Mój znajomy, dużo starszy i bardziej doświadczony ode mnie, powiedział mi raz takie oto zdanie:
"Jeśli chcesz mieć bezwzględnie wiernego przyjaciela to spraw sobie psa".
Faktycznie, wierna psina jest oddana panu w sposób modelowy. Wykonuje polecenia na miarę swojej wrodzonej inteligencji oraz stopnia wytresowania, nie oczekując przy tym nagrody. Sam fakt możliwości dogodzenia pańskim zachciankom jest już wystarczający dla psa. Pies potrafi byle co jeść i byle gdzie nocować. Jest przeszczęśliwy, kiedy pan pogładzi go po łbie, albo poczochra po karku. W obronie, lub na komendę swego pana, nawet rachityczny ratler z wybałuszonymi oczami, stawia się dobermanowi, nie bacząc na konsekwencje. Pies cieszy się ze spaceru, nawet jeśli jego kres wyznacza przywiązanie do drzewa w lesie, na pewną śmierć. Co tam, nawet wtedy będzie żegnał pana radosnym merdaniem ogona. Wybaczy panu, jeśli ten wykopie go z salonu i każe mu siedzieć w chłodnej i wilgotnej budzie. Raz do roku jest Wigilia, kto wie, może pan przyjdzie do budy, pogadać po ludzku i rzucić jakiś ochłap?
Tak, serce rośnie patrząc na relację z wizyty prezydenta USA w Polsce...
Cenię sobie szczerych ludzi i prawdziwych przyjaciół. Lubię włoską kuchnię, szwajcarskie sery, polskie ogórki kiszone oraz czarny humor. Jestem miłośnikiem muzyki klasycznej, głosu Barbary Hendricks, oraz motocyklistą. Jestem wierzącym Chrześcijaninem wyznania rzymskokatolickiego a przy tym poszukującym sceptykiem. Zamieszkuję na stałe w Szwajcarii - mojej drugiej ojczyźnie z wyboru. Piszę (chwilowo do szuflady) mini powieści. Udzielam się społecznie. Czasem coś opublikuję w prasie polonijnej.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
