Dziś mija 28 lat od odnalezienia miejsca pochówku Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w 1939 roku.
W Gdańsku były 2 punkty oporu we Wrześniu - Poczta Polska i Westerplatte. Obrońców Poczty rozstrzelano 5.10.1939, Obrońcy Westerplatte poszli do niewoli.
Skąd ta różnica w traktowaniu ?
Obrońcy Westerplatte byli żołnierzami regularnej armii. Obrońcy Poczty stanęli przed niemieckim sądem wojennym i ten uznał ich za bandytów (partyzantów) a nie kombatantów. Warto to wiedzieć, w szkole czasów PRL przedstawiano nam Niemców w II wojnie jako krwawych wampirów a to nie do końca prawda, Niemcy przywiązywali wagę do kwestii prawnych i postawili Obrońców Poczty przed sądem - sądem niemieckim, wojennym, ale jednak sądem, to nie było wymordowanie jeńców jeszcze w ferworze walki.
Tu od razu trzeba też napisać, że w 1995 roku rodziny Pocztowców uzyskały w sądzie w Lubece rewizję procesu z 1939 i sąd w Lubece wyrok z 1939 uchylił i Pocztowców uniewinnił (kilka lat później rodziny dostały odszkodowanie). Ciekawe było uzasadnienie wyroku z 1995 roku:
1. Oskarżeni w 1939 roku zostali pozbawieni prawa do obrony
2. Teren poczty był terytorium Polski, więc Obrońcy nie mogli być uznani za partyzantów, w przypadku wojny KAŻDY obywatel ma prawo bronić swoje państwo. Represje niemieckie w okupowanej Polsce miały wedle Niemców uzasadnienie prawne wynikające z uznania, że państwo polskie już nie istnieje i obowiązuje prawo okupanta.
3. wyrok w 1939 oparto m. in. na niemieckim rozporządzeniu o wojennym prawie karnym, ale to prawo dotyczyło Wehrmachtu a z Pocztowcami walczyły SS i SA. Ponadto rozporządzenie to obowiązywało w czasie wojny a ta formalnie rozpoczęła się dopiero 3.09.1939, jak Wielka Brytania i Francja wypowiedziały Niemcom wojnę (obrona Poczty trwała kilkanaście godzin, czyli skończyła się 01.09.1939). Niemcy Polsce wojny nie wypowiedzieli tylko na Polskę bandycko napadli.
4. Kodeks Karny Wolnego Miasta Gdańska obowiązywał do 14.11.1939, według niego byli sądzeni Pocztowcy, a kodeks ten nie przewidywał kary śmierci.
5. Sąd w 1939 roku uznał, że nie spełniali wszystkich warunków określonych w konwencjach, zaś sąd w 1995 roku uznał, że choć nie spełniali wszystkich warunków, to te najważniejsze spełniali (byli umundurowani, mieli dowódcę, sami przestrzegali prawa wojennego).
Warto zweryfikować swoją wiedzę o II wojnie, szczególnie o postawie Niemców. Warto sobie zadać pytanie "czy to możliwe, żeby Naród o tak bogatej więcej niż 1000-letniej historii, o tak wspaniałych osiągnięciach w nauce, sztuce, kulturze, filozofii itd. w ciągu paru lat stał się bandą zwyrodnialców ? Czemu poszli za Hitlerem i czy to oznacza, że wszyscy stali się nazistami ?".
Połowa Niemców została zauroczona Narodowym Socjalizmem, ale druga połowa nie (w wyborach 1932 NSDAP uzyskała nieco ponad 40% głosów a wybory na prezydenta Hitler przegrał z Hindenburgiem). Ta druga połowa poszła za Hitlerem, bo oni chcieli odbudować Wielkie Niemcy a Hitler im to obiecał i przez pierwsze lata swojej władzy miał wspaniałe (dla Niemiec) osiągnięcia. Gdy Hitler obejmował władzę Niemcy były krajem w stanie chaosu, w kryzysie gospodarczym, upokorzonym przez Traktat Wersalski - Niemcy, którzy I wojny jednak nie przegrali tak jednoznacznie, utracili dużo terytorium (Alzacja i Lotaryngia na rzecz Francji, najwięcej ziem na rzecz Polski, zakazano im posiadać ciężką broń, ograniczono liczebność armii do 100.000, nałożono gigantyczne reparacje wojenne a w zastaw Francja wzięła zagłębie Saary. W takim stanie w jakim byli Niemcy w 1932 ktoś taki jak Hitler musiał się pojawić, Niemcy czekali na kogoś kto powie "dajcie mi władzę a przywrócę wielkość Niemiec a wam dumę narodową". I przywrócił, w ciągu 6 lat z kraju w chaosie uczynił takie mocarstwo, że cały świat potrzebował 6 lat wojny by to zdusić. Hitler był politykiem bez skrupułów, jeszcze w 1934 roku uzyskał władzę niemal absolutną, ale uzyskał ją jak najbardziej legalnie - nadał mu ją Reichstag. Późniejsze kwestionowanie jego decyzji było w świetle prawa buntem i zdradą, nawet żołnierze składali przysięgę nie na wierność Niemcom tylko na wierność Adolfowi Hitlerowi - Staufenberg BYŁ więc zdrajcą. Warto uzmysłowić sobie, że lata 1933-1942 to pasmo oszałamiających sukcesów Niemiec, z kraju prawie okupowanego stali się mocarstwem światowym. Ale okazuje się, że zdobyć to jedno a utrzymać to drugie i w 3 lata Niemcy - rozciągające się od Pirenejów po Moskwę - zniknęły z mapy Europy (do 1949 roku były tylko strefy okupacyjne).
Obrońcy Poczty Polskiej w Gdańsku, gdy byli rozstrzeliwani, nie mogli tego wiedzieć - ale ostatecznie to Oni zwyciężyli.
