Czyją winą długi państwa: władzy czy narodu?

Gdy się mówi o długach państwa, to zazwyczaj wini się za nie władze, polityków. I część winy ponoszą politycy - rozdymając np biurokrację czyli zatrudniając wciąż więcej pracowników tzw budżetówki, w tym wielu z nas - i my , nawiasem mówiąc, mamy z czego żyć. Ale jeszcze więcej pieniędzy  pochodzących z pożyczek niż na pracowników budżetówki idzie na dopłaty do emerytur, rent, gdy ZUSowi nie starcza ze składek, na umarzanie długów szpitali, na dopłaty do kolei itd itd. Czyli to idzie na nas. Jeżeli człowiek lub naród więcej wydaje niż zarabia, to żyje ponad stan. Może my żyjemy ponad stan? Może licząc według tego, co jako naród zarabiamy, powinniśmy mieć mniejsze pensje, mniejsze emerytury, droższe bilety, szpitale z gorszą aparaturą itd. Może powinniśmy nie siedzieć przy żarówkach setkach, tylko przy dwudziestkach (kiedyś, pamiętam, wielu tak robiło). To przykro brzmi, strasznie brzmi, ale żyjąc ponad stan nie skończymy z długami. A żyjąc według dzisiejszych kryteriów w nędzy, ale według dawnych kryteriów po prostu skromnie, może skończymy. Czyli według mnie, myślę o tym z przerażeniem, trzeba poobniżać pensje budżetówce , i to poważnie, poobniżać emerytury i renty, obniżyć poziom słuzby zdrowia i tak nie taki wysoki itd. Gdybym był u władzy zwróciłbym sie z taką propozycją do narodu. Ciekawe czy zmiotła by mnie natychmiastowa fala wściekłych demonstracji czy czekano by do kolejnych wyborów. Tak czy inaczej, jeśli usunięto by mnie w odpowiedzi na moje propozycje, wiedział bym, że to nie polityk (w tym przypadku ja) jest winien, tylko naród. A tak, jak politycy z takimi propozycjami nie wychodzą do narodu, chociaż działania wymienione w tych propozycjach są prawdę mówiąc konieczne, to i politycy są bardzo winni, że nie wychodzą z takimi propozycjami i ze wszystkich sił nie usiłują ich wprowadzić w życie.