do przyjęcia, ale dla np. wody już niekoniecznie.
Fizeau - potwierdzenie przeciągania eteru Fresnela.
Hoek - null -zaprzeczenie teorii przeciągania eteru Fresnela.
Próba wykrycia ruchu Ziemi w przypadku gdy rozdzielona wiązka światła przechodzi przez ośrodki o różnych współczynnikach załamania.
Mossbauer - podobno potwierdza STW.
Ives-Stillwell- potwierdza STW, potwierdza LET
Tolman (zwierciadło Lloyda). Światło ze Słońca wpada w szczelinę, promień odbity interferuje z promieniem bezpośrednim. Nie stwierdzono przesunięcia prążków kiedy skierowano przyrząd na brzeg Słońca oddalający się, a potem na brzeg zbliżający się. W przypadku c+v odcinek mf powinien być pokonywany przez światło zawsze w tym samym czasie bez względu na prędkość promienia bezpośredniego, co skutkowałoby przesunięciem prążków.
Trouton-Noble - null.
Naładowany kondensator zawieszono na nici.
Ruch w eterze miał powodować skręcenie nici.
Nic takiego nie zaobserwowano.
Dowżenko (ziemska aberracja?)
Eksperyment kontrowersyjny. Jednym się udaje innym nie.
Miller, Ignatenko, Esclangon.
Stwierdzono wiatr eteru równoległy do osi ziemskiej orbity.
P.S. No i? Jest eter czy nie ma? :-)
