Wypędzenia niosą samo zło

Elig zastanawiała się czy wpędzenia oprócz zła przynoszą też korzyści. Ja sądzę, iż niosą tylko zło, a to dlatego,że oprócz zła dla wypędzanych, są złem i dla tych, którzy tereny opróżnione czy oczyszczone obejmują i wreszcie dla tych, co osobiście wypędzają.

Kto wypędza, często zbrodniczo albo i sadystycznie, ten staje się zbrodniarzem. Stawanie się zbrodniarzem nie jest korzyścią. Ten, co wypędził, jest zwycięzcą - więc, w tym przypadku, "Biada zwycięzcom!" (bo stali się zbrodniarzami).

Kto zasiedla, bywa niewinny. Jego tez wypędzono i nakazano osiedlić się w nowym miejscu. Nikt go o zdanie nie pytał. Tu korzyści nie ma. Jego też wypędzono, on też cierpiał.

I ten, powyżej wzmiankowany, który zasiedlał z musu, i ten, który zasiedlił  nie z musu i zadowolony, nie czują się później świetnie. Człowiek nie jest z siebie dumny, gdy dom w którym mieszka, objął po zabitym lub wpędzonym, a nie sam zbudował albo kupił albo odziedziczył. Często ci ludzie nie lubią członków narodu, którego przedstawiciela dom objeli. Jak się kogoś nie lubi, to nie lubi się siebie - tego rodzaju uczucia nie są korzyścią. Często ci ludzie żyją w obawie i w podejrzliwości, że być może coś się odmieni i dom zostanie im odebrany. Życie w obawie i w podejrzliwości nie jest korzyścią.

Tereny objęte po wypędzonych często nie rozkwitają, ale przeciwnie. Tam zniszczeniu ulegla licząca setki lat tkanka społeczna, a nowa rodzi sie powoli.Na tych terenach jest pełno ruin, i to nie tylko ruin wojennych, lecz ruin z zaniedbania, ruin powstałych już po objęciu terenu i mienia przez nowoprzybyłych. Upadek rejonu to nie jest korzyść. Na tych terenach panuje smętek. Dotyczy to wpędzeń w różnych krajach. Ruiny z zaniedbania , o których pisał np Ras Fufu ("Zniszczyliśmy Ziemie Zachodnie jak małpa zegarek") oraz Sosenka, istnieją prawie wszędzie tam, gdzie wysiedlano. W Turcji, w Anatolii pełno ruin na terenach, gdzie przed wypędzeniem żyli Grecy. Nie widać szczęścia i korzyści.